Σχεδόν πριν από ένα χρόνο, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπέγραψε τον Νόμο περί Εξουσιοδότησης Εθνικής Άμυνας του 2022 που περιελάμβανε 260 εκατομμύρια δολάρια για τους Κούρδους Πεσμεργκά του Ιράκ. Πριν από δύο μήνες, ο Λευκός Οίκος σηματοδότησε την πρόθεσή του να συνεχίσει την οικονομική του υποστήριξη προς την κουρδική πολιτοφυλακή. Αυτό είναι ισοδύναμο για το μάθημα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εκατόμβη θυμάτων για τον Ερντογάν στο Β. Ιράκ- Κούρδοι σκοτώνουν υψηλόβαθμους αξιωματικούς
Ενώ η αναβίωση του Ισλαμικού Κράτους είναι μια πραγματική απειλή, η άντληση χρημάτων στους Πεσμεργκά κάνει τώρα περισσότερο κακό παρά καλό, γράφει ο Αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin) στο 19FortyFive. Στην ιστορία της χρηματοδότησης των πολιτοφυλακών των Κούρδων του Ιράκ, οι επενδύσεις σπάνια ανταποκρίθηκαν στην υπόσχεση. Το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε το Τζεμπέλ Σιντζάρ και υποδούλωσε τους Γεζίντι που ζούσαν εκεί επειδή οι Πεσμεργκά εγκατέλειψαν τις θέσεις τους και τράπηκαν σε φυγή. Καθώς το Ισλαμικό Κράτος βάδιζε στο Ερμπίλ, πολλοί Πεσμεργκά και ανώτατοι υπολοχαγοί του Κούρδου ηγέτη Μασούντ Μπαρζανί έσπευσαν στο αεροδρόμιο του Ερμπίλ για να δραπετεύσουν με τις τελευταίες πτήσεις έξω από την κουρδική πρωτεύουσα. Μέχρι σήμερα, η κουρδική κυβέρνηση αρνείται να δημοσιοποιήσει τα δηλωτικά των επιβατών λόγω της πολιτικής αμηχανίας που θα αποκάλυπτε μια τέτοια δειλία. Σε αντιπαράθεση με τις ενέργειες του Μπαρζανί, οι Μονάδες Προστασίας του Λαού των Κούρδων της Συρίας (YPG) και, στη συνέχεια, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) στάθηκαν και πολέμησαν, αντιπροσωπεύοντας μια καλή επένδυση για την ασφάλεια.
Δυστυχώς, η αρχική υποχώρηση των ιρακινών Κούρδων Πεσμεργκά μπροστά στη μάχη δεν ήταν η μόνη φορά που οι Πεσμεργκά αρνήθηκαν να ανταποκριθούν στη φήμη τους που προέκυψε από τη μάχη κατά του εκλιπόντος Ιρακινού Προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν. Στο αποκορύφωμα του αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους, για παράδειγμα, ο Κούρδος ηγέτης Μασούντ Μπαρζανί αποθήκευσε τον εξοπλισμό που παρείχε το Πεντάγωνο και τον χρησιμοποίησε μόνο ως επίδειξη δύναμης εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων. Αυτός ήταν ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι ιρακινές σιιτικές πολιτοφυλακές ανέλαβαν την ηγεσία κατά του Ισλαμικού Κράτους και απελευθέρωσαν σχεδόν κάθε ιρακινή πόλη που είχε πέσει. Την ίδια ώρα, οι Κούρδοι Πεσμεργκά φρουρούσαν τις γραμμές γύρω από το Κιρκούκ και τη Μοσούλη.
Μετά τη μεταφορά της εξουσίας από τον Μασούντ στον μεγαλύτερο γιο του Μασούρ, η κατάσταση χειροτερεύει. Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι ο Μασρούρ συλλαμβάνει και κατηγορεί δημοσιογράφους για προδοσία επειδή συναντήθηκαν με τον Αμερικανό γενικό πρόξενο στο Ερμπίλ, ακόμη και όταν απαιτεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιδοτήσουν τους Πεσμεργκά. Τον τελευταίο χρόνο, καθώς οι Κούρδοι έχουν κλειδώσει την αμερικανική χρηματοδότηση, η πολιτικοποίηση των Πεσμεργκά έχει αυξηθεί.
Η συζήτηση δύο δεκαετιών που διήρκεσε αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ για την ενοποίηση των Πεσμεργκά για να τερματιστεί ο σημερινός διχασμός μεταξύ των ηγετών των δύο μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων έχει τελειώσει. Ο Μασρούρ και ο μικρότερος αδερφός του Γουαΐσι αντιμετωπίζουν τους Πσμεργκά ως προσωπικό επιβολής του νόμου. Έχουν γίνει οι Ουντάι και Κουσάι (Χουσεΐν) μιας νέας γενιάς και εφαρμόζουν μια βασιλεία τρόμου.
Είναι αμφίβολο ότι το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) και η Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν (PUK) θα σχηματίσουν τώρα ακόμη και κοινή διοίκηση για την περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν. Ο Κούρδος δημοσιογράφος Renwar Najm τόνισε ορισμένες εκπληκτικές εξελίξεις. Ο περιφερειακός αντιπρόεδρος Σεΐχης Τζααφάρ Σεΐχ Μουσταφά, για παράδειγμα, είχε δηλώσει ότι η σχέση μεταξύ των δύο κομμάτων ήταν «χειρότερη από τον εμφύλιο πόλεμο» του 1994-1997, όταν οι ενδοκουρδικές μάχες σκότωσαν περισσότερους από 3.000. Τις τελευταίες ημέρες, μια ένοπλη ομάδα απαντώντας στον Azhi Amin, πρώην μέλος μιας θυγατρικής της Αλ Κάιντα που τώρα εργάζεται για τους Μασρούρ και Γουαΐσι, περικύκλωσε το σπίτι του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και μέλους του PUK Qubad Talabani. Ο Κουμπάντ έχει κάνει εδώ και καιρό την προσφορά του Μασούρ, αλλά ο μεγαλύτερος γιος του Μασούντ δεν θέλει πλέον να μοιράζεται την εξουσία έξω από την άμεση οικογένειά του, πόσο μάλλον να ανεχθεί την ψευδαίσθηση της πολυφωνίας.
Αυτό που συμβαίνει τώρα στο Ιρακινό Κουρδιστάν σε σχέση με την αμερικανική χρηματοδότηση των Πεσμεργκά έχει ένα παράλληλο με αυτό που συνέβη στη Σομαλία μεταξύ 2018 και 2021. Εκείνη την εποχή, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Ντόναλντ Γιαμαμότο (Donald Yamamoto) συντόνιζε αφειδώς τη χρηματοδότηση των ενόπλων δυνάμεων της Σομαλίας στο όνομα της καταπολέμησης της Αλ Σαμπάμπ που συνδέεται με την Αλ Κάιντα. Ωστόσο, ο τότε πρόεδρος της Σομαλίας Μοχάμεντ Φαρμάζο (Mohamed Farmajo) εκτόπισε τη χρηματοδότηση και χρησιμοποίησε τις ένοπλες δυνάμεις ως προσωπική πολιτοφυλακή για να επιτεθεί στους αντιπάλους του αντί να πολεμήσει τους τρομοκράτες.
Οι λομπίστες μπορεί να διαβεβαίωσαν το Κογκρέσο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι τα χρήματα σήμαιναν ασφάλεια. Ωστόσο, το αντίθετο ίσχυε: Όσο περισσότερα χρήματα δίνονταν σε διεφθαρμένη ηγεσία, τόσο χειρότερη γινόταν η κατάσταση ασφαλείας. Μόνο με την εκδίωξη του Φαρμάτζο οι ένοπλες δυνάμεις της Σομαλίας κατευθύνθηκαν προς τον βασικό τους σκοπό και πολεμούσαν την Αλ Σαμπάμπ.
Τώρα είναι ώρα για σκληρή αγάπη για τους Πεσμεργκά. Το Κογκρέσο, εάν όχι ο Λευκός Οίκος, θα πρέπει να υπενθυμίσει στους Μασρούρ και Γουαΐσι ότι η αμερικανική βοήθεια ύψους άνω του ενός τετάρτου δισεκατομμυρίου δολαρίων δεν αποτελεί δικαίωμα. Αντί να προωθήσει τον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους, μια τέτοια χρηματοδότηση σήμερα λιπαίνει την αστάθεια και αποτελεί θανάσιμο πλήγμα για την ελπίδα των Κούρδων για δημοκρατία. Είναι καιρός να σταματήσουμε να χρηματοδοτούμε τους Πεσμεργκά.
