Στη δεκαετία του 1950, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ CIA (Central Intelligence Agency) παρείχε όπλα και χρήματα στους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες της χώρας στο Ιράκ και προσπαθούσε να σχηματίσει ένα αντικομμουνιστικό μέτωπο σε αντάλλαγμα, αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ. Ωστόσο, τη νύχτα της 14ης Ιουλίου 1958, η φιλο-αμερικανική ιρακινή διοίκηση ανατράπηκε από πραξικόπημα των ενόπλων δυνάμεων, ο στρατηγός Κασίμ ανέλαβε το κράτος και άνοιξε τις πόρτες στη σοβιετική ρωσική διοίκηση. Η CIA δεν έχασε χρόνο για να διεισδύσει στο Κόμμα Μπάαθ. Έγιναν δύο δολοφονίες κατά του στρατηγού Κασίμ, αλλά ήταν ανεπιτυχείς. Πέντε χρόνια αργότερα, ένα πραξικόπημα υποστηριζόμενο από τη CIA έλαβε χώρα και η επιρροή των ΗΠΑ στο Ιράκ ανακτήθηκε.
Ο Αλί Σαλίχ Σαντί (Ali Salih Sadi), ο οποίος ήταν υπουργός Εσωτερικών του Ιράκ τη δεκαετία του 1960, είπε: «Ήρθαμε να δουλέψουμε στο τρένο της CIA». Μέσα σε αυτό το τρένο υπήρχε ένας δικτάτορας με λαμπρό μέλλον. Ο Σαντάμ Χουσεΐν, που λάμπει με την υποστήριξη της CIA. Κατά τη διάρκεια του οκταετούς πολέμου Ιράν-Ιράκ μεταξύ 1980 και 1988, η CIA τάχθηκε στο πλευρό του Σαντάμ και παρείχε υποστήριξη πληροφοριών. Επιπλέον, αφαίρεσε τη Βαγδάτη από τη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία και έδωσε θετικές αναφορές για τον Σαντάμ.
Το 1990, οι στρατοί του Ιράκ κινητοποιήθηκαν. Η CIA το αγνόησε αυτό, παρά το γεγονός ότι είδε ιρακινά στρατεύματα να συσσωρεύονται στα σύνορα με το Κουβέιτ σε φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από το διάστημα. Ωστόσο, εκείνο το βράδυ, το Ιράκ μπήκε στο Κουβέιτ με στρατό 140.000 ανδρών. Όταν οι εξελίξεις που είχε πάρει ελαφρά αντιστράφηκαν, η CIA έκανε υπερβολικές αναφορές για το Ιράκ: «Ο Σαντάμ θα επιτεθεί στη Σαουδική Αραβία, το Ιράκ έχει χημικά όπλα και μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή». Ωστόσο, σε προηγούμενες αναφορές, γράφτηκε ότι το Ιράκ σίγουρα δεν διέθετε πυραύλους χημικού πολέμου. Άλλωστε, ο Σαντάμ δεν εξαπέλυσε χερσαία επίθεση στη Σαουδική Αραβία και δεν χρησιμοποίησε χημικά όπλα.
Σε μια ζωντανή συνέντευξη στο αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι CNN, τις πρώτες ώρες της εισβολής των ΗΠΑ στη Βαγδάτη το 2003, όταν άρχισε η αμερικανική κατοχή και χιλιάδες τόνοι βομβών έπεσαν στη Βαγδάτη, ο Les Apsin, ένα από τα σημαντικά μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, είπε με μεγάλη συγκίνηση ότι ο πόλεμος έφτασε στο στόχο του λέγοντας ότι η ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν εξασφαλισμένη και η Αμερική απέδειξε τη δύναμή της στον κόσμο ως η μόνη μεγάλη δύναμη. Ένα χρόνο μετά την εισβολή, ο επικεφαλής της CIA Jim Pavitt είπε: "Δεν είχαμε πολλές πηγές πληροφοριών στο εσωτερικό του Ιράκ. Ένας τόνος υποθέσεων δημιουργήθηκαν από ένα γραμμάριο πληροφοριών" ομολόγησε, αρνούμενος προηγούμενες αναφορές. Η έρευνα αποκάλυψε ότι όσα είπε η CIA για τα όπλα του Ιράκ ήταν πλασματικά.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, ο οποίος ήταν μια από τις βασικές προσωπικότητες στον πόλεμο με την υποστήριξή του για την εισβολή στο Ιράκ, είπε: «Ζητώ συγγνώμη για το γεγονός ότι οι πληροφορίες που αποκτήσαμε ήταν λανθασμένες. Ζητώ επίσης συγγνώμη για ορισμένα λάθη που έγιναν κατά τη διάρκεια της φάσης σχεδιασμού (του πολέμου) και η παρανόησή μας για το τι θα γίνει με την ανατροπή του καθεστώτος». Ωστόσο, το Ιράκ εισέβαλε, ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν και οι σπόροι μιας περιόδου αναταραχής που θα διαρκούσε χρόνια σπάρθηκαν.
Ο επικεφαλής της CIA Pavitt είπε ότι μετά την εισβολή, η Βαγδάτη έγινε ο μεγαλύτερος σταθμός της CIA μετά το Βιετνάμ. Το 2011, το προσωπικό της CIA σχημάτισε μια νέα πολιτική δομή υπέρ των Κούρδων, οι οποίοι αποτελούν το 15-20% του πληθυσμού στο Ιράκ, μέσω της κοινής τους συνεργασίας με τις μονάδες ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ράις, ενώ ήταν ακόμη Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, είπε στις 7 Αυγούστου 2003 ότι τα σύνορα 22 χωρών θα αλλάξουν ως μέρος του Έργου για την Ευρύτερη Μέση Ανατολή (BOP). Για αυτό, ανατέθηκε στη CIA και ελήφθησαν βήματα παρόμοια με τις επιχειρήσεις που αναφέρονται παραπάνω. Έτσι, με την υποστήριξη της CIA, άρχισε να υλοποιείται το Greater Middle East Project και οι πολιτικοί που είχαν ανατεθεί και οι χώρες ως «ομάδα αναμόρφωσης χαρτών» έσυραν τις χώρες σε αναταραχή με την «Αραβική Άνοιξη». Εν τω μεταξύ, κατά την υλοποίηση του έργου, καθώς η Συρία αποδυναμώθηκε, οι τρομοκρατικές οργανώσεις PKK/PYD, Αλ Κάιντα και ISIS ισχυροποιήθηκαν και έφτασαν σήμερα. Τελικά:
- Προέκυψε ένα de facto διχασμένο Ιράκ και Συρία,
- Ξεκινώντας από το βόρειο Ιράκ, η γεωγραφία που περικλείει τη βόρεια Συρία και απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας έχει αποκοπεί από το Ιράκ και τη Συρία,
- Η τρομοκρατική οργάνωση PKK/PYD, η οποία απειλεί την ακεραιότητα της Τουρκίας, έχει καταλάβει το 25% της Συρίας, όπου βρίσκεται πάνω από το 80% των ενεργειακών-υδατικών πόρων και των εύφορων εδαφών,
- Η Τουρκία έχει γίνει η χώρα που φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών στον κόσμο.
Στην παρούσα φάση, η Τουρκία ήταν η πιο επιβλαβής γειτονική χώρα… Το ότι «οι άλλοι πάντα σχεδιάζουν τους χάρτες εκείνων που δεν γνωρίζουν την ιστορία τους» δεν άλλαξε ποτέ.
