Καθώς η διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία ξεπερνά τον ένα χρόνο, αποτελεί ιδιαίτερης σημασίας η ενεργός χρήση και από τις δύο πλευρές της σύγκρουσης, μιας από τις πιο σημαντικές κλασικές επιχειρησιακές και αναγνωριστικές μεθόδους καταστροφής κέντρων αντίστασης του εχθρού, «αναγνωριστικά-κατασταλμένα».
Σε επιχειρησιακό-τακτικό επίπεδο, η αρχή αυτή μετατρέπεται σε καθεστώς διαρκούς ετοιμότητας για καταστροφικές ζημιές από πυρά, και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο. Ωστόσο, υπάρχει μια πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας σε ολόκληρη την επικράτειά τους, χρησιμοποιούν το πλήρες δυναμικό του ευρωπαϊκού συστήματος ενημέρωσης και πληροφοριών παροχής και ραδιοτεχνικής υποστήριξης της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Βασιζόμενοι στην τεράστια εμπειρία σε ένοπλες συγκρούσεις και τοπικούς πολέμους, οι ειδικοί του ΝΑΤΟ κάνουν εκτεταμένη χρήση τηλεοπτικών, οπτικών και θερμικών εικόνων αντικειμένων που ταξινομούνται ως στόχοι για καταστροφή, που λαμβάνονται με τη βοήθεια ενός δορυφορικού «αστερισμού».
Η εναέρια αναγνώριση αλληλεπιδρά στενά με τον δορυφορικό αστερισμό, σχεδόν συνεχώς με αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, πιο γνωστά ως AWACS, που περιπλανώνται μόνιμα στα εδάφη της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Πολωνίας. Κάθε ένα από αυτά τα αεροσκάφη, κατά κανόνα, είναι ένα Boeing E-3 Sentry.
«Ο βασικός αρνητικός παράγοντας για τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι ότι, το σύστημα σχεδόν άμεσα και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, ανταποκρίνεται με ακρίβεια στη συνεχώς μεταβαλλόμενη επιχειρησιακή και τακτική κατάσταση και μεταφέρει σε πραγματικό χρόνο στις Ουκρανικές δυνάμεις, μια λεπτομερή και ενημερωμένη εικόνα μέσω ραντάρ, θερμικής απεικόνισης και οπτικής εικόνας, των ακάλυπτων στόχων και των πληγεισών περιοχών», αναφέρει ρωσικό ΜΜΕ.
Επιπλέον, τα στοιχεία του συστήματος χαρτογράφησης και μετεωρολογικής παρατήρησης προετοιμάζουν εκ των προτέρων, τις λεγόμενες βασικές πληροφορίες νοημοσύνης, στους οποίους επισημαίνονται αντικείμενα προτεραιότητας καταστροφής.
Ο κατάλογος αυτών των κεφαλαίων περιλαμβάνει:
1)Παγκόσμια συστήματα δορυφορικής πλοήγησης (σε υψόμετρα 20.000 χιλιομέτρων) και επικοινωνίες (σε υψόμετρα 800-1.000 χιλιομέτρων), που αποτελούν το πεδίο ελέγχου μάχης σε δραστηριότητες αναγνώρισης και μάχης.
2)Εναέρια στοιχεία συστημάτων αναγνώρισης και κρούσης, συμπεριλαμβανομένων θέσεων εναέριου ελέγχου, AK RLDN (αεροπορικά συστήματα περιπολίας και επιτήρησης ραντάρ), επαναλήπτες σημάτων ελέγχου μάχης και επικοινωνιών και UAV.
3)Αστερισμοί δορυφόρων αναγνώρισης για ραντάρ, ραδιομηχανική και ειδική νοημοσύνη (σε υψόμετρα 200-600 χιλιομέτρων).
4)Πολυλειτουργικά συγκροτήματα για αυτοματοποίηση τύπων όπλων υψηλής ακρίβειας, ανάπτυξη αποστολών πτήσης (μάχης) και επιχειρησιακών-τακτικών εργασιών.
5)ΣΛΥ (σύμπλεγμα λογισμικού και υλικού) και άλλα μέσα παραγωγής ψηφιακών μετεωρολογικών, χαρτογραφικών, επιχειρησιακών-τακτικών και πληροφοριών που χρησιμοποιούνται στον σχεδιασμό της χρήσης όπλων και ηλεκτρονικών αντίμετρων.
Για να το θέσουμε απλά, οι επικοινωνίες, οι πληροφορίες και η αλληλεπίδραση των μονάδων και των υπομονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, που παρέχονται από τους ειδικούς της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, αποτελούν τη βάση του συστήματος ενημέρωσης και πληροφοριών τους.
«Δηλαδή, οκτώ χρόνια διαμάχης για το θέμα “Ποιος πρέπει να εφαρμόσει τις συμφωνίες του Μινσκ” από τους στρατηγούς του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιήθηκαν προς μεγάλο πλεονέκτημα για τον ισχυρότερο στρατό στην Ευρώπη», αναφέρει το ρωσικό ΜΜΕ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως και με την προμήθεια όπλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επιβάλει αρκετούς περιορισμούς στην παροχή πληροφοριών, οι οποίοι, ονομάζονται «ειδικοί κανόνες συμπεριφοράς κατά τις επαφές με εκπροσώπους της Ουκρανίας».
Αναφέρουμε μόνο δύο βασικά:
1. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν παρέχουν πληροφορίες που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Ουκρανία για να βλάψει την πολιτική ή στρατιωτική ηγεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθώς και υπουργούς ή υψηλόβαθμους αξιωματικούς.
2. Κάθε πληροφορία ικανή να βοηθήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, στην οργάνωση επιθέσεων σε αντικείμενα που βρίσκονται εκτός των συνόρων της Ουκρανίας, εμπίπτει στην κατηγορία των απαγορευμένων. Δηλαδή, η Ουάσιγκτον, τουλάχιστον τυπικά, προτιμά να αποκλείσει ακόμη και την έμμεση εμπλοκή της σε χτυπήματα σε ρωσικό έδαφος.
«Και εν κατακλείδι, η εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης, απλώς “κραυγάζει” για την ανάγκη μείωσης των κύκλων ελέγχου μάχης σε όλα τα επίπεδα.
Και τα κύρια εργαλεία για αυτή τη μείωση, θα πρέπει να είναι η ευρεία χρήση όλων των τύπων drones, σε συνδυασμό με τη βελτίωση, έως την πλήρη αυτοματοποίηση, των υποσυστημάτων αναγνώρισης και επικοινωνιών.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντισταθούμε, στο καθιερωμένο σύστημα πληροφοριών αναγνώρισης και δορυφορικής πλοήγησης που κατασκεύασαν οι Αμερικανοί, για τα συμφέροντα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας», τονίζει το ρωσικό μέσο ενημέρωσης.
