Η σύγκρουση μεταξύ δυτικών και σοβιετικών αρμάτων μάχης χρονολογείται πολύ πριν τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Οι κύριες διαφορές στις οποίες εστιάζουν τα ΜΜΕ είναι το βάρος των οχημάτων και τα αυτόματα συστήματα ανεφοδιασμού, για να ρίξουμε όμως μια πιο αναλυτική ματιά.
Με αφορμή λοιπόν την επίσημη ανακοίνωση περί αποστολής Leopard 2 και Challenger 2 από το ΝΑΤΟ στο Κίεβο, αξίζει να δούμε πώς διαφέρουν ουσιαστικά οι δυτικοί σχεδιασμοί με αυτούς της Μόσχας.
Βάρος και Διαστάσεις
Το γερμανικής παραγωγής Leopard 2A4 ζυγίζει 55 τόνους και η έκδοση 2A6 62,5 τόνους, ενώ από την άλλη το σοβιετικής προέλευσης T-64M Bulat έχει βάρος περίπου 45 τόνων. Το βαρύτερο άρμα μάχης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων είναι το BM Oplot των 51 τόνων. Εάν βάλουμε και το βρετανικό Challenger 2 στο παιχνίδι, η διαφορά αυξάνεται ακόμη περισσότερο, αφού με επιπρόσθετη θωράκιση το τανκ φτάνει τους 75 τόνους.
Μέχρι στιγμής, αυτό δεν βοηθά ιδιαίτερα τους Ουκρανούς, μιας και ένα βαρύτερο όχημα δυσκολεύεται να περάσει από εμπόδια και διάφορα περάσματα. Βέβαια εάν υπάρχει η κατάλληλη υλικοτεχνική υποστήριξη, όπως δημιουργία γεφυρών κλπ, το θέμα δεν θεωρείται κρίσιμο.
Στις διαστάσεις δεν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά, ωστόσο το δυτικά τεθωρακισμένα είναι αρκετά ψηλότερα. Μπορεί το χαμηλότερο προφίλ να κάνει τα σοβιετικά άρματα μικρότερους στόχους, αλλά τα πληρώματα στα δυτικά οχήματα μπορούν να επιχειρούν με μεγαλύτερη άνεση.
Αυτόματα Συστήματα Ανεφοδιασμού
Όπως ήδη ξέρετε, τα περισσότερα δυτικά άρματα διαθέτουν ένα αυτόματο σύστημα ανεφοδιασμού πυρομαχικών, ενώ τα σοβιετικά όχι.
Ως αποτέλεσμα πρέπει ένα μέλος του πληρώματος να βρίσκεται κοντά στα πυρομαχικά για να ανεφοδιάζει χειροκίνητα το όπλο. Κατ' επέκταση, σε περίπτωση ανατίναξης των βλημάτων, το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό.
Διαφορετικοί Ρόλοι
Όλες αυτές οι διαφορές, όπως και πολλές άλλες, πηγάζουν από το γεγονός πως η Σοβιετική Ένωση και το ΝΑΤΟ είχαν διαφορετικούς ρόλους στο μυαλό τους όταν σχεδίαζαν τα κύρια άρματα μάχης τους.
Στην Σοβιετική Ένωση ένα άρμα μάχης ήταν ένας "καθολικός μαχητής", ικανός να καταστρέφει εχθρικά τανκς και πεζικό. Από την άλλη όμως, οι Δυτικοί έβλεπαν ένα άρμα μάχης ως ένα κινητό αντιαρματικό όπλο.
Βέβαια, έκτοτε τα πράγματα άλλαξαν και σήμερα δεν βλέπουμε τις "κρίσιμες διαφορές" που βλέπαμε κάποτε στους δύο αυτούς σχεδιασμούς. Τα συμπεράσματα από το πεδίο της μάχης!
