"Σύμφωνα με τουρκικές πηγές ότι η Ιταλία ενδιαφέρεται να αποκτήσει τουρκικά drones για την καταπολέμηση της μετανάστευσης, αλλά οι Ιταλοί έχουν αμφιβολίες", αναφέρει σε άρθρο του έγκριτου MIDDLE EAST EYE, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Όταν η νέα πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, συνάντησε τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον περασμένο μήνα, κανείς δεν περίμενε ότι θα γοητεύονταν ο ένας από τον άλλον.
Η Μελόνι έχει ιστορικό να είναι δημόσια κατά της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ και έχει υποστηρίξει σθεναρά την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Ωστόσο, όταν συνάντησε τον Ερντογάν ήταν χαμογελαστή και εντυπωσίασε τον Τούρκο Πρόεδρο.
«Είναι μια ειλικρινής κυρία και η πρώτη μας συνάντηση ήταν πολύ σοβαρή και αποφασιστική», είπε ο Ερντογάν τον Νοέμβριο μετά την πρώτη συνάντησή του με τον Μελόνι στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των G20 στο Μπαλί της Ινδονησίας. «Η Ιταλία είναι μια χώρα με την οποία θα είμαστε αλληλέγγυοι στην Ευρώπη».
Αμέσως μετά τη συνάντηση, αρκετές τοπικές τουρκικές αναφορές ισχυρίστηκαν ότι η Μελόν υπέβαλλε αίτημα αγοράς οπλισμένων drones της Τουρκίας.
Ο ισχυρισμός προκάλεσε ανησυχία στην κοινότητα της εξωτερικής πολιτικής, καθώς η Ιταλία χρησιμοποιεί drones MQ-9 Reaper, κατασκευής ΗΠΑ, τα οποία θεωρούνται πιο προηγμένα.
Μια τουρκική πηγή που γνωρίζει τη συνάντηση Μελόνι-Ερντογάν είπε στο Middle East Eye ότι η Πρωθυπουργός πράγματι έθεσε το ενδεχόμενο αγοράς τουρκικών drones. «Την ενδιέφερε κυρίως για σκοπούς επιτήρησης παράνομων μεταναστών», είπε η πηγή, προσθέτοντας ότι «η επικοινωνία μεταξύ Ερντογάν και Μελόνι ήταν εξαιρετική».
Η πηγή πρόσθεσε ότι ο Ερντογάν, σε αντάλλαγμα, ζήτησε την ιταλική συνεργασία για την κοινή παραγωγή του συστήματος αεράμυνας SAMP/T, το οποίο βρίσκεται υπό διαπραγματεύσεις από το 2017.
Το σύστημα είναι συμπαραγωγή Τουρκίας, Γαλλίας και Ιταλίας, με αξιωματούχους των δύο πρώτων χωρών να λένε ότι το έργο δεν μπορεί να προχωρήσει εκτός εάν η Ιταλία εγκαταλείψει τις τεχνικές αντιρρήσεις της ή προτείνει νέες λύσεις.
Δεν είναι σαφές ποιες είναι οι τεχνικές δυσκολίες για τις οποίες μιλούν και οι αξιωματούχοι αρνήθηκαν να δώσουν περισσότερες λεπτομέρειες.
Ο Ερντογάν είπε στους δημοσιογράφους ότι η Μελόνι υποσχέθηκε να επιταχύνει τη διαδικασία για την επίτευξη λύσης.
Ωστόσο, ιταλικές πηγές έχουν αμφιβολίες για το υποτιθέμενο ενδιαφέρον της Ιταλίας για τα τουρκικά drones. Αρκετές ιταλικές πηγές είπαν στο MEE ότι δεν είναι τίποτα άλλο από μια φήμη.
Η ΜΕΕ απέστειλε γραπτές ερωτήσεις για το θέμα στο γραφείο του Ιταλού πρωθυπουργού και στο ιταλικό υπουργείο Άμυνας, χωρίς καμία απάντηση.
Η Ιταλία σχεδιάζει να εξοπλίσει τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη MQ-9 Reaper με αναβαθμίσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά τυχόν περαιτέρω νέες αγορές από άλλες χώρες θα απαιτούσαν κατανομή του προϋπολογισμού και κοινοβουλευτική έγκριση.
Το έγγραφο του πολυετούς προγράμματος του ιταλικού στρατού 2022-24 δεν αναφέρει νέες αγορές και αναφέρεται μόνο στο έργο MQ-9 Reaper και τα drones Predator που αγοράστηκαν επίσης από τις ΗΠΑ, τα οποία η Ρώμη σκοπεύει να εκσυγχρονίσει με νέα ωφέλιμα φορτία και συστήματα.
Το έγγραφο επαναλαμβάνει επίσης τη συμμετοχή της Ιταλίας στο πρόγραμμα Eurodrone για την ανάπτυξη και παραγωγή ενός ευρωπαϊκού στρατιωτικού drone μεσαίου ύψους και μεγάλης αντοχής με εταίρους όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία.
Ωστόσο, τα φημισμένα drones Bayraktar TB2 της Τουρκίας έκαναν την εμφάνισή τους σε μια άλλη ιταλική στρατιωτική έκθεση που αναλύει το μέλλον του πολέμου.
Η έκθεση, με τίτλο Army 4.0 concept paper, χρησιμοποίησε δύο φορές φωτογραφίες του TB2 για να δείξει πώς φανταζόταν τους μελλοντικούς πολέμους, δείχνοντας ενδιαφέρον για το σύστημα.
Ανέφερε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ιταλίας πρέπει να αναπτύξουν νέες δυνατότητες για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων «χωρίς επαφή και με βαθείς ελιγμούς» στο εχθρικό έδαφος, επιχειρώντας σε αποστάσεις, όπως 70-150 χλμ. από τις πρώτες γραμμές.
«Ηλεκτρονικός πόλεμος, οπλισμένα και άοπλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυρομαχικά ακριβείας» θα πρέπει να συνδυαστούν για το σκοπό αυτό, ανέφερε.
Η χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB2 σε συγκρούσεις στη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ τα τελευταία δύο χρόνια έχουν τραβήξει την προσοχή της Ευρώπης και των ΗΠΑ, οι οποίες σημείωσαν ότι τα μαχητικά drones παρείχαν ένα τακτικό πλεονέκτημα με συνδυασμένα στοιχεία ηλεκτρονικού πολέμου και έξυπνων πυρομαχικών , συμπεριλαμβανομένων των πυρομαχικών εκείνων που καθοδηγούνται με λέιζερ.
Η Τουρκία παράγει επίσης άλλα οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, όπως το μεγάλης εμβέλειας Akinci που έχει βεληνεκές άνω των 7.500 km και το Anka, το οποίο μπορεί να φτάσει τα 200 km.
Ο Φερντερίκο Μπορσάρι του Κέντρου Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA) λέει ότι η Ιταλία επεκτείνει τις δυνατότητες πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης και τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη μπορεί να προσφέρουν μια καλή λύση, αν και με επιφυλάξεις.
«Θα συνεπάγονταν επίσης εκπαίδευση και αποκλειστική ενσωμάτωση με τις ιταλικές δομές C2 ,Διοίκησης και Ελέγχου, κάτι που απαιτεί πολύ χρόνο», είπε στο MEE, προσθέτοντας:
"Γενικά, τα τουρκικά drones θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ιταλία να επεκτείνει τις δυνατότητές της ISTAR πληροφοριών, επιτήρησης, απόκτησης στόχων και αναγνώρισης, με φθηνότερες και πιο αναλώσιμες πλατφόρμες. Αν και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τύπο του μη επανδρωμένου αεροσκάφους που επιλέγεται. Ένα TB2 είναι αρκετά διαφορετικό από το Akinci , για παράδειγμα."
Ο Μπορσάρι πιστεύει ότι η Ιταλία έχει άλλες προτεραιότητες όσον αφορά την Τουρκία, όπως το πρόγραμμα SAMP-T, όπου η συνεργασία θα απέφερε ταχύτερα αποτελέσματα.
Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ είπε στον Ιταλό ομόλογό του Γκουίντο Κροσέτο νωρίτερα αυτό το μήνα ότι οι χώρες τους θα μπορούσαν να εντείνουν τη στρατιωτική συνεργασία εντός του πλαισίου που καταρτίστηκε από τον Ερντογάν και τον Μελόνι.
«Ο Ακάρ τόνισε ότι η στρατηγική εταιρική σχέση θα μεταφερθεί σε υψηλότερα επίπεδα».
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται η προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων από την Τουρκία, πως η Ιταλία ενδιαφέρεται για την απόκτηση των drones Bayraktar. με τον Ερντογάν να ζητάει ως αντάλλαγμα από την Ιταλίδα Πρωθυπουργό Μελόνι την συνεργασία της χώρας της , για την κοινή παραγωγή του συστήματος αεράμυνας SAMP/T, το οποίο βρίσκεται υπό διαπραγματεύσεις από το 2017.
Από Ιταλικής πλευράς εντούτοις δεν υφίσταται μέχρι στιγμής κάποια επίσημη επιβεβαίωση, για το ενδιαφέρον αγοράς των τουρκικών drones Bayraktar , ενώ δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο στον προϋπολογισμό των Ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων για την περίοδο 2022-2024.
Ειδικότερα στο θέμα των drones των Ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων, αναφέρεται, μόνο στο έργο MQ-9 Reaper και τα drones Predator που αγοράστηκαν επίσης από τις ΗΠΑ, τα οποία η Ρώμη σκοπεύει να εκσυγχρονίσει.
Ωστόσο μένει να δούμε μελλοντικά αν όντως υφίσταται το παραπάνω δούναι και λαβείν μεταξύ Τουρκίας -Ιταλίας, στα πρότυπα ανατολίτικου παζαριού και στη βάση του προσφιλούς στον Ερντογάν win-win, μεταξύ των δύο χωρών.
Κλείνοντας επισημαίνουμε ότι ακόμη και αν κάτι τέτοιο ισχύει, καταδεικνύεται για μια ακόμη φορά το πόσο προβληματική είναι η τουρκική αεράμυνα, αφού ο Ερντογάν καίγεται για την κοινή παραγωγή του συστήματος αεράμυνας SAMP/T με την Ιταλία, την ώρα που διαφημίζει την γηγενή αεράμυνά του.
Αν ήταν όντως τόσο ικανά τα τουρκικά αντιαεροπορικά συστήματα, όπως κατά κόρον διαφημίζουν τα τουρκικά ΜΜΕ θα ζητούσε από την Μελόνι συμπαραγωγή των SAMP/T;
Όχι βέβαια.
Το σύστημα είναι συμπαραγωγή Τουρκίας, Γαλλίας και Ιταλίας, με αξιωματούχους των δύο πρώτων χωρών να λένε ότι το έργο δεν μπορεί να προχωρήσει εκτός εάν η Ιταλία εγκαταλείψει τις τεχνικές αντιρρήσεις της ή προτείνει νέες λύσεις.
Η προβληματική τουρκική αεράμυνα
Η Τουρκική αντιαεροπορική άμυνα συνίσταται από:
Το HISAR A+, μικρού βεληνεκούς που είναι ικανό να πλήξει στόχους έως και 15 χιλιόμετρα (9,3 μίλια). Πρόκειται για πυραυλικό σύστημα αεράμυνας μικρής εμβέλειας ικανό να προστατεύει στρατιωτικές βάσεις, λιμάνια, εγκαταστάσεις και στρατεύματα από εναέριες απειλές
Το μεσαίου βεληνεκούς HISAR O+, με δυνατότητα αναχαίτισης στόχων σε εμβέλεια 25 χιλιομέτρων
Αναφορικά με το μεγάλου βεληνεκούς SIPER, για το οποίο οι Τούρκοι δίνουν βεληνεκές 150 χιλιόμετρα, το οποίο θα αποτελεί εναλλακτική λύση έναντι των S-400 και Patriot, αυτό σχεδιάζεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023.
Υπολογίζεται τέλος ότι η Τουρκία χρειάζεται 8-10 συστοιχίες μεγάλου βεληνεκούς, όπως είναι οι S-400, Patriot , ή οι εγχώριοι Siper, προκειμένου να καλύψει πλήρως την επικράτειά της, πράγμα που φυσικά δεν υφίσταται σήμερα.
