Η Σουηδία διεξήγαγε μια άσκηση έκτακτης ανάγκης και μετέφερε μια ομάδα μάχης μεγέθους λόχου στο νησί. Τώρα αυτή η μονάδα θα παραμείνει ως προστατευτική δύναμη και η περιστρεφόμενη παρουσία θα διατηρηθεί εκεί για το άμεσο μέλλον.
Αυτή η κίνηση είναι μια ριζική απόκλιση από τη σουηδική πολιτική αποκλιμάκωσης και αυτοεπιβαλλόμενου αφοπλισμού των χερσαίων δυνάμεων που διεξάγει από το 1990. Ένας λόχος 150 στρατιωτών δεν αρκεί για να σταματήσει μια πλήρη εισβολή από τα τεράστια αμφίβια πλεονεκτήματα της Ρωσίας στο Καλίνινγκραντ και στον Κόλπο της Φινλανδίας.
Μετά την εκ νέου στρατιωτικοποίηση του Γκότλαντ, μόνο μία αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη παραμένει στο θέατρο επιχειρήσεων της Βαλτικής. Αυτή η ζώνη είναι το αρχιπέλαγος των νήσων Ώλαντ.
Ο Μάτι Βάνχανεν, υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας είπε το περασμένο Σαββατοκύριακο ότι οι νήσοι Ώλαντ θα πρέπει να αναλάβουν την πρωτοβουλία να τοποθετήσουν στρατεύματα, μια διατύπωση που ο ίδιος μείωσε αργότερα σε μια συνέντευξη στο Yle.
«Συμμετείχα σε μια εκδήλωση στο Λάχτι χθες και η ερώτηση για τα στρατεύματα στις νήσους Ώλαντ τέθηκε από το κοινό. Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα, τόνισα ότι η αποστρατιωτικοποίηση των Ώλαντ βασίζεται σε διεθνείς συμφωνίες. Σε αυτό το πλαίσιο, δήλωσα ότι θα ήταν ευκολότερο από αμυντική άποψη εάν είχαμε σταθερές δυνάμεις στα Ώλαντ, αλλά ότι δεν υπάρχει τέτοια πρόταση. Είναι δουλειά των ίδιων να αποφασίσουν εάν θέλουν να ξεκινήσουν μια διαδικασία για την αλλαγή της κατάστασης του τοπίου», εξήγησε.
Η σύμβουλος των νήσων, Veronica Thörnroos, αντέδρασε στην δήλωση και είπε ότι η Φινλανδία δεν θα πρέπει να συζητήσει την ανάπτυξη στρατευμάτων στις αποστρατικοποιημένες νήσους εκτός εάν οι ίδιοι αναλάβουν την πρωτοβουλία.
«Όπως καταλαβαίνω, ο Πρόεδρος θέλει να διατηρήσει την αποστρατιωτικοποίηση και την ουδετερότητα του Åland. Αλλά αν σε μια άλλη περίπτωση αποδειχθεί ότι οι κάτοικοι θέλουν αλλαγές σχετικά με το καθεστώς των Ώλαντ και επικοινωνήσουν με το Ελσίνκι - τότε το θέμα μπορεί να συζητηθεί αλλά όχι πριν από αυτό», λέει η Thörnroos στο Yle.
Τα Ώλαντ βρίσκονται σε στρατηγική τοποθεσία μεταξύ Φινλανδίας και Σουηδίας. Η τοποθεσία του επιτρέπει τον έλεγχο της πλειονότητας των ναυτιλιακών γραμμών προς τη Φινλανδία και την ηπειρωτική Εσθονία. Είναι επίσης σε ιδανική τοποθεσία για χρήση άρνησης περιοχής. Οι πύραυλοι εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς στα νησιά μπορούν να ελέγχουν κρίσιμα μέρη τόσο του φινλανδικού όσο και του σουηδικού εναέριου χώρου, ενώ οι βαλλιστικοί πύραυλοι Iskander-m θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να καταστρέψουν τη στρατιωτική υποδομή και των δύο εθνών.
Γιατί αυτή η γεωγραφικά στρατηγική περιοχή μένει ανυπεράσπιστη από τη Φινλανδία που κατά τα άλλα βασίζεται στην εδαφική άμυνα;
Τα νησιά αποστρατικοποιήθηκαν αρχικά στη Συνθήκη του Παρισιού το 1856 μετά τον πόλεμο της Κριμαίας. Έχουν καταληφθεί αρκετές φορές μετά από αυτό. Το 1918 τόσο η Σουηδία όσο και τα γερμανικά στρατεύματα βρίσκονταν για λίγο στα νησιά καθώς η Φινλανδία ήταν απασχολημένη με έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο ενάντια στην κομμουνιστική εξέγερση. Αργότερα υπήρξε μια διαμάχη μεταξύ Φινλανδίας και Σουηδίας για την ιδιοκτησία των νησιών. Η Κοινωνία των Εθνών έλυσε αυτή τη διαφορά και τα νησιά αποστρατικοποιήθηκαν εκ νέου και δόθηκε ευρεία αυτονομία. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, το φινλανδικό ναυτικό έτρεξε στα νησιά και τα κράτησε σε φρουρά μέχρι το 1944. Τα νησιά αποστρατικοποιήθηκαν από τότε και οι κάτοικοι εξαιρέθηκαν από τη στράτευση.
Η φινλανδική κυβέρνηση πάντα τηρούσε αυστηρά τις ρήτρες της ειρηνευτικής συνθήκης του Παρισιού και τους διεθνείς νόμους. Επομένως, η εκ νέου στρατιωτικοποίηση των νήσων Ώλαντ δεν έχει συζητηθεί ανοιχτά και ακόμη και η αναφορά της έχει θεωρηθεί πολεμοχαρής. Πολλοί πολιτικοί επισημαίνουν επίσης ότι η Σοβιετική Ένωση δεν χρησιμοποίησε ποτέ την ανυπεράσπιστη φύση των νησιών προς όφελός της.
Η σύγχρονη Ρωσία, το έργο της αυτοκρατορίας του Πούτιν, είναι ένα πολύ διαφορετικό θέμα. Η συνολική στρατηγική φαίνεται να είναι πιο εκλεπτυσμένη και κατακερματισμένη. Η Ρωσία επιχειρεί να τεμαχίσει τις συνοριακές περιοχές σε μικρές περιοχές, στις οποίες μπορεί να ασκήσει τον έλεγχό της.
Εάν η Ρωσία επιδιώξει άμεση σύγκρουση με τη Δύση, θα προσπαθήσει να περιορίσει το εύρος των αντιποίνων του ΝΑΤΟ. Ο πλήρης έλεγχος της Βαλτικής Θάλασσας θα έδινε στη Ρωσία τη δυνατότητα να επιχειρεί στα κράτη της Βαλτικής ατιμώρητα.
Οι φινλανδικές ένοπλες δυνάμεις θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν μεγάλα τμήματα των πόρων τους για να ανακαταλάβουν τα νησιά ακόμη και από μονάδα μεγέθους τάγματος. Αυτό το είδος μονάδας μεταφέρεται εύκολα με εμπορική ναυτιλία, αεροπλάνα τσάρτερ ή μυστικές μεθόδους παράδοσης.
Ενώ δεν αναμένεται από τη Ρωσία να εισβάλει στο φινλανδικό έδαφος σύντομα, η ικανότητα υπάρχει και η απώλεια των νήσων Ώλαντ θα ήταν καταστροφική για την κυριαρχία της Φινλανδίας. Θα πρέπει να υπάρξει μια ανοιχτή συζήτηση σχετικά με την ανάγκη τήρησης μιας συμφωνίας του 19ου αιώνα που αφήνει ευάλωτες τις οδούς εφοδιασμού.
