Το Βερολίνο εξετάζει το ενδεχόμενο αγοράς ενός συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας από το Ισραήλ ή τις Ηνωμένες Πολιτείες για να αμυνθεί έναντι απειλών, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών πυραύλων Iskander στο Καλίνινγκραντ, γράφει σήμερα Σάββατο η γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Welt am Sonntag.
Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Γερμανικού Στρατού, Έμπερχαρντ Ζορν, δήλωσε ότι «οι πύραυλοι Iskander που σταθμεύουν στο Καλίνινγκραντ μπορούν να πλήξουν όλους τους στόχους στη Δυτική Ευρώπη. Η Γερμανία δεν έχει επί του παρόντος προστατευτική ασπίδα έναντι αυτής της απειλής.
Οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί διαθέτουν τέτοια συστήματα. Ποιο προτιμάμε; Θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα συνολικό σύστημα (πυραυλικής άμυνας) στο ΝΑΤΟ; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσουμε τώρα", είπε ο Ζορν, ανέφερε το Reuters.
Δεν διευκρίνισε τα ονόματα των συστημάτων, αλλά πιθανότατα αναφερόταν στο Arrow 3 που κατασκευάζεται από την Israel Aerospace Industries (IAI), ή το αμερικανικό σύστημα THAAD που παρήγαγε η Raytheon.
Η Ρωσία ανακοίνωσε το 2018 ότι είχε αναπτύξει πυραύλους Iskander στον θύλακα του Καλίνινγκραντ, ένα κομμάτι της Ρωσίας σφηνωμένο μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας.
Το κινητό σύστημα βαλλιστικών πυραύλων, το Iskander αντικατέστησε τον σοβιετικό πύραυλο Scud, ενώ οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι του μπορούν να φέρουν είτε συμβατικές είτε πυρηνικές κεφαλές.
Σε μια ομιλία-ορόσημο μέρες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς είπε ότι το Βερολίνο θα αυξήσει τις αμυντικές του δαπάνες σε περισσότερο από το 2% της οικονομικής παραγωγής του, εισφέροντας 100 δισεκατομμύρια ευρώ (110 δισεκατομμύρια δολάρια) στον στρατό.
Ο Zorn ανήκει σε μια ομάδα υψηλόβαθμων αξιωματούχων που διαβουλεύονται με τον Scholz για το πώς να ξοδέψουν αυτά τα χρήματα.
«Μέχρι στιγμής, μόνο ένα πράγμα είναι σαφές, δεν έχουμε ούτε τον χρόνο ούτε τα χρήματα για να αναπτύξουμε αυτά τα συστήματα (πυραυλικής άμυνας) μόνοι μας, επειδή η απειλή των πυραύλων είναι γνωστό ότι υπάρχει ήδη», είπε ο Ζορν.
Αναφερόμενος στην έλλειψη μιας πυραυλικής άμυνας μικρού βεληνεκούς, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προστασία των στρατευμάτων εν κινήσει, ο ίδιος είπε ότι το Βερολίνο άρχισε να εξετάζει την αγορά τέτοιων συστημάτων και τώρα πρέπει να λάβει μια απόφαση.
“Πέρα από αυτό, ο γερμανικός στρατός (Bundeswehr) θα πρέπει να επενδύσει 20 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2032 για να αναπληρώσει τις αποθήκες πυρομαχικών της”, πρόσθεσε ο Zorn.
Η εμβέλεια των ρωσικών πυραύλων φτάνει 400 έως 500 χιλιόμετρα ενώ αυτοί μπορούν να εξοπλιστούν με μια ποικιλία κεφαλών, συμπεριλαμβανομένων τύπων που διεισδύουν βαθιά στο έδαφος, κεφαλών υψηλής εκρηκτικότητας ή θερμοβαρικών κεφαλών.
Το εξαγωγικό μοντέλο έχει μικρότερη εμβέλεια που ανέρχεται στα 280 χιλιόμετρα (περίπου 175 μίλια) και μικρότερο φορτίο κεφαλής 480 κιλά (περίπου 300 λίβρες).
Ο πύραυλος Iskander χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό "ενός αδρανειακού συστήματος καθορισμού στόχου σε συνδυασμό με το επίγειο σύστημα εντοπισμού GLONASS και το ραντάρ του, έχοντας την δυνατότητα να εξουδετερώνει στόχους μέσα σε ένα κυκλικό σφάλμα 2 έως 5 μέτρων".
Πύραυλοι Iskander έχουν μεταφερθεί από το 2018 στο Καλίνινγκραντ, μια στενή λωρίδα γης δίπλα στην Πολωνία και τη Βαλτική Θάλασσα η οποία ανήκει στην Ρωσία μετά το 1945.
Από το Καλίνινγκραντ, οι πύραυλοι Iskander μπορούν να χτυπήσουν στόχους στην Πολωνία, σε μέρη της ανατολικής Γερμανίας, στη νότια Σουηδία, στη Λετονία, στη Λιθουανία και στην Εσθονία, τη Λευκορωσία και σε μεγάλο μέρος της Βαλτικής Θάλασσας.
Σε συνδυασμό με μια σαφή ρωσική στρατηγική A2AD (άρνηση πρόσβασης / άρνηση περιοχής), ειδικά κοντά στη Βαλτική Θάλασσα που είναι και το Καλίνινγκραντ, ο Iskander είναι ένα τρομερά αποτελεσματικό όπλο στα χέρια του Κρεμλίνου με το οποίο απειλούνται άμεσα τόσο οι βάσεις των ΗΠΑ όσο και η ίδια η ΕΕ.
Η ακρίβειά του φέρεται να είναι εντυπωσιακή. Αναλόγως της κεφαλής που θα τοποθετηθεί δύναται να καταστρέψει σε αποστάσεις μέχρι 400 χλμ, συγκεντρώσεις στρατευμάτων μέχρι υπόγεια κέντρα διοίκησης και ελέγχου καθιστώντας τον ένα φοβερό στρατηγικό όπλο.
