Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν είναι ραγδαίες, με τους Ταλιμπάν να επικρατούν ολοκληρωτικά και τις ΗΠΑ μαζί με λοιπές συμμαχικές δυνάμεις, να τρέχουν κυριολεκτικά να εκκενώσουν τις διπλωματικές και στρατιωτικές αποστολές τους από τη χώρα.
Σχεδόν όλοι αιφνιδιάστηκαν από την τόσο γρήγορη κατάρρευση των κυβερνητικών δυνάμεων και την επικράτηση των Ταλιμπάν, στο Αφγανιστάν.
Γιατί όμως αυτό συνέβη και το κυριότερο πως οι Ταλιμπάν άντεξαν επί 20 χρόνια να πολεμούν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους;
Ποιός εφοδίαζε και εφοδιάζει τους Ταλιμπάν επί τόσα χρόνια με οπλισμό, πυρομαχικά και ανθρώπινο δυναμικό;
Ερωτήματα των οποίων οι απαντήσεις είναι εκείνες που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση στο Αφγανιστάν, αφού ο πόλεμος για τόσα χρόνια των Ταλιμπάν με τις ΗΠΑ ήταν εξαιρετικά κοστοβόρος και οι πρώτοι δεν θα άντεχαν με τίποτε αν δεν ελάμβαναν συνεχώς σοβαρή υποστήριξη από κάποια ή κάποιες άλλες μεγάλες δυνάμεις.
Εμείς με άρθρο μας, στις 1 Αυγούστου, είχαμε επισημάνει-αναλύσει το σχέδιο των Ταλιμπάν , το οποίο θα οδηγούσε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα στην πλήρη επικράτησή τους στο Αφγανιστάν, βάσει δύο πολύ σημαντικών στρατιωτικών εξελίξεων που είχαν σημειωθεί στη χώρα
Η πρώτη πολύ σημαντική εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, αφορούσε τότε την κατάληψη από τους Ταλιμπάν των οδών επικοινωνίας της χώρας με Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Ιράν, Κίνα (είχε γίνει νωρίτερα) και Πακιστάν (ορμητήριο των Ταλιμπάν).
Απέμενε συνεπώς να επιτευχθεί ο έλεγχος της συνοριακής επικοινωνίας με το Τουρμενιστάν από τους Ταλιμπάν, προκειμένου να ελέγχεται πλήρως η οδική επικοινωνία του Αφγανιστάν με τις όμορες χώρες του, από τους Ταλιμπάν.
Αυτό θα σήμαινε χερσαία αποκοπή των κυβερνητικών δυνάμεων από τις όμορες χώρες και κατά συνέπεια έλεγχο της επικοινωνίας με αυτές από τους Ταλιμπάν. Συνεπώς ο έλεγχος της οικονομίας και του εμπορίου του Αφγανιστάν περνούσε στα χέρια των Ταλιμπάν.
Η δεύτερη σημαντική εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων αφορούσε την σταδιακή αποκοπή της πρωτεύουσας Καμπούλ από τις περιφέρειες της. Αρχικά αεροπορικά όπως βλέπουμε και στη συνέχεια οδικά, όπως θα δούμε.
Αυτό επί της ουσίας ήταν η αρχή του τέλους για τις κυβερνητικές δυνάμεις του Αφγανιστάν, οι οποίες ουσιαστικά θα ήταν αποκομμένες, περικυκλωμένες και χωρίς ελπίδα να λάβουν καμία βοήθεια ακόμη και από αέρος.
Σταδιακά λοιπόν και μοιραία οι περιφερειακές δυνάμεις των κυβερνητικών δυνάμεων, εκτός Καμπούλ θα παραδίνονταν ή θα καταστρεφόταν από τους Ταλιμπάν. Μη έχοντας όμως να περιμένουν αυτές βοήθεια είτε από ξηρά είτε από αέρα, προτίμησαν να παραδοθούν, από το να σφαγιασθούν.
Αυτός ήταν ο λόγος που οι Ταλιμπάν κατέλαβαν πολλά εδάφη αμαχητί, γεγονός που οδήγησε στην αστραπιαία χρονικά κατάληψη της χώρας
Έτσι οι κυβερνητικές δυνάμεις του Αφγανιστάν έφτασαν στο σημείο τελικά να αυτοδιαλυθούν, με αποτέλεσμα την πλήρη επικράτηση των Ταλιμπάν, ακόμη και στην Καμπούλ και στη διαφύλαξη του αεροδρομίου της για μικρό χρονικό διάστημα από τις ΗΠΑ, μέχρι ολοκλήρωσης της αποχώρησής τους.
Ο πνεύμονας του αντάρτικου των Ταλιμπάν
Όλα τα προηγούμενα χρόνια του πολέμου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ κατά των Ταλιμπάν, οι τελευταίοι λόγω της καταλυτικής στρατιωτικής υπεροχής των συμμάχων , διεξήγαγαν ανταρτοπόλεμο, αφού σε τακτική μάχη δεν είχαν καμία απολύτως τύχη.
Έτσι ακολούθησαν το "χτυπώ και φεύγω" προκαλώντας απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και υλικό στους συμμάχους, οι οποίοι έψαχναν τα ορμητήρια τους στους ορεινούς όγκους της χώρας, προκειμένου να τα καταστρέψουν και να τους εξολοθρεύσουν.
Εδώ αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι για να νικήσεις σε έναν ανταρτοπόλεμο τους αντάρτες Ταλιμπάν, θα πρέπει να τους στερήσεις "τον πνεύμονα" που τους δίνει οξυγόνο.
Αυτός ο πνεύμονας είναι κατά βάση, η υποστήριξη του ντόπιου πληθυσμού και η συνέχεια στον εφοδιασμό των ανταρτών με όπλα, πυρομαχικά και προσωπικό προς τους Ταλιμπάν.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ υποτίμησαν και τα δύο.
Είναι γνωστό ότι ο Μπίν Λάντεν σκοτώθηκε από τις ΗΠΑ στο κρυσφύγετο-σπίτι του στο Βόρειο Πακιστάν, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν.
Είναι επίσης γνωστό ότι η παραμεθόριος του Πακιστάν με το Αφγανιστάν, αποτελούσε πάντα χώρο ανάπαυσης-ανασυγκρότησης και επανεξοπλισμού των Ταλιμπάν.
Σε αυτά οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή και δεν δημιούργησαν μια Bufer zone στο Αφγανιστάν τόσο στα σύνορα με το Πακιστάν, όσο και με την Κίνα.
Αποτέλεσμα των παραπάνω οι Ταλιμπάν να εφοδιάζονται συνεχώς με οπλισμό, πυρομαχικά και ανθρώπινο δυναμικό κυρίως από το γειτονικό Πακιστάν.
Είχε όμως από μόνο του το Πακιστάν τέτοια δυνατότητα και για τόσα χρόνια, ιδίως στον τομέα οπλισμού-πυρομαχικών;
Η απάντηση είναι πως μάλλον όχι .
Η άμεση αποδοχή του καθεστώτος των Ταλιμπάν από Κίνα και Ρωσία, αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη ότι οι δύο αυτές χώρες η κάθε μια για τους δικούς της λόγους, ήθελαν την επικράτηση των Αφγανών ανταρτών και θεωρείται πολύ πιθανό να τους εξόπλιζε.
Ιδιαίτερα η Κίνα η οποία είναι γνωστό ότι διατηρεί άριστες σχέσεις με το Πακιστάν, το οποίο η ίδια βοήθησε καταλυτικά προκειμένου να γίνει πυρηνική δύναμη, είχε κάθε λόγο έμμεσα μέσω Πακιστάν να εξοπλίζει τους Ταλιμπάν, ματώνοντας συνεχώς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Άλλωστε η νότια όδευση του "δρόμου του μεταξιού" περνάει από Αφγανιστάν ή Πακιστάν και εκείθεν πρός Ιράν-Τουρκία-Ευρώπη, με αποτέλεσμα η Κίνα να ενδιαφέρεται για τον έλεγχο του Αφγανιστάν
Από την άλλη η Ρωσία ήθελε την επικράτηση των Ταλιμπάν παίρνοντας ρεβάνς για την αποχώρηση της ώς ΕΣΣΔ το 1988, λόγω της μεγάλης στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς τους Αφγανούς αντάρτες τότε.
Επιπλέον η Ρωσία βλέπει το Αφγανιστάν υπό την ηγεσία των Ταλιμπάν, ως χώρα που πρέπει να ελέγχει για να μην έχει προβλήματα με τους ισλαμιστές που ζούν τόσο σε αυτήν όσο και στις όμορες με αυτήν χώρες της Ασίας.
Η ίδια συνταγή για ISIS-Ταλιμπάν
Μένει να δούμε τη στάση των ΗΠΑ εφεξής με τους Ταλιμπάν, η οποία ενδέχεται να είναι καρότο αρχικά και στη συνέχεια μαστίγιο, και εξηγώ.
Όπως οι ΗΠΑ επέτρεψαν στον ISIS να επικρατήσει αρχικά ,να γιγαντωθεί στη συνέχεια και τελικά να τον καταστρέψουν, έτσι εκτιμούμε ότι θα πράξουν και με τους Ταλιμπάν.
Στην αρχή θα υπάρξει ήπια στάση από τις ΗΠΑ σε μια προσπάθεια να αποκομίσουν διπλωματικά και πολιτικά οφέλη, αλλά και να τραβηχθούν στρατιωτικά οριστικά από το τέλμα του Αφγανιστάν.
Αυτό ωστόσο δεν το θέλουν Κίνα -Ρωσία-Τουρκία-Πακιστάν. Ιδιαίτερα η Κίνα και η Ρωσία θέλουν την αμερικανική στρατιωτική μηχανή εμπλεκόμενη σε περιφερειακά μέτωπα, προκειμένου να υποσκελίσουν τις ΗΠΑ στρατιωτικά, μη αφήνοντας τες να εστιάσουν την προσοχή και το δυναμικό τους σε αυτές.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ο Μπάϊντεν αποφάσισε να φύγουν οι ΗΠΑ από το Αφγανιστάν.
Τελικά στο μέλλον είναι πάρα πολύ πιθανό οι ΗΠΑ αεροπορικά να πλήξουν μαζικά τους Ταλιμπάν, αφού οι τελευταίοι θα έχουν καταστήσει το Αφγανιστάν "μελίσσι" των απανταχού τρομοκρατών, κάτι το οποίο θα είναι ποιό εύκολο από το να κυνηγούν τρομοκράτες και μικρούς θύλακες τους σε διάφορες χώρες.
