Μια νέα έκθεση της Rystad Energy, που συγχρηματοδοτείται από τη Διεθνή Ένωση Παραγωγών Πετρελαίου και Αερίου (IOGP) και το Αμερικανικό Ινστιτούτο Πετρελαίου (API), τόνισε τη σημασία των εξαγωγών σχιστόλιθου των ΗΠΑ.
Από τώρα έως το 2026, σε όλα τα σενάρια από τη Rystad, υπάρχει μια «προκλητική βραχυπρόθεσμη προοπτική». Η έκθεση επέλεξε τρεις επιλογές:
- διαχείριση της ζήτησης που θα πλήξει το ευρωπαϊκό βιοτικό επίπεδο,
- εξάντληση της αποθήκευσης και αύξηση του κινδύνου για το χειμώνα 2023-24 ή
- αύξηση των προμηθειών LNG και επανεκκίνηση του Groningen
«Η ΕΕ πρέπει να εξασφαλίσει εναλλακτικούς εφοδιασμούς τώρα εάν θέλει να καταργήσει σταδιακά τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου πολύ πριν από το 2030, σύμφωνα με το Σχέδιο REPowerEU», δήλωσε ο Φρανσουά Μούτον (François-Régis Mouton), Περιφερειακός Διευθυντής του IOGP για την Ευρώπη. «Αυτό σημαίνει άμεση δράση για τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής, τη διασφάλιση μακροπρόθεσμων συμβάσεων LNG και τη διόρθωση των εναπομεινάντων σημείων συμφόρησης στις υποδομές».
Ο Μούτον συνέχισε λέγοντας ότι οι καθυστερήσεις «θα επεκτείνουν τα δεινά που βιώνει αυτή τη στιγμή η ήπειρός μας και θα αυξήσουν τον κίνδυνο οικονομικής και κοινωνικής ζημιάς. Η βιομηχανία έχει πληγεί ιδιαίτερα».
Η έκθεση αναλύει διάφορους τρόπους με τους οποίους η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την καταιγίδα της απουσίας ρωσικών προμηθειών φυσικού αερίου. Η Ρωσία προμήθευε ιστορικά περίπου 150 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως στην Ευρώπη.
Σε όλα τα σενάρια που εξετάστηκαν οι εργασίες, η ζήτηση φυσικού αερίου μειώθηκε. Στήριξε τα επιχειρήματά της στην πρόβλεψη ότι η περιοχή θα καταναλώνει 260 ή 340 bcm έως το 2040, από 520 bcm.
Ισοζύγιο LNG
Η έκθεση, «Επανεξισορρόπηση του εφοδιασμού με φυσικό αέριο της Ευρώπης: Ευκαιρίες σε μια νέα εποχή», ανέφερε ότι οι εισαγωγές LNG θα μπορούσαν να αυξηθούν στα 160 bcm το 2023. Αυτό θα ήταν μια αύξηση από 100 bcm το 2021. Πρόσθετες προμήθειες θα μπορούσαν επίσης να προέλθουν από την εγχώρια ευρωπαϊκή παραγωγή και από κοντινούς γείτονες, όπως η Αλγερία.
Η αντιμετώπιση της ζήτησης είναι η άλλη όψη του παζλ. Η μείωση της κατανάλωσης κατά 15% θα μείωνε τη ζήτηση κατά 75 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα και θα εξισορροπήσει την αγορά, είπε η Rystad.
Μέχρι το 2026, θα μπορούσε να προκύψει μια νέα ισορροπία στην αγορά. Ενώ οι εγχώριες προμήθειες είναι πιθανό να μειωθούν, η περιοχή μπορεί να αυξήσει τις εισαγωγές LNG από «μια αφθονία παγκόσμιων πόρων». Ακόμη και με μείωση της ζήτησης κατά 35% έως το 2040, θα συνεχίσει να χρειάζεται LNG. Η έκθεση ανέφερε ότι η περιοχή θα χρειαστεί να εισάγει περίπου 200 bcm ετησίως LNG «μέχρι και μετά το 2040».
Η Rystad υπολόγισε ότι η νέα ευρωπαϊκή ζήτηση θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγής LNG κατά 12%. Οι ΗΠΑ θα κυριαρχήσουν στις παγκόσμιες ροές LNG. Η έκθεση ανέφερε το μακροπρόθεσμο κόστος για το LNG σε περίπου 9$ ανά mmBtu.
Η Ευρώπη αντιστάθηκε σε μεγάλο βαθμό στις μακροπρόθεσμες συμβάσεις LNG, με τη βάση ότι είναι ασυμβίβαστες με τα σχέδια μείωσης των εκπομπών. Η μελέτη της Rystad, ωστόσο, απαιτούσε επανεξέταση.
«Είναι αναμφισβήτητα λογικό να διακινδυνεύσουμε τις επενδύσεις σε φυσικό αέριο που λειτουργούν ως ασφαλιστήριο συμβόλαιο έναντι μιας πιθανής νέας ενεργειακής κρίσης», ανέφερε.
