Κατά την επισκόπηση της οικονομικής κατάστασης των αφρικανικών εθνών, δεν μπορούμε παρά να αναλογιστούμε την οικονομική κρίση που βρίσκεται σήμερα σε αυτές τις χώρες. Το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής φαίνεται χρεωμένο σε μια χώρα: την Κίνα. Φαίνεται να υπάρχει ένα καλά σχεδιασμένο σχέδιο για να παγιδεύσει κάθε αφρικανικό έθνος που θέλει να αναπτυχθεί η υποδομή του ή να ακολουθήσει το δρόμο προς την πρόοδο.
Μερικές φορές, τα πολιτικά κόμματα είναι σε μεγάλο βαθμό εγκλωβισμένα στη διαφθορά, ελπίζουν ότι αυτή η «ανάπτυξη» θα τους έδινε τη δύναμη να συνεργαστούν με τους πολίτες τους από μια θέση πλεονεκτήματος. Ωστόσο, το αφρικανικό κοινό φαίνεται να ξυπνά σιγά-σιγά την πραγματικότητα στην οποία περιβάλλεται. Με στρατηγικές γεωγραφικές τοποθεσίες, τα έθνη στην Αφρική, ειδικά εκείνα με λιμάνια, έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι η Κίνα τα έχει λάβει αποφάσεις που επηρεάζουν την κυριαρχία τους, που έχουν τη δυνατότητα να τους στερήσουν την πρόσβαση στα δικά τους λιμάνια. Η Κένυα δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτήν την κινεζική πολιτική παγίδας.
Η κατάσταση είναι τόσο ζοφερή που επί του παρόντος, η Κένυα πρέπει να αποπληρώσει τα δάνεια ύψους άνω των 6,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Κίνα. Αυτά τα δάνεια έχουν παρασχεθεί κυρίως από το China Exim
Τράπεζα. Όπως στην περίπτωση του νησιωτικού έθνους της Σρι Λάνκα, προβλέπεται ότι και η κυβέρνηση της Κένυας θα αντιμετώπιζε μια επικείμενη κρίση όσον αφορά την αποπληρωμή των δανείων και τελικά θα άρχιζε να παραδίδει / να παραδώσει βασικές υποδομές που χτίστηκαν από τα πολύ χρήματα που πήραν οι κινεζικές τράπεζες σε πληρώστε τους Κινέζους κατασκευαστές που κατασκεύασαν αυτά τα έργα κατά πρώτο λόγο. Αυτός ο κύκλος χρέους δεν τελειώνει εδώ με την ανάληψη έργων. Σε αντάλλαγμα για χαλάρωση στην αποπληρωμή δανείων, η Κίνα έχει εκβιάσει τα επερχόμενα έργα από τις αρχές της Κένυας. Τέτοιες δραστηριότητες συμβάλλουν στη διατήρηση της παγίδας του χρέους, ενώ η Κίνα παρέχει συμβολικά νομισματικές παραιτήσεις ή επιτρέπει μια καθυστερημένη χρονική περίοδο αποπληρωμή του δανείου.
Αργά, η Κένυα αγνοεί επίσης συστηματικά τις αναφορές που υπέβαλαν οι ακτιβιστές της και οι νομικές ομάδες, για να διαμαρτυρηθούν για την προσπάθεια της China Road and Bridge Corporation (CRBC) να αποκτήσει ένα έργο υποδομής καταπατώντας τις νομικές διαδικασίες προμηθειών. Η CRBC είχε αποκτήσει νωρίτερα το έργο Standard Gauge Railway αξίας περίπου 4,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Ακόμα και στην περίπτωση της Huawei, η Κένυα δεν έμαθε κανένα μάθημα και ο μεγαλύτερος πάροχος τηλεπικοινωνιών της, η Safaricom, έχει αναπτύξει μέσω της Huawei, δίκτυο κινητής τηλεφωνίας πέμπτης γενιάς (5G) σε ολόκληρη τη χώρα.
Σε μια άλλη σημαντική εξέλιξη, η πλατφόρμα της κοινωνίας των πολιτών της Κένυας για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ζήτησε προφανώς διαφάνεια για να ανακαλύψει τους όρους και τις προϋποθέσεις που οδήγησαν σε συμφωνία μεταξύ των αρχών της Κένυας και μιας κινεζικής πετροχημικής εταιρείας, της ChemChina το 2019.
Ρατσιστικά σχόλια
Εκτός από τις λεκτικές παρατηρήσεις και τις υποτιμητικές αναφορές, οι ρατσιστικές διακρίσεις συμπεριφορές των Κινέζων είναι ορατές ακόμη και στις βασικές ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις τους. Τα εργοστάσια που κατασκευάζονται από κινεζικές επιχειρήσεις, έχουν ξεχωριστές τουαλέτες για Κινέζους αξιωματούχους / εργατικό δυναμικό. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εργάτες της Κένυας χρησιμοποιούν διαφορετικές τουαλέτες, ένα σαφές σημάδι διαφοροποίησης ανά φυλή. Επιπλέον, εάν ένας υπάλληλος της Κένυας έρθει να εργαστεί αργά για δεκαπέντε λεπτά, μπορεί να χάσει μισθό 6 έως 7 ωρών για εκείνη την ημέρα, ενώ οι οικονομικές παράμετροι που διέπουν τους Κινέζους είναι ιδιαίτερα διαφορετικές.
Κατά ειρωνικό τρόπο, υπάρχει ένας σημαντικός Κινεζικός πληθυσμός στην Κένυα περίπου 40.000 ατόμων. Οι Κινέζοι μένουν στο Ναϊρόμπι σε μεγάλες κατοικημένες περιοχές, συχνά απομονωμένοι και μόνοι τους, παραμένοντας μαζί με άλλους.
Λαμβάνοντας υπόψη το εύρος της εμπλοκής μεταξύ των ανθρώπων ή την έλλειψη αυτής, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι Κινέζοι φαίνεται να λειτουργούν στην Κένυα με σαφή φυλετική προκατάληψη. Φαίνεται να υπάρχει μια προφανής περιφρόνηση για τον τοπικό πληθυσμό και τους τρόπους ύπαρξής τους, που είναι απεχθές για μια χώρα που εξαρτάται από τους πόρους ενός άλλου έθνους για τη δική της «ανάπτυξη».
