Κάθε χρόνο, χιλιάδες κάτοικοι της Βενεζουέλας ανεβαίνουν ένα βουνό για να πάρουν μέρος σε παράξενες (για μας) τελετές, με φωτιές, αίμα και αρχαία ξόρκια. Τιμούν μια τοπική Θεά, τη Μαρία Λιόντζα, που λατρεύεται σε πολλά μέρη της Βενεζουέλας. Τα τελευταία χρόνια οι πιστοί αυξάνονται και οι τελετουργίες γίνονται όλο και πιο σκληρές.
Οι πιστοί έρχονται από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Βενεζουέλας στο όρος Σόρτε, αναζητώντας ψυχική και σωματική θεραπεία. Η παράδοση είναι πολύ παλιά και έχει τις ρίζες της στο Ρωμαιοκαθολικισμό, τη Σαντερία της Καραϊβικής αλλά και τοπικές τελετές.
Σύμφωνα με το μύθο, η Μαρία Λιόντζα ήταν η κόρη ενός τοπικού φυλάρχου από το όρος Σόρτε, το οποίο βρίσκεται στα βορειοδυτικά της χώρας, κοντά στην πόλη Chivacoa. Η μέρα της μεγάλης γιορτής της Μαρία Λιόντζα είναι η 12η Οκτωβρίου, η οποία συμπίπτει με την ημερομηνία που πολλοί Λατινοαμερικάνοι γιορτάζουν ως «ημέρα των γηγενών λαών». Πολλοί από τους πιστούς, όμως, κατασκηνώνουν στο βουνό για πολλές μέρες, επιδιδόμενοι στις αρχαίες τελετουργίες τους.
Οι σαμάνοι της λατρείας της Μαρία Λιόντζα, είναι γνωστοί ως «μαντρίνας». Είναι εκείνοι -και εκείνες- που αναλαμβάνουν να θεραπεύουν τους πιστούς απ' όσα τους βασανίζουν.
Τα τελετουργικά αυτά περιλαμβάνουν και τη χρήση φυσικών παραισθησιογόνων, με τη βοήθεια των οποίων κάποιοι πέφτουν σε έκσταση, μέσω της οποίας επικοινωνούν με τα πνεύματα τα οποία τους προστατεύουν. Τα πνεύματα βοηθούν κάποιους από αυτούς να θεραπευτούν από ασθένειες και άλλους να περπατήσουν πάνω σε κάρβουνα ή μέσα από φλόγες.
Στους φετινούς εορτασμούς, ο Φρανσίσκο Βερνταγουέρ, πέρασε μέσα από δυνατές φλόγες και χόρεψε πάνω σε κάρβουνα, πριν χτυπήσει το μέτωπό του με ένα φλεγόμενο ρόπαλο. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν του άφησε το παραμικρό σημάδι. Ή τουλάχιστον έτσι είπε ο ίδιος.
«Αισθάνομαι τέλεια», είπε στο Associated Press. «Τα πόδια μου είναι μια χαρά και το σώμα μου δεν έχει εγκαύματα. Ευχαριστώ την αγία Τριάδα, τον πατέρα, τον υιό και το άγιο πνεύμα, αλλά και την αγία μητέρα μου, τη Μαρία Λιόντζα».
Ένας άλλος άντρας δάγκωσε ένα πυρακτωμένο σίδερο, ενώ ένας τρίτος άρχισε να επικαλείται το πνεύμα ενός Βίκινγκ: Η φωνή του έγινε βαθιά και παράξενη και ξεκίνησε να μιλάει σε μια παράξενη, μυθολογική γλώσσα…
Η Μαρία Λιόντζα είναι μια θεότητα πολύ δημοφιλής στη χώρα που μαστίζεται από την πολιτική κρίση και τα οικονομικά προβλήματα. Το όνομά της αναφέρεται σε ένα πολύ γνωστό τραγούδι σάλσα και το άγαλμα της γυμνής της φιγούρας που καβαλάει ένα άγριο ταπίρ, κοσμεί έναν από τους κεντρικούς δρόμους της Βενεζουέλας.
Συχνά οι πιστοί πέφτουν σε έκσταση κατά τη διάρκεια των τελετών (@AP Photo/Ariana Cubillos)
Καθώς η χώρα βυθίζεται όλο και βαθύτερα στην οικονομική και κοινωνική κρίση, ο αριθμός τω πιστών που λαμβάνουν μέρος σε τέτοιες τελετές έχει αυξηθεί πολύ, αφού οι άνθρωποι αναζητούν απαντήσεις και λύσεις για τα καθημερινά τους προβλήματα έξω από το πολιτικό σύστημα και την εκκλησία, θεσμούς που πιστεύουν ότι τους έχουν προδώσει.
Στις τελετές οι άνθρωποι κάνουν όλο και πιο ακραία πράγματα. Ένας άντρας, που είχε προηγουμένως καλέσει ένα πνεύμα, έσκισε με ξυράφι τη γλώσσα του και μετά τρύπησε με αυτό το γυμνό του στέρνο. Το αίμα άρχισε να τρέχει από το πρόσωπο και το στήθος του όσο το πλήθος γύρω του παραληρούσε. Άλλοι άνθρωποι ξαπλώνουν στο έδαφος, ανάμεσα σε αναμμένα κεριά και παράξενα σύμβολα, όσο το πλήθος περνάει από πάνω τους, πατώντας τα σώματά τους.
Η Τζένι Κάμπος είναι μια πιστή που έρχεται κάθε χρόνο στις τελετές. Κάποτε ένας σαμάνος κάλεσε τα πνεύματα για λογαριασμό της πριν εκείνη υποβληθεί σε μια πολύ σοβαρή χειρουργική επέμβαση στις ωοθήκες. «Μού είπε ότι δεν θα χρειαστεί να μείνω πολύ στο νοσοκομείο μετά την εγχείρηση», λέει. «Ήταν μεγάλη επέμβαση, αλλά δύο μέρες μετά η ουλή είχε ήδη κλείσει».
