Η ανεξάρτητη δημοσιογράφος Εύα Μπάρτλετ, η οποία επισκέφθηκε τη χώρα φέτος, δίνει την δική της εκδοχή για τα όσα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα, αλλά και το πώς παρουσιάζονται από Δυτικά ΜΜΕ.
Η Ρωσία χαρακτήρισε «οικονομική τρομοκρατία» τη κίνηση των ΗΠΑ να παγώσουν όλα κρατικά περιουσιακά στοιχεία της Βενεζουέλας. Τη Δευτέρα ο Τραμπ υπέγραψε διάταγμα που στοχοποιεί τρίτες χώρες που συνεχίζουν να συναλλάσσονται με το «καθεστώς» Μαδούρο.
Σε απάντηση των ενεργειών των ΗΠΑ, χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους του Καράκας για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στον πρόεδρο Μαδούρο.
Από τον Ιανουάριο η χώρα βρίσκεται σε πολιτική κρίση μετά την πρωτοβουλία του ηγέτη της αντιπολίτευσης Χουάν Γκουάιδο να αυτοανακηρυχθεί μεταβατικός πρόεδρος τη Βενεζουέλας, δύο εβδομάδες μετά την ορκωμοσία του Μαδούρο έπειτα από τις εκλογές τον Μάιο του 2018.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους κατηγόρησαν την κυβέρνηση του Μαδούρο ότι οδηγεί τον λαό σε λιμοκτονία, κάτι που η ανεξάρτητη δημοσιογράφος Εύα Μπάρτλετ, η οποία επισκέφθηκε τη χώρα φέτος, λέει ότι δεν ισχύει, προσθέτοντας ότι τα δυτικά ΜΜΕ παρουσιάζουν μία ψεύτικη εικόνα της κατάστασης που επικρατεί.
Γιατί αποφασίσατε να πάτε στη Βενεζουέλα; Ποιες πόλεις επισκεφθήκατε;
Συμπτωματικά μία ειρηνευτική αντιπροσωπεία πήγαινε από την Αμερική και έτσι την ακολούθησα την πρώτη μου εβδομάδα, που ήταν πολύ ενδιαφέρουσα γιατί τότε μπορούσαμε να επισκεφθούμε πολλές διαφορετικές περιοχές, αρκετές από τις πιο φτωχές περιοχές, ενώ συναντηθήκαμε επίσης και με εκπροσώπους της κοινωνίας και κυβερνητικούς εκπροσώπους, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Μαδούρο και του υπουργού Εξωτερικών Χόρχε Αρεάτσα.
Τώρα, αυτό ήταν απόκλιση, αλλά είχα σχεδιάσει να μεταβώ στο Κίεβο για να παρακολουθήσω τη δίκη του (σ.σ. δημοσιογράφου) Κιρίλ Βισίνσκι, αλλά η American Airlines ακύρωσαν όλες τις πτήσεις από τη Βενεζουέλα, κι έτσι δεν μπορούσα να φύγω και έχασα την πτήση μου για Κίεβο.
Αποφάσισα λοιπόν ότι θα μπορούσα να μείνω καθώς εκείνο τον καιρό τα δυτικά Μέσα μετέδιδαν ότι στη Βενεζουέλα όλοι πεινούσαν, δεν υπήρχε φαγητό στα καταστήματα, υπερβάλλοντας με ψέματα.
Έτσι, κινήθηκα όχι μόνο στο κέντρο του Καράκας, αλλά πήγα στις γειτονιές που είναι γνωστές ως φτωχές, πήγα και στο Πετάρε. Και όπου πήγα, είδα ανθρώπους που δεν έμοιαζαν να πεινούν και είδα τα μαγαζιά να πωλούν τρόφιμα, κρέας, τυρί, λαχανικά. Κυρίως αυτό που εξέλαβα ήταν ότι τα ΜΜΕ κατασκεύαζαν μία κρίση που δεν υπήρχε.
Υπάρχει φτώχια αλλά ο τρόπος που την παρουσίαζαν τα ΜΜΕ ήταν ότι όλοι λιμοκτονούσαν, όλοι έτρωγαν από τα σκουπίδια και αυτό δεν συνέβαινε.
Περπάτησα αρκετά και χρησιμοποίησα το μετρό σε όλη την πόλη και είδα κάποια στιγμή κάποιον να τρώει πατατάκια που είχε βρει στα σκουπίδια, ωστόσο, δεν είδα το χάος που περιέγραφαν τα Μέσα.
Εκείνο το διάστημα σημειώθηκαν δύο μεγάλες διακοπές ρεύματος που η κυβέρνηση της Βενεζουέλας απέδιδε σε εμπλοκή και σαμποτάζ της αμερικανικής κυβέρνησης. Τότε, ακόμα και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και επομένως χωρίς νερό κτλ. υπήρχε ηρεμία, οι άνθρωποι παρέμεναν ήρεμοι και βοηθούσαν ο ένας τον άλλο.
Οπότε χαίρομαι που ήμουν εκεί τότε, γιατί την ίδια ώρα ξέσπαγε ο χειρότερος πόλεμος προπαγάνδας και εγώ ήμουν σε θέση να δω τουλάχιστον ότι αυτά τα πράγματα δεν ήταν αληθινά και προσπάθησαν να το μεταφέρω στους ανθρώπους που με ακολουθούν.
Αν δεν κάνω λάθος συμμετείχατε σε δύο διαφορετικές πολιτικές συγκεντρώσεις στο Καράκας, τόσο υπέρ της κυβέρνησης όσο και υπέρ της αντιπολίτευσης. Πώς θα περιγράφατε την κάθε μία;
Λοιπόν, η συγκέντρωση υπέρ της κυβέρνησης ήταν σε εξέλιξη: Κατέληξαν να περπατώ στη συγκέντρωση για δύο με τρεις ώρες, ήταν τεράστια και όλη την ώρα άνθρωποι βρισκόντουσαν γύρω μου, ήταν μία ατέλειωτη θάλασσα ανθρώπων που είχε κατέβει στους δρόμους. Το κλίμα ήταν εορταστικό, οι άνθρωποι φώναζαν συνθήματα στήριξης στον Μαδούρο, και τραγουδούσαν τραγούδια για τη Βενεζουέλα.
Ακόμα αν σταματούσες και μιλούσες με ανθρώπους διαπίστωνες ότι ήταν καλά ενημερωμένη δεν έλεγαν απλά κάποιο σλόγκαν, επικαλούνταν το Σύνταγμα, ήξεραν τα δικαιώματά τους, γνώριζαν τι ήθελαν οι ιμπεριαλιστικές χώρες και ιδιαίτερα οι ΗΠΑ να κάνουν στη Βενεζουέλα.
Πήγα και σε δεύτερη συγκέντρωση υπέρ της κυβέρνησης. Ήταν νομίζω μετά από δύο εβδομάδες και ήταν το ίδιο μεγάλη αν όχι μεγαλύτερη και με το ίδιο εορταστικό κλίμα.
Sputnik / Kelly Carreño">
Την πρώτη ημέρα που πήγα στη συγκέντρωση υπέρ της κυβέρνησης, προσπάθησα επίσης να πάω στη συγκέντρωση υπέρ του Γκουάιδο, αλλά δεν εμφανίστηκαν και έτσι μία ή δύο εβδομάδες που υποτίθεται ότι γινόταν άλλη μία, κυριολεκτικά πήρα δίκυκλο ταξί και γυρνούσα σε όλα τα σημεία που θα γινόταν η συγκέντρωση και δεν έβρισκα κανέναν. Δεν μπορούσα να βρω κανέναν. Βρήκα υποστηρικτές του Μαδούρο και στο τέλος βρήκα μία ομάδα περίπου 10-15 υποστηρικτών της αντιπολίτευσης στο ανατολικό Καράκας, στο Κάκαο και στην Αλταμίρα, ίσως βρήκα 20 ανθρώπους. Δεν είδα τις μάζες.
Και πραγματικά το ήθελα. Ήθελα να περπατήσω ανάμεσά τους γιατί συνάδελφοί μου είχαν πάει πριν όταν πραγματοποιούνταν μεγαλύτερες διαδηλώσεις και οι άνθρωποι που μίλησαν ήταν βίαιοι, επιθετικοί. Και έτσι ήθελα να ακούσω τι είχαν να πουν, αλλά μπόρεσα να μιλήσω μόνο με δύο ανθρώπους και ένας επέμεινε ότι οι εκλογές του 2018 ήταν παράνομες, παρότι ο Τζίμι Κάρτερ του Carter Center ανέφερε ότι η εκλογές στη Βενεζουέλα ήταν οι πιο διαφανείς που γνωρίζει και το άλλο άτομο δεν είχε και πολλά να πει.
Συμπερασματικά αυτό που εξέλαβα ήταν ότι οι άνθρωποι που στήριζαν την κυβέρνηση ήταν πιο ενημερωμένοι για τους λόγους που υποστηρίζουν την κυβέρνηση και οι λίγοι άνθρωποι που μπόρεσα να μιλήσω και στήριζαν τον Γκουάιδο ή την αντιπολίτευση είχαν μόνο ένα-δυο επιχειρήματα, σφετερισμός ήταν η λέξη που χρησιμοποιούσαν.
Τι σας έκανε περισσότερο εντύπωση όταν πήγατε στη Βενεζούελα;
Ο λαός, ειλικρινά ο λαός. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι σε μεγάλο βαθμό οι πιο φτωχοί της Βενεζουέλας αλλά το πνεύμα τους είναι εντυπωσιακό. Δεν είναι μόνο καλά ενημερωμένοι αλλά και ενθουσιώδεις.
Το άλλο είναι ότι οι γυναίκες έχουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία, υπάρχει πολύ ισότητα στην κοινωνία. Οι γυναίκες είναι πολύ ισχυρές και στ’ αλήθεια εστιάζουν στην εκπαίδευση των νέων.
Σε τι συμπεράσματα καταλήξατε μετά το ταξίδι σας στη Βενεζουέλα; Τι από αυτά που είχατε ακούσει αποδείχτηκαν αληθινά και τι ήταν απλή προπαγάνδα των ΜΜΕ;
Θα πρέπει να πω ότι πήγα μόνο στο Καράκας, αλλά κινήθηκα αρκετά, συνάντησα ανθρώπους της κοινωνίας και ηγέτες κτλ. Έτσι αυτό που κατάλαβα είναι ότι υπάρχει μεγάλη βάση που στηρίζει τον πρόεδρο Μαδούρο.
Δεν γνωρίζω πολλά από πρώτο χέρι για να υπεισέλθω σε ακριβή στατιστικά για το πόση είναι αυτή η στήριξη, αλλά αυτό που είδα γενικά είναι ότι τα δυτικά Μέσα στις αναφορές τους στη Βενεζουέλα κάνουν ότι έκαναν με τη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, τη Βόρεια Κορέα και κάθε περιοχή που θέλουν να στοχεύσουν τα ιμπεριαλιστικά κράτη, είτε για να ανατρέψουν την ηγεσία και να αποκομίσουν οφέλη από τις πηγές τους ή απλά να εξαλείψουν μία δύναμη που τη βλέπουν ως δύναμη που δεν θέλουν να υπάρχει.
Έτσι χρησιμοποιούνται οι ίδιες τακτικές. Δυσφημούν την ηγεσία σε ακραίο βαθμό και είναι πολύ καταχρηστικοί. Η δυτική ηγεσία είναι πολύ δυσφημιστικοί σε ό,τι αφορά τη Ρωσία, τη Συρία, τη Βενεζουέλα. Δεν είναι μόνο η κριτική σε πολιτικές, είναι επικριτικοί και στα πρόσωπα. Και επίσης πολύ μεγάλη προπαγάνδα για το τι συμβαίνει.
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι τα δυτικά ΜΜΕ ψεύδονται και κατασκευάζουν χάος που δεν υπάρχει και δυστυχώς οι ΗΠΑ δεν θα σταματήσουν.
Στη διάρκεια συνάντησης με τον υπουργό Εξωτερικών Αρεάτσα, επικαλέστηκε συζητήσεις που είχε με τον Έλιοτ Άμπραμς στην οποία είπε «εντάξει, το πραξικόπημά σας απέτυχε» αναφερόμενος στην προσπάθεια του Χουάν Γκουάιδο να αυτοανακηρυχθεί πρόεδρος. Και ο Άμπραμς απάντησε κάτι στο στυλ «λοιπόν, προσβλέπω στην καταστροφή της οικονομίας σας» που είναι φυσικά οι κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας.
Άλλη μία θλιβερή όψη είναι, λοιπόν, ότι οι ΗΠΑ δεν θα σταματήσουν, θα αυξήσουν τις κυρώσεις όπως έκαναν με τη Ρωσία και άλλες χώρες. Θα συνεχίσουν να στηρίζουν εξτρεμιστές και βίαια στοιχεία στη Βενεζουέλα.
