Ένα τσακάλι, ιδιαίτερα ταλαιπωρημένο εντόπισε άνδρας κοντά σε κατοικημένη περιοχή, στην περιοχή της Γυρτώνης έξω από τη Λάρισα.
Μάλιστα, το ζώο που πιθανόν αναζητούσε τροφή, δεν έδειξε να τρομάζει ιδιαίτερα από την παρουσία του ανθρώπου, παρότι σπάνια συναντάται σε κατοικημένες περιοχές.
Ωστόσο, υπάρχουν εκτιμήσεις πως τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός των τσακαλιών έχει αυξηθεί σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Ιδίως τους χειμερινούς μήνες, τα τσακάλια , κατεβαίνουν από το βουνό, για να βρουν τροφή, με αποτέλεσμα να έχουν καταγραφεί επιθέσεις σε στάβλους, σε αιγοπρόβατα, ακόμη και σε σκυλιά!
Το τσακάλι (Canis aureus) προτιμά περιοχές που εναλλάσσονται εκτάσεις με φυσική βλάστηση, αγροτικές καλλιέργειες, ρέματα με πυκνή βλάστηση, παραποτάμια δάση και υγρότοποι.
Είναι είδος παμφάγο, παρά το ότι συγκαταλέγεται στα σαρκοφάγα, ενώ εμφανίζει διαφοροποιήσεις στην τροφική συμπεριφορά ανάλογα με την εποχή. Καταναλώνει φρούτα, καρπούς, ερπετά, αμφίβια, ασπόνδυλα μικρά θηλαστικά, πτώματα κ.α. Σημαντική είναι η συμβολή του στον έλεγχο των πληθυσμών των τρωκτικών σε αγροτικές περιοχές.
Στα Βαλκάνια βρίσκεται ο μεγαλύτερος πληθυσμός της Ευρώπης. Στην Ελλάδα ήταν παλαιότερα «επικηρυγμένο» είδος (από το 1974 – 1981), αλλά στα χρόνια που ακολούθησαν έως σήμερα φαίνεται να ανακάμπτουν οι πληθυσμοί του και να εποικίζονται περιοχές που απουσίαζε για δεκαετίες. Αυτό οφείλεται στη μεγάλη προσαρμοστικότητά του σε ανθρωπογενή ενδιαιτήματα, αλλά και στη δυνατότητά του να αξιοποιεί κατάλληλα ενδιαιτήματα μικρού εμβαδού. Τα τελευταία χρόνια τσακάλια είχαν έντονη παρουσία στους νομούς Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής και Σερρών. Είναι άγνωστο αν το τσακάλι στη χώρα μας έχει συμβάλλει στην εξάπλωση της λύσσας και άλλων ζωοανθρωπονόσων.
