Η υπόθεση του 15χρονου που ήταν εγκλωβισμένος σε ένα νοσοκομείο έφερε για άλλη μια φορά στην επιφάνεια την σημαντική έλλειψη δομών φροντίδας των παιδιών που με εισαγγελική εντολή πρέπει να είναι μακριά από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Σχεδόν κάθε εβδομάδα προκύπτουν τέτοια περιστατικά τόσο στο Καραμανδάνειο όσο και στην Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών. Υπάρχουν παιδιά που κάνουν μήνες και χρόνια να δουν και να γνωρίσουν κάτι διαφορετικό από τους ανθρώπους με τις λευκές ρόμπες και τα ψυχρά νοσοκομειακά φώτα.
Τα ιδρύματα είναι μονίμως γεμάτα από παιδιά που με εισαγγελική παραγγελία πρέπει να απομακρυνθούν από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Ενδεικτικά είναι τα όσα μας είπε ο πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Νίκος Σταθακόπουλος. «Σταθερά το Σκαγιοπούλειο είναι γεμάτο. Αυτή τη στιγμή έχουμε 23 παιδιά και δεν υπάρχει καμία κενή θέση. Συνεχώς έχουμε εισαγγελικές παραγγελίες οι οποίες αφορούν σε παιδιά που προέρχονται απ’ όλη τη χώρα από την Κάλυμνο μέχρι την Αλεξανδρούπολη».
Και όχι μόνο είναι γεμάτο το ίδρυμα, αλλά υπάρχουν και περιστατικά ψυχιατρικής φύσεως που θα έπρεπε να φιλοξενούνται σε έναν διαφορετικής φύσεως χώρο καθώς οι θεραπευτικές τους ανάγκες είναι διαφορετικές από αυτές των άλλων παιδιών. Αλλά είναι διερευνητέο εάν λειτουργεί στη χώρα μας ένα ίδρυμα για παιδιά που να παρέχει κάτι παραπάνω από μία απλή στέγη.
«Δίνουμε πολύ μεγάλο αγώνα, καθώς υπάρχουν σοβαρότατες ελλείψεις προσωπικού» αναφέρει ο κ. Σταθακόπουλος, προσθέτοντας ότι «η αρμόδια υπουργός Σοφία Ζαχαράκη έχει αντιληφθεί τις ανάγκες μας και έχει προκηρύξει 34 θέσεις για το Κέντρο μας. Δυστυχώς όμως οι γραφειοκρατικές διαδικασίες εμποδίζουν την άμεση πρόσληψή τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία μας».
Το παράλογο είναι ότι ενώ τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από ένα σταθερό πλαίσιο ολιστικής φροντίδας, δεν υπάρχει μόνιμος παιδοψυχίατρος. Κι αυτό αφορά σε όλα τα Κέντρα της χώρας. Το Κέντρο της Πάτρας εξυπηρετείται από τους παιδοψυχιάτρους του Καραμανδανείου και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
«Δυστυχώς κανένα Κέντρο δεν έχει μόνιμο παιδοψυχίατρο χρόνια τώρα. Κι αυτό συμβαίνει παρότι τα παιδιά θέλουν να έχουν ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς καθώς συνδέονται με τους θεραπευτές τους και αναπτύσσουν μία σχέση εμπιστοσύνης. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί όταν το προσωπικό και δη ο παιδοψυχίατρος ή ο ψυχολόγος δεν είναι ο ίδιος και μόνιμος και φυσικά διαρκώς διαθέσιμος για την ανάγκη που θα προκύψει σε κάθε παιδί. Τα παιδιά έρχονται με πολύ βαρύ φορτίο ψυχικό και βαθύτατες πληγές. Αυτές για να γιατρευτούν θέλουν πολύ συστηματική και σταθερή εργασία» τονίζει ο κ. Σταθακόπουλος.
Μάλιστα, καταλήγοντας, σημειώνει ότι η διοίκηση του Κέντρου κάνει από την πλευρά της ό,τι μπορεί προκειμένου να προσφέρει στα παιδιά αυτά κάτι παραπάνω. «Τις ημέρες αυτές έχουμε πάει για ένα τριήμερο κάποια παιδιά μας για μπάνιο στην Κυλλήνη ώστε υπό την επίβλεψη συνοδών να ξεφύγουν λίγο. Επίσης, με τη βοήθεια του ΕΕΣ Πάτρας, προ ημερών βγήκαν για φαγητό σε εστιατόρια της πόλης. Είναι πολύ δύσκολες καταστάσεις διότι αφορούν σε τραυματισμένα ψυχικά παιδιά. Θέλουμε στήριξη για να παράσχουμε την καλύτερη δυνατή φροντίδα» καταλήγει ο κ. Σταθακόπουλος.
