Με την υπόθεση της Πάτρας, ειδικά μετά την προφυλάκιση της Ρούλας Πισπιρίγκου για τη δολοφονία της μεγαλύτερης κόρης της, να εξακολουθεί να μονοπωλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, αλλά και με την προοπτική της έναρξης της δίκης του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, που αναβλήθηκε για τις 12 Απριλίου, για τη δολοφονία της 20χρονης συζύγου του, Καρολάιν, στα Γλυκά Νερά – δύο, φαινομενικά, εκ διαμέτρου αντίθετες περιπτώσεις – αναπόφευκτα, το μυαλό κάνει συνειρμούς και συγκρίσεις.
Και δυστυχώς, βρίσκει ομοιότητες πολλές…
Ξεγέλασαν το πανελλήνιο
Κατ’ αρχήν, μιλάμε για δύο δολοφόνους – έναν καθ’ ομολογία και μία «δεμένη» από τα στοιχεία των αστυνομικών και ανακριτικών αρχών – που ξεγέλασαν μία ολόκληρη χώρα.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το κύμα συμπαράστασης προς τον «τεθλιμμένο» χήρο (σ.σ. τραγική ειρωνία το γεγονός ότι ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλοςδήλωσε με θράσος «έγγαμος και χήρος» στο δικαστήριο), όταν μιλούσε μπροστά στις κάμερες για τον αδόκητο χαμό της νεαρής συζύγου του και μητέρας της μόλις 11 μηνών κόρης τους, ευχόμενος να μην ζήσει κανείς τέτοιο κακό.
Ομοίως, ολόκληρη η Ελλάδα συγκλονίστηκε από το δράμα μιας οικογένειας στην Πάτρα και ειδικά από την τραγική μάνα, Ρούλα Πισπιρίγκου – πάντα βαραίνει αλλιώς στο θυμικό μία μάνα που ζει το αδιανόητο, να χάσει το παιδί της, πόσο μάλλον τα παιδιά της – η οποία έχασε τρία ανήλικα κοριτσάκια σε λιγότερο από τρία χρόνια.
«Φταίνε άλλοι»
Στην περίπτωση του 34χρονου Αναγνωστόπουλου, του γνωστού και ως «πιλότου» λόγω του επαγγέλματός του, δράστες της δολοφονίας της άτυχης Καρολάιν ήταν βίαιοι ληστές, που μπήκαν μέσα στη νύχτα στη μεζονέτα των Γλυκών Νερών, όπου διέμενε το ζευγάρι μαζί με την κορούλα του, και σκότωσαν την 20χρονη μητέρα, ενώ έδεσαν και φίμωσαν τον πατέρα, παρουσία του μωρού τους.
Παράλληλα, άλλη μία σοκαριστική σκηνή περίμενε τους αστυνομικούς, που με μεγάλη προσπάθεια κατάφερε να ειδοποιήσει ο φιμωμένος και δεμένος Μπάμπης, αφού πρώτα αντίκρυσαν τη νεκρή 20χρονη στο κρεβάτι της, με το μόλις 11 μηνών μωρό της, να ακουμπάει στο άψυχο σώμα της μητέρας του: ο σκύλος της οικογένειας ήταν κρεμασμένος από την κουπαστή της σκάλας…
Εξάλλου, «αποδείχτηκε» – μόνο από τα λεγόμενα του πιλότου, βεβαίως – ότι έλειπαν κοσμήματα και χρήματα από το σπίτι και, άρα, ιδού το κίνητρο της άγριας δολοφονίας.
Όσο για την Ρούλα Πισπιρίγκου – από κοινού με τον τότε αγαπημένο σύζυγό της, Μάνο Δασκαλάκη – όταν έχασε το πρώτο της παιδί το 2019, την 3,5 ετών Μαλένα, «έφταιγαν» οι θεράποντες γιατροί.
Γι’ αυτό, εξάλλου, το ζευγάρι είχε καταθέσει μήνυση κατά παντός υπευθύνου, καθώς δεν είχε πειστεί από την επίσημη αιτία θανάτου του παιδιού – ηπατική ανεπάρκεια – και ζητούσε να καθοριστούν τα ακριβή αίτια για τον χαμό της Μαλένας.
Η υπόθεση, βέβαια, σχετικά πρόσφατα, μπήκε στο αρχείο και, πλέον, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι Αρχές προσπαθούν να αποδείξουν ότι ο θάνατος της μικρούλας ήταν εγκληματική ενέργεια – όπως και της μεγαλύτερης αδελφής της, Τζωρτζίνας, για τη δολοφονία της οποίας διώκεται η ίδια η μητέρα της – ενώ το ίδιο αποτέλεσμα πιστεύουν ότι θα διαπιστώσουν και για το θάνατο του τρίτου κοριτσιού, της μόλις 6,5 μηνών Ίριδας.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου, εξάλλου, μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού πια, εξακολουθεί να ρίχνει το φταίξιμο στους γιατρούς – τώρα – για τον θάνατο της 9χρονης Τζωρτζίνας, για τον οποίο και κατηγορείται, υποστηρίζοντας ότι δεν το έκαναν από δόλο, αλλά ότι πρόκειται περί «ιατρικού λάθους».
Να μην ξεχνάμε, όμως, και τα… γονίδια. Χρόνια έψαχναν – και πάλι, από κοινού με τον σύζυγο, Μάνο – κάποια κληρονομική αιτία για τις ξαφνικές και επιστημονικώς ανεξήγητες απώλειες των τριών παιδιών τους, σε τέτοιο σημείο, μάλιστα, που η μητέρα αναγκάστηκε κάποια στιγμή να διακόψει μία τέταρτη εγκυμοσύνη – κατά τα λεγόμενά της – γιατί φοβήθηκε ότι και το τέταρτο παιδί θα είχε την ίδια σκληρή μοίρα…
Ψύχραιμοι και ψυχροί σαν «παγοκολώνες»
Όλοι θυμούνται τον «χαροκαμένο» χήρο, Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, να μιλάει για την τραγωδία που έζησε «στο πετσί του», αφού ήταν παρών στη δολοφονία της «αγαπημένης» του συζύγου, ενώ προσπαθούσε μάταια – καθότι δεμένος και φιμωμένος – να προφυλάξει το παιδί τους από τους πανούργους «κακοποιούς».
Ωστόσο, λίγοι παρατήρησαν στην αρχή την ψυχραιμία του πιλότου, το γεγονός ότι απέφευγε ακόμα και να προφέρει το όνομα «Καρολάιν», αλλά και τις χειρονομίες του, με τις οποίες όλοι υπέθεταν ότι σκούπιζε τα δάκρυά του, μέχρι να αρχίσουν οι υποψίες και να αντιληφθούν ότι ο Μπάμπης σκούπιζε, στην πραγματικότητα, ένα στεγνό από δάκρυα πρόσωπο…
Παρότι «έπαιζε θέατρο» για περισσότερο από ένα μήνα, οι υποψίες εις βάρος του – που δεν διατυπώθηκαν φυσικά ανοιχτά από τις αστυνομικές αρχές – δεν άργησαν και πολύ. Και ενώ ουδείς, δημόσια, μιλούσε για ενδεχόμενη ενοχή του πιλότου, όλοι άρχισαν να παρατηρούν τα σημάδια του ενόχου στην συμπεριφορά του:
- Ψύχραιμος.
- Επικοινωνιακός, σε στενή επαφή με δημοσιογράφους και αστυνομικούς που έψαχναν τους δολοφόνους της γυναίκας του.
- Χαρισματικός στην επικοινωνία, αλλά και χειριστικός, όποτε αντιλαμβανόταν ότι έμπαινε στο κάδρο των υπόπτων.
- Ασυγκίνητος έως και ψυχρός μπροστά στο δράμα που υποστήριζε ότι έζησε.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου, πάντως, ήταν εκείνη που προκάλεσε περισσότερες υποψίες, αλλά και σκληρότερες αντιδράσεις, με τη δημόσια συμπεριφορά της, αφού τα στερεότυπα – αλλά και η ψυχολογία – θέλουν μια μάνα, μια γυναίκα, να αντιδρά πιο συναισθηματικά και με μεγαλύτερη συγκινησιακή φόρτιση, από έναν πατέρα, έναν άντρα.
Η σοκαριστική ψυχραιμία της 33χρονης μητέρας, από όταν άρχισε να μιλά δημόσια για τον χαμό των παιδιών της, με στόχο να απομακρύνει τις υποψίες από το πρόσωπό της και να κατευνάσει την ήδη, από νωρίς, επιθετική κοινή γνώμη, αλλά και να μπερδέψει τη δημοσιογραφική έρευνα, έγειρε τη ζυγαριά εις βάρος της εξ αρχής.
Πολλοί μίλησαν, βέβαια – και λογικά – για τη διαφορετική ψυχοσύνθεση κάθε ανθρώπου, που δεν πενθεί, τουλάχιστον δημόσια, με τον ίδιο τρόπο, αλλά και για μία νεαρή μητέρα, που «δεν βρήκε το χρόνο» να πενθήσει τα παιδιά της, αφού και η ίδια αναζητούσε πειστικές απαντήσεις για τα αίτια του θανάτου τους, ενώ από κάποιο σημείο και μετά είχε να αντιμετωπίσει και την ανοιχτή εχθρότητα μιας κοινωνίας, που ήδη άρχισε να την «λιντσάρει» διαδικυακά, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Την ίδια στιγμή, οι όποιες ιατρικές γνώσεις της και τα λογικά επιχειρήματα, τα οποία παρέθετε με απόλυτη ψυχραιμία μπροστά στις κάμερες ή στις τηλεφωνικές συνομιλίες της με δημοσιογράφους, οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μία ψυχρή γυναίκα – η ίδια, εξάλλου, χαρακτήρισε τον εαυτό της ως «παγοκολώνα», όπως μάθαμε από τις μαρτυρίες γιατρών και νοσηλευτών, που βγήκαν στο φως μετά τη σύλληψή της – και ασυγκίνητη.
Εμμονικοί, ζηλότυποι και χειριστικοί
Ο 34χρονος πιλότος, βάσει μαρτυριών και καταθέσεων ανθρώπων όπως η σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Ελένη Μυλωνοπούλου, με την οποία έκανε συνεδρίες η άτυχη Καρολάιν, προκειμένου να ξεπεράσει την επιλόχεια κατάθλιψη, για την οποία υπερθεμάτιζε – και ακόμη το κάνει – ο σύζυγός της, ζήλευε παθολογικά την 20χρονη γυναίκα του (σ.σ. ας μην ξεχνάμε ότι την γνώρισε ανήλικη ακόμα, ενώ εκείνος κόντευε τα τριάντα), με συμπεριφορές στα όρια της εμμονής απέναντί της.
Έτσι, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, την είχε ουσιαστικά κλεισμένη στο σπίτι με ένα μωρό και με μόνη συντροφιά μία γειτόνισσα, που δεν είχε την ηλικία της νεαρής Καρολάιν, αλλά στο πρόσωπό της βρήκε μια φίλη, ίσως και μια δεύτερη μητέρα.
Παράλληλα, όπου κι αν πήγαινε η 20χρονη, ή θα έπρεπε να είναι και ο Μπάμπης μαζί της, ή θα την συνόδευε ένας φίλος του με ταξί, ο οποίος έπαιζε το ρόλο του οδηγού – προφανώς, και του εκπροσώπου του πιλότου, προκειμένου «η μικρή» να είναι πάντα υπό έλεγχο.
Γι’ αυτό, εξάλλου, δεν της επέτρεπε να έχει τα δικά της χρήματα, παρότι οι γονείς της Καρολάιν ήταν εκείνοι που συνέδραμαν οικονομικά το ζευγάρι σε μηνιαία βάση. Τα χρήματα, ακόμη και της δικής της οικογένειας, τα κρατούσε ο Μπάμπης και της έδινε «χαρτζηλίκι».
Και τέλος, η μεγαλύτερη χειραγώγηση του πιλότου προς την 20χρονη ήταν η εγκυμοσύνη.
Σε πολύ νεαρή ηλικία, η Καρολάιν έμεινε έγκυος και απέβαλε, κάτι που επιβάρυνε την ψυχολογία της. Και όμως, πολύ σύντομα, σύμφωνα με τα λεγόμενα της συμβούλου Ψυχικής Υγείας, εκείνος την πίεσε να μείνει ξανά έγκυος και να γεννήσει την κόρη τους, κάτι που συνέβη όταν η Καρολάιν δεν είχε καν συμπληρώσει τα 19 της χρόνια.
Εάν ο πιλότος θέλησε να «δέσει» τη νεαρή γυναίκα του με ένα μωρό, η Ρούλα Πισπιρίγκου έκανε κάτι ανάλογο για τη δική της εμμονή, που ακούει στο όνομα «Μάνος Δασκαλάκης», με τρόπο τρισχειρότερο, βάσει των μέχρι τώρα πληροφοριών και μαρτυριών: κάθε φορά που εκείνος απομακρυνόταν από κοντά της ή περνούσαν κρίση στη σχέση της, αρρώσταινε και ένα παιδί τους…
Η ζηλοτυπία της για τον κατά τρία χρόνια μικρότερο σύζυγό της, που έγινε πατέρας και σύζυγος μόλις στα είκοσί του χρόνια, αλλά και οι υποψίες της για εξωσυζυγικές σχέσεις του Μάνου, ξεπερνούσαν τα όρια της εμμονής και έφταναν εκείνα της τρέλας – με τις πληροφορίες να θέλουν την κατηγορούμενη για τη δολοφονία του παιδιού της, να ψάχνει ανθρώπους για να «τουλουμιάσουν» στο ξύλο το «άπιστο» σε εκείνην αντικείμενο του πόθου της.
Σύμφωνα με μαρτυρίες από το στενό περιβάλλον του ζευγαριού, αλλά και από το ευρύτερο της κοινωνίας της Πάτρας, η Ρούλα ήταν το ίδιο ζηλότυπη και εμμονική σε κάθε σχέση της, ήδη από την εφηβεία.
Παράλληλα, ψυχολόγοι αλλά και παλιοί φίλοι της συμφωνούν και… επαυξάνουν ως προς την ναρκισσιστική της προσωπικότητα και την ικανότητά της να χειραγωγεί.
Δύο υποθέσεις που σόκαραν και εξακολουθούν να συγκλονίζουν το πανελλήνιο, δύο δράστες με πολλές ομοιότητες, δύο προσωπικότητες με πολλά προβλήματα…
