Μπροστά τις μηχανές για πλήρη αξιοποίηση του κοιτάσματος δυτικά και νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου και της Κρήτης βάζει η χώρα μας μετά και την έκδοση της σχετικής NAVTEX για την πορεία του πλοίου Sanco Swift της νορβηγικής εταιρίας PGS επί των δύο οικοπέδων που ανήκουν στην κοινοπραξία ExxonMobil-Helleniq Energy. Αρμόδιοι παράγοντες, πάντως, δεν κρύβουν την προσδοκία τους για ένα κοίτασμα που θα είναι εξαιρετικά σημαντικό, αλλά και για αρκετά γρήγορη αξιοποίησή του, εφόσον είναι κατάλληλο, κατά τα πρότυπα άλλων μεγάλων κοιτασμάτων στην περιοχή μας.
«Σε μια προσπάθεια να δώσουμε μια εικόνα ποιο είναι το έπαθλο σε περίπτωση επιτυχίας, θα τολμήσω να πω ότι μιλάμε για παγκόσμιας κλάσης δυνητικά κοιτάσματα, εφάμιλλα αυτών που βρέθηκαν στην Ανατολική Μεσόγειο. Μιλάμε για οικονομίες κλίμακος πολλών δισεκατομμυρίων. Τα νούμερα είναι πολύ μεγάλα και έχουν στοιχεία μετασχηματισμού της οικονομίας, αν το σκεφτούμε, γιατί οι στόχοι και η δυνητική παραγωγή ξεπερνούν τις εθνικές ανάγκες», εξηγεί στο protothema.gr ο Άρης Στεφάτος, διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων που «τρέχει» το project της αξιοποίησης των κοιτασμάτων.
Πρακτικά, σύμφωνα με τις αναλύσεις, αυτό σημαίνει ότι, εφόσον τύχει πλήρους εκμετάλλευσης το κοίτασμα στα νοτιοδυτικά της χώρας μπορεί να φέρει αντίστοιχα αποτελέσματα με το Ζορ στην Αίγυπτο ή με το «Λεβιάθαν» στο Ισραήλ, τηρουμένων των αναλογιών. Την ίδια ώρα, αρμόδιες πηγές αναφέρουν ότι για πρώτη φορά στη χώρα τρέχουν έρευνες τόσο στα νοτιοδυτικά, όσο και στα βορειοδυτικά της χώρας, στο σημείο επαφής με την ΑΟΖ που έχουμε χαράξει με την Ιταλία, με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου και του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Με δεδομένη την προοπτική αντικατάστασης ορυκτών καυσίμων από το ενεργειακό μίγμα τα επόμενα χρόνια, θεωρητικά το εν λόγω κοίτασμα θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς, αλλά και αποτελέσει εξαγώγιμο προϊόν.
Και τώρα… τρέχουμε
Οι νέες ενεργειακές ισορροπίες στην περιοχή μας, πάντως, επιβάλλουν την ανάγκη να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος των προηγούμενων ετών. Και αυτό γιατί η χώρα μας επανατοποθετείται στην ενεργειακή σκακιέρα, αρχικά μετατρεπόμενη σε κόμβο για την υποδοχή του LNG στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και εν συνεχεία μπαίνοντας στο παιχνίδι των εξορύξεων που για χρόνια αποτελούσαν ευσεβή πόθο για τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες.
Για τους αρμοδίους, ο τρόπος, με τον οποίο επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες για να φτάσουμε χθες στην έκδοση της NAVTEX από τον σταθμό του Ηρακλείου είναι και ο τρόπος να τρέξουν οι διαδικασίες για να δρομολογηθούν οι δοκιμαστικές εξορύξεις και στη συνέχεια η παραγωγική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. «Πλέον ζούμε σε άλλες εποχές, η πίεση του χρόνου αναγνωρίζεται από όλους και οι ίδιοι οι επενδυτές καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Για να μην πω μια πρόβλεψη να πω ότι η ιταλική ΕΝΙ με τις επιδόσεις που είχε στην ανακάλυψη του ΖΟΡ στην Αίγυπτο κατάφερε από τη γεώτρηση που ανακάλυψε το κοίτασμα μέσα σε 2,5 χρόνια να έχει παραγωγή. Και για εμάς είναι αντίστοιχη πρόκληση να επιτύχουμε αντίστοιχο ρεκόρ», τονίζει ο κ. Στεφάτος.
Ο στόχος που έχει τεθεί είναι η πρώτη ερευνητική γεώτρηση, εφόσον όλα πάνε καλά, να γίνει προς το τέλος του 2025, δηλαδή σε τρία χρόνια από τώρα. Με δεδομένο ότι η ExxonMobil κινείται αυτονόμως και με διάθεση σοβαρής επένδυσης στην περιοχή, σε συνεργασία με την Helleniq Energy, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα έχει σοβαρά εχέγγυα επιτυχίας. Από εκεί και πέρα, με βάση τα τρέχοντα δεδομένα της αγοράς, η πλήρης αξιοποίηση του κοιτάσματος θα μπορούσε να γίνει από το τέλος του 2028 με 2029. Και μπορεί για κάποιους αυτούς ο στόχος να φαίνεται κάπως μακρινός, είναι αναπόδραστα, η εν λόγω, όμως, μια μακρά διαδικασία, η οποία κινείται με αρκετά γρήγορους ρυθμούς πλέον.
