Για τις τελευταίες εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά μιλάει ο καθηγητής Διεθνών σχέσεων και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών (Γιάννης Βαληνάκης, στα Parapolitika FM και στον Ανδρέα Μαζαράκη.
Ο καθηγητής αναφέρεται:
1) Στην πολιτική Ελσίνκι, Μαδρίτης που εφαρμόστηκε την περίοδο μετά τα Ίμια σημειώνοντας ότι η συζήτηση προσφυγής στην Χάγη για οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία είναι μάλλον άκαιρη μιας και μετά τα Ίμια οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αλλάξει
2) Για την παθογένεια του Ελληνικού πολιτικού συστήματος, την μη λύση των δύσκολων θεμάτων όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας αλλά και πχ το ασφαλιστικό. Έχουμε μία τάση όπως αναφέρει ο Κύριος Καθηγητής να μεταφέρουμε τα προβλήματα στον επόμενο
3) Γιατί η πιθανότητα μιας Ελληνοτουρκικής σύγκρουσης δεν πρέπει να θεωρείται απίθανο σενάριο αλλά θα πρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση να προετοιμάζεται για το κακό αυτό σενάριο
Μεταξύ άλλων ο κύριος Βαληνάκης αναφέρει για ένα μέρος της Ελληνικής κοινής γνώμης εμφανίζονται, Ελσίνκι και συμφωνία της Μαδρίτης, ως τις επιτυχίες της Ελλάδας ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχουν φυσικά ορισμένα Θετικά στοιχεία στο Ελσίνκι που ήταν ότι επέτρεψε επέτρεψε στην Ελλάδα να δείξει την υποκρισία των άλλων Ευρωπαϊκών κρατών που έλεγαν ανοίξτε τις πόρτες για την Τουρκία και έλεγαν η Ελλάδα φταίει που δεν σας βάζει μέσα αλλά πέρα από αυτό, στο βασικό θέμα του Αιγαίου άνοιγε τον δρόμο άνοιγε την πόρτα στην Τουρκία για να στείλει την Ελλάδα στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης για οποίο θέμα ήθελε η Τουρκία.
Ταυτόχρονα έκανε ένα βήμα μπροστά στο Κυπριακό αποσυνδέοντας το την λύση του κυπριακού από την ένταξη της κυπριακής δημοκρατίας αλλά αργότερα καταλάβαμε ότι το σχέδιο ήτανε να μπει η Κύπρος του σχεδίου Ανάν και όχι η κυπριακή δημοκρατία που γνωρίζουμε. Εν πάση περιπτώσει αυτά μαζί με την με την απόφαση της Μαδρίτης ήταν απότοκα της ήττας που υπέστη η Ελλάδα στα Ίμια, και που ανάγκαζε αν θέλετε, την τότε κυβέρνηση Σημίτη να καταφύγει σε τέτοιες συμφωνίες.
Θεωρώ ότι δυστυχώς με τα Ίμια άλλαξε ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της όλης πιθανότητας λύσεις των ελληνοτουρκικών προβλημάτων δηλαδή της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, αφού δυστυχώς μετά τα Ίμια εμφανίστηκε η θεωρία των γκρίζων ζωνών και άρα εάν ποτέ πηγαίναμε στο διεθνές δικαστήριο να επιλυθεί το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, όπως λέμε ότι πρέπει να πάμε, είναι προφανές ότι το διεθνές δικαστήριο θα ξεκινήσω με το να ρωτήσει τους διαδίκους σε ποιον ανήκουν αυτά τα 152 νησιά.
Τώρα αρχίζω και αναρωτιέμαι μήπως μπουν και τα μεγαλύτερα νησιά στο παιχνίδι αυτό αλλά σίγουρα λοιπόν οι βραχονησίδες. Ο Κίνδυνος είναι να φτάσει το διεθνές δικαστήριο σε μία πολιτική σε εισαγωγικά απόφαση δηλαδή να επιδικάσει και κάποια από αυτά στην Τουρκία. (...) εγώ δεν βλέπω ως εντελώς απίθανη την προοπτική μιας σύγκρουσης με την Τουρκία. Δεν θεωρώ ότι ένα εκατομμύριο τοις εκατό δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα και όλο αυτό είναι μπλόφα.
Μπορεί να είναι μπλόφα μπορεί όμως και να μην είναι και στη στρατηγική όταν θέλεις να κάνεις σοβαρή στρατηγική ξεκινάς με, αξίωμα αυτό, από το χειρότερο δυνατό σενάριο κάνεις το σχεδιασμό σου σχεδιάζεις τις κινήσεις σου με το χειρότερο δυνατό σενάριο για να είσαι έτοιμος για να το αντιμετωπίσεις Γιατί δυστυχώς πολλές φορές δυστυχώς υποτιμούμε τον αντίπαλο και δεν έχουμε αντιληφθεί ότι κινείται με μία ευελιξία που μας αιφνιδιάζει.
Πολλές φορές και αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει δεν πρέπει Ελλάδα να αιφνιδιάζεται πρέπει να είναι έτοιμη για όλα και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει μελετήσει, όχι μόνον οι ένοπλες δυνάμεις, που αυτό συμβαίνει γιατί η δουλειά τους είναι και την κάνουν πάρα πολύ καλά πως αντιμετωπίζονται διάφορα σενάρια σύγκρουσης με την Τουρκία αλλά και η πολιτική ηγεσία για αυτό και εδώ και πολύ καιρό προσπαθώ να πείσω ότι είναι αναγκαίο να συνέρχεται το ΚΥΣΕΑ πολύ πιο συχνά από τι γίνεται.
Δείτε το βίντεο που δημοσίευσε το Μια σταλιά ιστορία και επικαιρότητα
