Φαίνεται ότι στην Τουρκία εκτός από τις συχνές διαστρεβλώσεις των γεγονότων, τόσο σε στρατιωτικό επίπεδο όσο και σε πολιτικό, σειρά παίρνουν τα τεχνολογικά επιτεύγματα σε επιστημονικό επίπεδο αφού μέσα από μια σειρά διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, παρουσιάζονται επιστημονικές εφαρμογές ως σύλληψη ιδεών με αυτόχθονο χαρακτήρα.
Και για να εξηγούμαστε, ο καθηγητής του τουρκικού πανεπιστημίου Ερσιγές, του τμήματος μηχανικής ενέργειας, Μουσταφά Σερντάρ Γκεντς, δήλωσε ότι ανακάλυψε ένα τρόπο κατασκευής φτερών στα UAV τον οποίο εμπνεύστηκε από τις νυχτερίδες.
Με τον τρόπο αυτόν, αυξάνει την απόδοση του UAV κατά 25%, όπως διαπιστώθηκε σε δοκιμή που έγινε στο εργαστήριο της αεροδυναμικής σήραγγας. Σύμφωνα με τον ίδιο, όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα Star, τα φτερά αυτά θα χρησιμοποιηθούν σε εγχώρια και εθνικά UAV.
Οι νυχτερίδες βοηθούν στη δημιουργία καλύτερων UAV
Αλλά αυτή η δυνατότητα εφαρμογής είναι γνωστή από το 2016, αφού τόσο μελέτη του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία όσο και επιστήμονες στο Southampton και το Imperial, έχουν επαναδιατυπώσει πλήρως ένα πιο αποτελεσματικό drone εμπνευσμένο από την αεροδυναμική των φτερών της νυχτερίδας.
Συχνά ακούμε την έκφραση «τυφλός σαν νυχτερίδα», αλλά νέα δεδομένα από μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία για τις τεχνικές πτήσης της νυχτερίδας με μακριά αυτιά, ανοίγουν τα μάτια της κοινότητας των drone με σημαντικά ευρήματα που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη μελλοντική ανάπτυξη της τεχνολογίας των drone.
Σύμφωνα με το vaughn, οι ερευνητές παρατήρησαν εκπαιδευμένες νυχτερίδες καθώς πετούσαν μέσα από αραιό καπνό σε μια αεροδυναμική σήραγγα, ενώ προσπαθούσαν να φτάσουν σε τροφή κολλημένη σε ένα ραβδί. Ενώ οι νυχτερίδες πετούσαν, οι ερευνητές στόχευσαν μια ακτίνα λέιζερ στον καπνό πίσω από τις νυχτερίδες και τράβηξαν φωτογραφίες των φωτιζόμενων σωματιδίων καπνού. Αυτή η διαδικασία επέτρεψε στους ερευνητές, να υπολογίσουν τις δυνάμεις που δημιουργούνται από κάθε χτύπημα των φτερών της νυχτερίδας, με βάση την κίνηση του καπνού.
Αυτά τα δεδομένα, αποκάλυψαν πώς οι τεχνικές πτήσης των νυχτερίδων ρίχνουν φως στην εξελικτική σύγκρουση μεταξύ της αποτελεσματικής πτήσης και του οικολογικού εντοπισμού.
«Αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος παραγωγής ενέργειας θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέους αεροδυναμικούς μηχανισμούς ελέγχου για drones στο μέλλον, εμπνευσμένοι από ιπτάμενα ζώα», δήλωσε Christoffer Johansson Westheim
Ο Westheim και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν, ότι η πιο πρόσφατη έρευνα με νυχτερίδες μπορεί να βοηθήσει τους μηχανικούς να βελτιώσουν την ασφάλεια και την αεροδυναμική της μελλοντικής τεχνολογίας drone, εφαρμόζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι νυχτερίδες αισθάνονται και αποφεύγουν τα εμπόδια και τα κινούμενα αντικείμενα.
Από την άλλη μεριά, σύμφωνα με το britishcouncil, ο καθηγητής Ganapathisubramani και η ομάδα του στο Southampton, εργάζονται με μια ομάδα από το Imperial College του Λονδίνου σε ένα πιο αποτελεσματικό drone εμπνευσμένο από την αεροδυναμική των φτερών της νυχτερίδας. Η ομάδα του Imperial College εργάζεται στα υπολογιστικά μοντέλα για το σχεδιασμό και η ομάδα του Σαουθάμπτον, κάνει τη δουλειά που βασίζεται στο εργαστήριο και κατασκευάζει το drone. Αυτό το νέο μηχάνημα, θα πρέπει να μπορεί να πετάει μεγαλύτερες αποστάσεις από τα σημερινά drones.
Το σημείο εκκίνησης για αυτό το έργο, επαναπλαισιώνει πλήρως το πρόβλημα σχεδιασμού. Σύμφωνα με το britishcouncil, πριν από περίπου πέντε ή έξι χρόνια, ο καθηγητής Ganapathisubramani και ο καθηγητής Rafael Palacios, ο κύριος συνεργάτης του από το Imperial College, πήγαν σε μια ομιλία για την πτήση των νυχτερίδων και την αεροδυναμική των φτερών των νυχτερίδων, «το γεγονός ότι τα φτερά είναι εύκαμπτα του δίνει καλύτερη αεροδυναμική απόδοση» εξηγεί. «Στη συνέχεια, κάνοντας κάποια έρευνα σε αυτό, ανακαλύψαμε αυτά τα πράγματα που ονομάζονται τεχνητοί μύες. Όταν εφαρμόζετε μια συγκεκριμένη τάση σε αυτά, χαλαρώνουν και γίνονται πιο ευέλικτοι», είπαν.
Προσέξτε τώρα την δήλωση του καθηγητή του τουρκικού πανεπιστημίου Ερσιγές, του τμήματος μηχανικής ενέργειας, Μουσταφά Σερντάρ Γκεντς στην τουρκική εφημερίδα Star:
«Επειδή τα φτερά της είναι εύκαμπτα, η νυχτερίδα μπορεί να αλλάξει την ευελιξία της ανά πάσα στιγμή για να αυξήσει την ικανότητα ελιγμών της. Είπαμε, γιατί δεν το χρησιμοποιούμε για να εξαλείψουμε την αρνητικότητα που ονομάζουμε φούσκα διαχωρισμού, που παρατηρείται ειδικά σε ανεμογεννήτριες και μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα; Πετύχαμε καλά αποτελέσματα στις μελέτες μας!
Μέρος αυτής της τεχνολογίας, έχει ενσωματωθεί σε ένα όχημα πλάτους 0,5 μέτρων που δοκιμάστηκε στο εργαστήριο και στο νερό. Το επόμενο βήμα εξηγεί ο καθηγητής Ganapathisubramani, θα ήταν να πάρει το ηλεκτρενεργό υλικό που έχουν μελετήσει εκτενώς σε εργαστηριακές ρυθμίσεις και να το κάνει μέρος του οχήματος και να χρησιμοποιήσει το ενεργό μέρος αυτού σε ελιγμούς. «Οι πρακτικές εφαρμογές είναι ότι όπου κι αν δείτε αυτές τις μειωμένες εκδόσεις αεροσκαφών, αυτά τα αεροπλάνα θα είναι πιο αποτελεσματικά στο να κάνουν αυτές τις εργασίες», λέει. «Είναι ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης για το σχεδιασμό αυτών των οχημάτων».
Εμείς θα απαντήσουμε με μία ατάκα της αείμνηστης Ρένας Βλαχοπούλου: «Σούζι λές ψέματα και ψεύδεσαι και τρώς…»
