Η Τουρκία βρίσκεται σε συνομιλίες με το Ηνωμένο Βασίλειο για ένα πακέτο αγοράς όπλων πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει περίπου 24-48 μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter Typhoon.
Σύμφωνα με το Middle East Eye,η προτεινόμενη συμφωνία εκτιμάται σε πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολάρια και περιλαμβάνει επίσης αεροπλάνα μεταφοράς C-130J Hercules, φρεγάτες Type 23 και νέους κινητήρες για τα αμερικανικά άρματα μάχης M60 της Τουρκίας.
CONTINUE READING
Γερμανικά ΜΜΕ: Η αντι-νατοϊκές τάσεις του Ερντογάν απομακρύνουν την Τουρκία από τη Δύση και το ΝΑΤΟ
Αυτές οι συνομιλίες έρχονται καθώς η μοίρα μιας άλλης συμφωνίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τις Ηνωμένες Πολιτείες για 40 προηγμένα αεροσκάφη Block 70 F-16 Viper και 79 κιτ εκσυγχρονισμού, παραμένει στον αέρα λόγω της ουσιαστικής αντίθεσης του Κογκρέσου.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί η Τουρκία συζητά τώρα για την προμήθεια Eurofighters από τη Βρετανία;
Σε αυτό επιχειρεί να δώσει απάντηση άρθρο έγκριτου Διεθνούς ΜΜΕ, του οποίου κυριότερα σημεία τα εξής:
"Η Τουρκία θα μπορούσε κάλλιστα να ανοίξει την πιθανότητα μιας συμφωνίας που περιλαμβάνει προηγμένα Eurofighters για να αποδείξει στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι έχει εναλλακτικές λύσεις για τα F-16.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία σκέφτεται να αγοράσει εναλλακτικά τζετ 4,5 γενιάς, συμπεριλαμβανομένου του Eurofighter, το οποίο το Ηνωμένο Βασίλειο επιθυμούσε να πουλήσει στην Άγκυρα.
Τα τελευταία χρόνια, Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν προτείνει ότι η χώρα θα μπορούσε να στραφεί στη Ρωσία για μαχητικά αεροσκάφη Su-35.
Λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα πριν η Τουρκία ζητήσει για πρώτη φορά συμφωνία για τα F-16 τον Οκτώβριο του 2021, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν και συζήτησαν τη συνεργασία για την κατασκευή κινητήρων τζετ, πολεμικών πλοίων, ακόμη και υποβρυχίων.
Το να ζητήσει F-16 τόσο λίγο μετά από αυτή τη συνάντηση μπορεί κάλλιστα να ήταν ο τρόπος του Ερντογάν να σηματοδοτήσει ότι είχε άλλες εναλλακτικές εάν οι ΗΠΑ αρνούνταν το αίτημά του.
Η Τουρκία δεν είναι η μόνη χώρα της Μέσης Ανατολής που χρησιμοποιεί τέτοιες διαπραγματευτικές τακτικές.
Το 1998, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) εξασφάλισαν μια συμφωνία ορόσημο για 80 F-16 Block 60, την πιο προηγμένη παραλλαγή του μαχητικού που κατασκευάστηκε ποτέ εκείνη την εποχή, η οποία ήταν ακόμη πιο προηγμένη από αυτές που πετούσε η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Το προηγούμενο έτος, το Άμπου Ντάμπι αγόρασε 30 αεροσκάφη Mirage 2000-9 από τη Γαλλία, σηματοδοτώντας ξεκάθαρα ότι είχε άλλες βιώσιμες επιλογές εάν οι ΗΠΑ δεν συμμορφωνόταν με τη συμφωνία F-16.
Πολλοί πιστεύουν ότι πρόσφατα προσπάθησε να επαναλάβει αυτή τη στρατηγική με τη συμφωνία για τα F-35 που εισήγαγε η κυβέρνηση Τραμπ. Το Άμπου Ντάμπι ανέστειλε αυτή τη συμφωνία, επικαλούμενη «επαχθή» προϋποθέσεις των ΗΠΑ, και στη συνέχεια υπέγραψε γρήγορα μια τεράστια συμφωνία με τη Γαλλία για 80 Dassault Rafales 4,5 γενιάς τον Δεκέμβριο του 2021.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η κυβέρνηση Κάρτερ τέθηκε υπό έλεγχο, σχετικά με μια συμφωνία για την πώληση 60 F-15 Eagles στη Σαουδική Αραβία, τη μεγαλύτερη συμφωνία όπλων στο βασίλειο του είδους του εκείνη την εποχή.
Για να αποδείξει δημόσια ότι είχε εναλλακτικές λύσεις, το Ριάντ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τη γαλλική κυβέρνηση για πιθανή πώληση των Dassault Mirage F1.
Σε αντίθεση με τα Εμιράτα, ωστόσο, οι Σαουδάραβες τελικά δεν αγόρασαν ποτέ γαλλικά τζετ.
Πρέπει, φυσικά, να φανεί ακόμη αν η Τουρκία ακολουθεί τη διαδρομή των Εμιράτων ή της Σαουδικής Αραβίας.
Εάν το Κογκρέσο παραμείνει σταθερό και μπλοκάρει τη συμφωνία για τα F-16 επ' αόριστον, η Άγκυρα μπορεί να έχει ελάχιστη επιλογή από το να στραφεί στη Βρετανία για τα Eurofighters.
Αυτά τα αεριωθούμενα θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως μαχητικά αεροσκάφη έως ότου η Τουρκία είτε αποκτήσει είτε αναπτύξει ένα αεροσκάφος πέμπτης γενιάς κάποια στιγμή την επόμενη δεκαετία.
Θα ήταν αξιοσημείωτο εάν η Τουρκία επιλέξει κάποια μεταχειρισμένα Eurofighters για να παραλάβουν τα αεροσκάφη νωρίτερα, ειδικά αφού ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ είχε προηγουμένως χλευάσει την Ελλάδα επειδή αγόρασε μεταχειρισμένα Rafales από τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία.
Ακόμα κι αν η Άγκυρα κερδίσει την έγκριση για τη συμφωνία για τα F-16, μπορεί να προχωρήσει με την απόκτηση του Eurofighter.
Η λογική της μπορεί να είναι ότι τα νέα F-16 και τα κιτ εκσυγχρονισμού χρειάζονται για να διατηρείται εκσυγχρονισμένος ο στόλος των F-16 , η ραχοκοκαλιά της τουρκικής αεροπορίας και τα Eurofighters είναι απαραίτητα για να αντισταθμίσουν την πρόσφατη απόκτηση 24 Rafales από την Ελλάδα.
Η απόκτηση 24-48 Eurofighters θα ήταν επίσης μια ιδανική λύση για την αντικατάσταση των παλαιότερων F-4 Phantom της Τουρκίας.
Επί του παρόντος, η Τουρκία χρησιμοποιεί περίπου 30 αναβαθμισμένα F-4E Terminator 2020.
Όπως υποδηλώνει το όνομα, η Τουρκία αρχικά οραματιζόταν να υπηρετήσουν μέχρι το 2020, όταν ανέθεσαν στο Ισραήλ να τους αναβαθμίσει σε αυτήν τη διαμόρφωση στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Ωστόσο, παραμένουν σε υπηρεσία από τότε που απαγορεύτηκε στην Τουρκία να αγοράζει μαχητικά stealth πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II μετά την απόκτηση προηγμένων ρωσικών πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας S-400 το 2019."
Εκτίμησή μας είναι ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε συμφωνία πώλησης των 40 προηγμένων αεροσκαφών Block 70 F-16 Viper και 79 κιτ εκσυγχρονισμού με την Τουρκία νωρίτερα από την διεξαγωγή των εκλογών, αφού κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με αποδοχή και επιβράβευση της εξωτερικής πολιτικής του Τούρκου Προέδρου, δίνοντας του ψήφους με αυτόν τον τρόπο , την ώρα που είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση Μπαϊντεν, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ εσχάτως μετά την άρνηση της Τουρκίας για είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας, δεν επιθυμούν την επανεκλογή του.
Το αν τελικά θα προχωρήσει η συμφωνία Τουρκίας-Μ.Βρετανίας στην παρούσα φάση και μέχρι τις τουρκικές εκλογές, αναφορικά με το πακέτο αγοράς όπλων πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει περίπου 24-48 μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter Typhoon, το θεωρούμε αμφίβολο, αφού είναι γνωστές οι αδελφικές σχέσεις ΗΠΑ-Μ.Βρετανίας , γεγονός που υποδηλώνει ότι το Λονδίνο δεν επιθυμεί να παίξει παιγνίδια σε βάρος του στενότερου σύμμαχού του της Ουάσιγκτον, για τα μάτια του Ερντογάν.
Κλείνοντας επισημαίνουμε πως αίσθησή μας είναι ότι τόσο η αγορά των αμερικανικών F-16, όσο και των Βρετανικών Eurofighter από την Τουρκία, μηδέ εξαιρουμένων ακόμη και των F-35, έχουν μεγάλη πιθανότητα να ανοίξουν ως θέματα, μετά τις τουρκικές εκλογές και με την προϋπόθεση την ήττα του Ερντογάν.
Αυτό θα γίνει από ΗΠΑ-Μ.Βρετανία ως κίνητρο-επιβράβευση της νέας τουρκικής κυβέρνησης προκειμένου η Τουρκία να γυρίσει σταδιακά στο μαντρί της Δύσης.
