"Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος και πιθανές συμμαχίες", είναι ο τίτλος άρθρου Ρωσικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα παρακάτω:
"Ο πόλεμος στην Ουκρανία πήρε παρατεταμένο χαρακτήρα. Μπορεί να περάσουν αρκετά χρόνια . Πολλοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες τόσο στη Δύση όσο και στη Ρωσία τείνουν σε αυτήν την άποψη. Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο αρχηγός του Μικτού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, Στρατηγός Μαρκ Μίλι.
Οι Ρώσοι Στρατηγοί σιωπούν για αυτό το θέμα. Όλα είναι απλά με εμάς όπου σύμφωνα με το σχέδιο ο πόλεμος θα διαρκέσει μέχρι να επιτευχθούν πλήρως οι στόχοι. Στο μεταξύ, το σπιράλ των γεγονότων αρχίζει να ξετυλίγεται και παρασύρει τον κόσμο σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο. Μεγάλοι και μικροί συνασπισμοί έχουν ήδη σχηματιστεί. Εξάλλου, ο κίνδυνος συμμετοχής πολύ μεγάλων περιοχών του πλανήτη είναι εξαιρετικά υψηλός.
Η σοβαρή καθυστέρηση του πολέμου στην Ουκρανία οφείλεται στην πρωτοφανή στρατιωτική βοήθεια που παρείχαν στο Κίεβο οι χώρες της συλλογικής Δύσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο κύριος εμπνευστής αυτής της αιματηρής σφαγής, ενώ εμπλέκονται ολοένα και περισσότερο στον πόλεμο, ειδικά με την καθιέρωση ελέγχου στη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς τους Ουκρανούς.
Έτσι, το Πεντάγωνο δημιουργεί μια νέα διοίκηση που θα ασχολείται με τον ανεφοδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, καθώς οι αμερικανικές αρχές ανησυχούν πολύ για τη διαφθορά της ουκρανικής πολιτικής και στρατιωτικής ελίτ και τον όγκο της κλοπής όπλων, πυρομαχικών και άλλων προμηθειών που παρέχονται από τα κράτη στην Ουκρανία.
Ως μέρος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας εργάζονται ήδη Αμερικανοί αξιωματικοί των υπηρεσιών υποστήριξης, οι οποίοι καθορίζουν τη λίστα με το τι χρειάζεται ο ουκρανικός στρατός και παρακολουθούν την παράδοση όλων αυτών στον προορισμό του. Όμως η κλοπή δεν έχει ακόμη σταματήσει.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν να αυξήσουν σημαντικά την προμήθεια στρατιωτικού υλικού στο Κίεβο, για αυτό έχει τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος για το Lend-Lease.
Για το 2023, εγκρίθηκε ένας προϋπολογισμός για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων αμερικανικών στρατιωτικών-βιομηχανικών συγκροτημάτων, ώστε να μπορούν να αρχίσουν να επεκτείνουν κατά καιρούς τις εγκαταστάσεις παραγωγής και τις ικανότητές τους.
Το Πεντάγωνο επιδιώκει επί του παρόντος την ψήφιση νομοθεσίας από το Κογκρέσο που θα παρέχει στον στρατό των ΗΠΑ λευκή κάρτα για να χρηματοδοτήσει την αυξημένη παραγωγή όπλων και πυρομαχικών των ΗΠΑ κατά την επόμενη δεκαετία και μετά.
Τα θεμέλια τίθενται για την πώληση όπλων όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και στην Ευρώπη, καθώς και στους συμμάχους των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία, την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού και άλλα μέρη του κόσμου.
Αυτό είναι ένα σοβαρό μήνυμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να εισέλθουν σε μια παγκόσμια σύγκρουση για να διατηρήσουν την ηγεμονία τους στον κόσμο.
Μέσω γεωπολιτικών εξελίξεων, η Ουάσιγκτον κατάφερε να πιέσει σημαντικά τους Ευρωπαίους κατασκευαστές στρατιωτικού εξοπλισμού, κυρίως για μαχητικά αεροσκάφη, υποβρύχια, πολεμικά πλοία μεγάλης χωρητικότητας, τανκς, αυτοκινούμενα πυροβόλα και πυραύλους.
Από εδώ και πέρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα γίνουν ο κύριος παραγωγός όπλων στη Δύση. Η Ουάσιγκτον συνεχίζει επίσης να εργάζεται για την ενίσχυση των στρατιωτικών μπλοκ που ηγείται και επιδιώκει να τα επεκτείνει. Τα κράτη δεν θεωρούν πλέον τη Ρωσία ως τον πιο επικίνδυνο εχθρό.
Η Μόσχα είναι πλέον «πηγή προβλημάτων» γι' αυτούς και ο κύριος εχθρός τους είναι η Κίνα.
Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον επικεντρώνεται, ειλικρινά, όχι στην Κίνα.
Ο παρατεταμένος πόλεμος στην Ουκρανία έκανε το κύριο καθήκον όχι απλώς να φθείρει τη Ρωσία, αλλά να της επιφέρει μια στρατιωτική ήττα, ώστε να υπαγορεύσει τους όρους συμφιλίωσης με τη Μόσχα.
Τα συμφέροντα του Κιέβου είναι δευτερεύοντα εδώ, αφού για χάρη της δέσμευσης της Ρωσίας με τους γεωπολιτικούς της στόχους, η Ουάσιγκτον μπορεί να συμφωνήσει σε μια έντιμη ειρήνη με το Κρεμλίνο.
Και ο στόχος μιας τέτοιας ειρήνευσης είναι κατανοητός.
Η Ρωσία θα πρέπει να ενσωματωθεί στα αμερικανικά σχέδια για τον περιορισμό, και, ενδεχομένως, τη στρατιωτική αντιπαράθεση με την Κίνα.
Ταυτόχρονα, ο Λευκός Οίκος και το Κογκρέσο των ΗΠΑ σκοπεύουν να "παραδώσουν" την Ουκρανία στους Ευρωπαίους συμμάχους τους, ενώ οι ίδιοι θα εμπλακούν στον αγώνα κατά του Πεκίνου.
Μέχρι στιγμής, αυτές είναι χειρονομίες συμβιβασμού προς την Κίνα και αυτή η ρητορική θα ακούγεται ακριβώς όσο χρειάζεται χρόνος για να νικήσουμε τη Ρωσία στον πόλεμο.
Για την Κίνα είναι απαραίτητο η Ρωσία να αντισταθεί όσο το δυνατόν περισσότερο για να δώσει στον ασιατικό γίγαντα χρόνο να προετοιμαστεί για μια μάχη με την Αμερική. Είναι όλα τόσο απλά και κυνικά.
Κανένας συναισθηματισμός και διαβεβαιώσεις για φιλία με τη Ρωσία, αλλά μόνο κυνικοί υπολογισμοί ήρθαν σήμερα στο προσκήνιο πίσω από τα χαμόγελα και τις χειραψίες του συντρόφου Xi και του κυρίου Τζο.
Η Κίνα, σε αντίθεση με τη Ρωσία, η οποία αιφνιδιάστηκε από τον πόλεμο, αναπτύσσει το πυρηνικό της πρόγραμμα με επιταχυνόμενους ρυθμούς, ενώ δημιουργούνται νέα μοντέλα πολεμικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς για την κινεζική Πολεμική Αεροπορία.
Οι επίγειες δυνάμεις λαμβάνουν νέα όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό. Το Πολεμικό Ναυτικό της PLA ξεκίνησε την κατασκευή ενός νέου στρατηγικού πυρηνικού πυραύλου τύπου 096 με διπλάσιο αριθμό σιλό βαλλιστικών πυραύλων σε σύγκριση με το πυρηνικό υποβρύχιο Type 094.
Το πυραυλικό πρόγραμμα της Κίνας έχει λάβει σημαντική ώθηση, ειδικά στον τομέα της δημιουργίας υπερηχητικών όπλων. Το PLA διαθέτει ήδη τέτοια θαλάσσια, εναέρια και επίγεια πυραυλικά συστήματα σε λειτουργία.
Το στρατιωτικό διαστημικό πρόγραμμα συνεχίζει να αναπτύσσεται τα τελευταία τρία χρόνια, αφού το μέγεθος του κινεζικού αστερισμού δορυφόρων έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί.
Επίσης, η ΛΔΚ χτίζει το «σεληνιακό της πρόγραμμα».
Το αμερικανικό Κογκρέσο άκουσε πρόσφατα μια έκθεση από το στρατιωτικό του τμήμα, η οποία αναφέρει ότι μέχρι το 2030, το κινεζικό ναυτικό θα έχει 1,5 περισσότερα υποβρύχια και πλοία επιφανείας από το αμερικανικό ναυτικό.
Ο Mark Milley σημείωσε σε μια από τις ομιλίες του στη Γερουσία, ότι το PLA όσον αναφορικά με τη δύναμη πυρός και την τεχνογνωσία του, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνοπολέμου, έχει γίνει σοβαρός ανταγωνιστής του Πενταγώνου στον αγώνα για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία σκιαγράφησε σε μεγάλο βαθμό τον κύκλο των στρατιωτικών συμμάχων της Ρωσίας. Αυτή είναι η δύναμη που μπορεί να αντισταθεί στο ΝΑΤΟ και στο στρατιωτικό μπλοκ που δημιούργησαν οι Αμερικανοί στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.
Το CSTO αποδείχθηκε ότι ήταν μια φαντασία στην πραγματικότητα.
Σε κάθε περίπτωση, μόνο η Λευκορωσία μπορεί να είναι σύμμαχος της Ρωσίας στον πόλεμο κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι υπόλοιποι σύμμαχοι του CSTO έχουν από καιρό κοιτάξει προς τις ΗΠΑ.
Υφίσταται μια στρατιωτική συμμαχία με τη Βόρεια Κορέα, η οποία τώρα προμηθεύει πυρομαχικά και ορισμένους τύπους όπλων πυροβολικού στη Ρωσία. Σε αντάλλαγμα, η Πιονγκγιάνγκ λαμβάνει συμβουλές για την προώθηση της ανάπτυξης του πυραυλικού προγράμματος της ΛΔΚ ,εξ ου και η εκπληκτική πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση.
Επίσης η Μόσχα προμηθεύει επίσης προϊόντα του ρωσικού αγροτικού τομέα εκεί. Η Βόρεια Κορέα δεν διαθέτει ισχυρό σύστημα αεράμυνας-πυραυλικής προστασίας και μπορεί να βασίζεται μόνο στη Ρωσία και την Κίνα για την προστασία του εναέριου χώρου της. Αλλά από την άλλη πλευρά, οι στρατιωτικές αποθήκες της ΛΔΚ είναι γεμάτες με οβίδες και σφαίρες πυροβολικού σοβιετικού τύπου.
Τα πρώτα είναι κατάλληλα για πολλά από τα οβιδοβόλα μας, ενώ τα δεύτερα είναι κατάλληλα για τα πολυβόλα μας.
Υπάρχει επίσης μια στρατιωτική συμμαχία μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του Ιράν.
Το τελευταίο προμηθεύει τη Μόσχα με drones καμικάζι Shahid 136 ικανά να καλύψουν αποστάσεις άνω των 2.000 km, καθώς και UAV αναγνώρισης και κρούσης διαφόρων κλάσεων.
Υπήρχαν πληροφορίες επίσης για τη δημιουργία μιας κοινής ρωσο-ιρανικής παραγωγής οπλισμένων drones στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Το Ισραήλ ανησυχεί ήδη για αυτή τη συμμαχία.
Ο πρεσβευτής του εβραϊκού κράτους στη Μόσχα, σε μορφή τελεσίγραφου, είπε στον εκπρόσωπο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μιχαήλ Μπογκντάνοφ ότι το Τελ Αβίβ θα ξεκινήσει τις παραδόσεις βαλλιστικών πυραύλων στην Ουκρανία εάν η Ρωσία δεν σταματήσει τη συνεργασία με το Ιράν.
Αυτό που τρόμαξε τόσο τους Ισραηλινούς δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε.
Στην Ιερουσαλήμ φοβούνται ότι η Μόσχα μεταφέρει τεχνολογία πυραύλων στην Τεχεράνη με αντάλλαγμα την παραλλαβή drones από αυτήν.
Όπως και να έχει, σχηματίζεται μια συμμαχία αντίθετη στη Δύση.
Και η θέση της Κίνας είναι ακόμα κενή σε αυτή τη συμμαχία, αφού το Πεκίνο περιμένει και παρακολουθεί στενά την κατάσταση στο μέτωπο.
Πόσο καιρό θα κρατήσει η Κίνα αποστάσεις;
Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών μεταξύ Κινέζων και Αμερικανών ηγετών στην Ινδονησία, χαράχτηκαν κόκκινες γραμμές.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να ωθήσουν την Κίνα προς μια συμμαχία με τη Ρωσία εάν ξεκινήσουν μια μεγάλης κλίμακας παροχή όπλων στην Ταϊβάν.
Σε γενικές γραμμές, οι αντίπαλες δυνάμεις στον ερχόμενο παγκόσμιο πόλεμο έχουν αποσαφηνιστεί.
Από τη μια πλευρά, αυτές είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ, η AUKUS, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα. Σίγουρα το Ισραήλ θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση, ελπίζοντας να συντρίψει επιτέλους το Ιράν.
Από την άλλη, είναι η Κίνα ,πιθανότατα θα είναι η ηγέτιδα χώρα, η Ρωσία, η Βόρεια Κορέα, το Ιράν.
Φυσικά, η Κούβα, η Συρία, η Βενεζουέλα θα ενταχθούν αυτόματα στο δεύτερο μπλοκ, αλλά δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.
Η Αρμενία δεν θα μείνει αδιάφορη, υπάρχει λόγος για αυτό.
Μέχρι στιγμής, σε κατάσταση αναποφάσιστων, παραμένουν οι μοναρχίες του Περσικού Κόλπου.
Πιθανότατα, η Τουρκία ,παρά του ότι είναι κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ θα προσπαθήσει να μην εμπλακεί σε μελλοντική μάχη, τουλάχιστον μέχρι να εντοπιστεί νικητής σε αυτήν, για να πάρει το μέρος του, ή οι Οθωμανοί μπορεί να εκμεταλλευτούν την αδυναμία των γειτόνων τους και να εφαρμόσουν τη στρατηγική τους δημιουργώντας έτσι ένα νέο μεγάλο τουρκικό συνασπισμό κρατών.
Αλλά η πραγματοποίηση των παραπάνω τελεί υπό όρους, αφού ο κόσμος μπορεί απλώς να μην αντέξει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και να πάψει να υπάρχει.
Δύο ακόμη μεγάλες χώρες είναι πιθανό να προσπαθήσουν να παραμείνουν ουδέτερες.
Αυτός είναι ο ανταγωνιστής της Κίνας σε πληθυσμό, η Ινδία και ο αδυσώπητος εχθρός της, το Πακιστάν.
Επί του παρόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να καταστήσουν και τα δύο κράτη συμμάχους τους.
Αλλά το Πακιστάν είναι από καιρό πιο κοντά στην Κίνα, αφού υπάρχουν πολλά μεγάλης κλίμακας κινεζικά έργα εκεί.
Ωστόσο παρόλο που η Ινδία ενδιαφέρεται για την υποστήριξη των ΗΠΑ λόγω της εχθρότητας με το Ισλαμαμπάντ και το Πεκίνο, δεν θα μπει στον παγκόσμιο αγώνα, ενώ υπάρχει πιθανότητα η Ινδία και το Πακιστάν να μην αντισταθούν στον πειρασμό να επιλύσουν τις εδαφικές τους διαφορές και να εμπλακούν σε πόλεμο μεταξύ τους.
Μια άλλη περιοχή δεν θα μπορέσει να διατηρήσει μια ειρηνική συνύπαρξη, αυτή είναι η Μέση Ανατολή.
Εκεί, η μακροχρόνια έχθρα μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών θα μπορούσε να οδηγήσει σε στρατιωτική σύγκρουση.
Παρεμπιπτόντως, η Τουρκία και το Ισραήλ μπορεί να παρασυρθούν στον πόλεμο.
Σίγουρα ο πόλεμος θα επηρεάσει και την Υπερκαυκασία.
Η Γεωργία μπορεί να ενεργήσει ως σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών και να παρέχει το έδαφός της για την ανάπτυξη στρατευμάτων του ΝΑΤΟ.
Η αντιπαράθεση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν θα φουντώσει επίσης με νέο σθένος, αλλά αυτή τη φορά το Ερεβάν θα πρέπει να βασιστεί μόνο στη βοήθεια του Ιράν.
Μια τέτοια θλιβερή εικόνα μπορεί να διαδραματιστεί μπροστά στα μάτια μας εάν η ανθρωπότητα δεν βρει τη δύναμη από μόνη της να σταματήσει αυτό το σπιράλ αμοιβαίας εχθρότητας και μίσους."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Η παραπάνω γεωπολιτική ανάλυση-άρθρο αντικατοπτρίζει πλήρως την πραγματικότητα σε Παγκόσμιο επίπεδο'
Οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν να σπρώξουν στην παρούσα φάση την Κίνα στην αγκαλιά της Ρωσίας, εξοπλίζοντας περαιτέρω την Ταϊβάν.
Από την άλλη η Κίνα ελπίζει σε χρονική παράταση του πολέμου στην Ουκρανία, προκειμένου να κερδίσει τον απαιτούμενο χρόνο προετοιμασίας για μια απευθείας αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, ζυγίζοντας παράλληλα και τον βαθμό στρατιωτικής εξασθένισης της Ρωσίας λόγω του πολέμου, προκειμένου να επιβάλλει τους όρους της σε αυτήν και να ηγηθεί της Συμμαχίας κατά των ΗΠΑ.
Εδώ "παίζει" κατά την εκτίμησή μας όσο και αν ανακούγεται απίθανο, οι ΗΠΑ να επιχειρήσουν προσέγγιση της Κίνας σε βάρος της αδύναμης στρατιωτικά Ρωσίας μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, προκειμένου να δημιουργήσουν έναν νέο διπολικό κόσμο ΗΠΑ-Κίνας , με οριοθετημένες σφαίρες επιρροής αντί να οδηγηθούμε στον τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο.
Κατά τα λοιπά οι Συμμαχίες κρατών έχουν διαμορφωθεί ακριβώς όπως περιγράφεται.
Αίσθηση τέλος προκαλεί το πόσο καλά έχει "διαβάσει" ο αρθρογράφος την Τουρκία και την εξωτερική τηςπολιτική, αυτής του "επιτήδειου ουδέτερου", αφού αναφέρει ότι πιθανότατα, η Τουρκία ,παρά του ότι είναι κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ θα προσπαθήσει να μην εμπλακεί σε μελλοντική μάχη για την παγκόσμια κυριαρχία, τουλάχιστον μέχρι να εντοπιστεί νικητής σε αυτήν, για να πάρει το μέρος του, ή οι Οθωμανοί μπορεί να εκμεταλλευτούν την αδυναμία των γειτόνων τους και να εφαρμόσουν τη στρατηγική τους δημιουργώντας έτσι ένα νέο μεγάλο τουρκικό συνασπισμό κρατών.
Τέλος αναφορικά με την Τουρκία θεωρεί ότι υπάρχει πιθανότητα στρατιωτικής αντιπαράθεσης με το Ισραήλ, η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος, λόγω της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής στη ΝΑ Μεσόγειο.
