Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπενέτ πρόσφερε υπηρεσίες διαμεσολάβησης στον Βλαντιμίρ Πούτιν προκειμένου να αναστείλουν τις εχθροπραξίες στην Ουκρανία. Αυτό αναφέρει η ιστοσελίδα του Κρεμλίνου.
Μετά από εβδομάδες προσπαθειών να διατηρήσει τη διπλωματική ειρήνη με τη Ρωσία για την επικείμενη εισβολή στην Ουκρανία, το Ισραήλ κατήγγειλε την απρόκλητη εισβολή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, προκαλώντας ανησυχίες από ισραηλινές αμυντικές πηγές, ότι η Μόσχα θα μπορούσε να ανταποδώσει «στραγγαλίζοντας» τις ισραηλινές επιχειρήσεις στη Συρία.
Αν και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ δεν ανέφερε τη Ρωσία σε πρόσφατη ομιλία του, ο υπουργός Εξωτερικών Yair Lapid καταδίκασε την επίθεση στην Ουκρανία ως «σοβαρή παραβίαση της διεθνούς τάξης».
«Το Ισραήλ έχει βιώσει πολέμους και ο πόλεμος δεν είναι μέθοδος επίλυσης συγκρούσεων». Αυτό το μήνυμα ήρθε μια μέρα αφότου, και πάλι χωρίς να αναφέρεται η Ρωσία, το Ισραήλ υποστήριξε την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Ουκρανίας.
Να υπενθυμίσουμε ότι το 2014, όταν οι ΗΠΑ ώθησαν ένα ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που καταδίκαζε την κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία , το Ισραήλ απουσίασε, παραβιάζοντας την πρακτική του να ψηφίζει με τις ΗΠΑ ακόμη και για τα πιο σκοτεινά ζητήματα.
Τώρα όμως σε απάντηση, Ρώσοι αξιωματούχοι σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, επέκριναν την κατοχή των Υψιπέδων του Γκολάν από το Ισραήλ και είπαν ότι η Ρωσία δεν αναγνωρίζει την κυριαρχία του Ισραήλ εκεί.
Αυτό που φαίνεται να είναι μια διπλωματική συμφωνία θα μπορούσε να έχει άμεσες πραγματικές συνέπειες για το Ισραήλ, το οποίο βασίστηκε στη Μόσχα για να του επιτρέψει να εξαπολύσει στρατιωτικές επιδρομές εναντίον δυνάμεων που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Συρία και να εμποδίσει τα ιρανικά οπλικά συστήματα να διέρχονται από τη Συρία στο δρόμο τους προς τη Συρία.
Νωρίτερα αυτό το μήνα η Breaking Defense ανέφερε, ότι το Ισραήλ έφτασε στο σημείο να αρνηθεί προληπτικά τη μεταφορά ισραηλινών όπλων από τα κράτη της Βαλτικής στην Ουκρανία, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει το Κρεμλίνο.
Η ανησυχία για το Ιράν και τους αντιπροσώπους του είναι ιδιαίτερα έντονη, εάν οι ΗΠΑ υπογράψουν μια νέα πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, η οποία σύμφωνα με μια πηγή θα αναγκάσει την Τεχεράνη να «αυξήσει την αλυσίδα εφοδιασμού της με προηγμένα οπλικά συστήματα» στη Χεζμπολάχ μέσω Συρίας.
Τους τελευταίους μήνες, το Ισραήλ έχει εντείνει τις επιχειρήσεις του εναντίον του Ιράν και των διαφόρων πληρεξουσίων του, αλλά ακόμη και πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, η Ρωσία φαινόταν να αισθάνεται λιγότερο άνετα με τις ισραηλινές επιχειρήσεις στη Συρία.
Σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τη Συρία, η Μόσχα πέταξε μια κοινή εναέρια περιπολία ρωσικών και συριακών στρατιωτικών αεροσκαφών πάνω από τα Υψίπεδα του Γκολάν στα τέλη Ιανουαρίου. Η ρωσική δυσφορία για τις ισραηλινές επιχειρήσεις, έκανε επίσης το Ισραήλ να εκτελέσει ορισμένες από τις επιθέσεις χρησιμοποιώντας πυραύλους εδάφους-εδάφους και όχι οπλικά συστήματα αέρος, όπως σημειώνει ο Eldad Shavit, ανώτερος ερευνητής στο Ισραηλινό Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας (INSS).
«Οι Ρώσοι μπορεί να χρησιμοποιήσουν τη Μέση Ανατολή ως παράδειγμα για τις ΗΠΑ για το τι μπορούν να κάνουν σε άλλα μέρη του κόσμου», είπε ο ερευνητής. Πρόσθεσε, ότι είναι πιθανό ότι περισσότερο από το να παρεμποδίζει το Ισραήλ, η Ρωσία μπορεί να ενθαρρύνει πραγματικά το Ιράν και τους πληρεξουσίους του να δράσουν κατά των αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή και κατά του Ισραήλ.
Από την πλευρά του, το Ιράν έχει πάρει σταθερά το μέρος της Ρωσίας στην εισβολή στην Ουκρανία, λέγοντας ότι «είχε τις ρίζες της στις προκλήσεις του ΝΑΤΟ», αλλά παρόλα αυτά ζήτησε κατάπαυση του πυρός. «Δεν βλέπουμε την προσφυγή σε πόλεμο ως λύση», έγραψε στο Twitter ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Χοσεΐν Αμιραμπντολαχιάν.
Πάντως στο Ισραήλ, εξετάζουν αν θα μπορούσε η χώρα να παίξει έναν χαμηλών τόνων ρόλο με τις αποδεδειγμένες ικανότητές της στον κυβερνοχώρο. «Η ανδρεία τους στον κυβερνοχώρο είναι γνωστή», και αναφέρουν: «Και υπάρχει μεγάλος φόβος για μια ρωσική κυβερνοεπίθεση ή πολλαπλές κυβερνοεπιθέσεις ως απάντηση σε κυρώσεις ή άλλα μέτρα που έλαβε η Δύση. Θα μπορούσαν λοιπόν να υπάρχουν τρόποι που το Ισραήλ θα μπορούσε να είναι τα μάτια και τα αυτιά, αν όχι η ασπίδα, των δυτικών συμμάχων του».
