Κάμερες ναι, φυσική παρουσία όχι λέει η Τεχεράνη στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας για την εποπτεία των πυρηνικών της εγκαταστάσεων.
Το Υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν, ξεκαθάρισε ότι θα επιτρέψει την λειτουργία των καμερών, την τοποθέτηση καρτών μνήμης σε αυτές για την αποθήκευση των καταγραφών, αλλά δεν επιτρέπει την εκ του σύνεγγυς επιθεώρηση.
«Ολόκληρο το έργο από την πλευρά του Ιράν είναι ειρηνικό. Η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, θα συνεχίσει τις επιθεωρήσεις και την εποπτεία βάσει της συμφωνίας διασφαλίσεων. Αλλά έχουμε διακόψει οτιδήποτε πέραν αυτής, σύμφωνα με τον νόμο που πέρασε από το κοινοβούλιο», τόνισε ο Σαΐντ Χατιμπζαντέχ, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν.
Η ανακοίνωση από την πλευρά του Ιράν, ακολούθησε την συνάντηση στην Τεχεράνη ντόπιων αξιωματούχων με τον Ράφαελ Γκρόσι, γενικό διευθυντή της Διεθνούς Επιτροπής Ατομική Ενέργειας.
Επί της ουσίας η Τεχεράνη συνεχίζει να βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι, που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει από τον περασμένο Φεβρουάριο χωρίς να παρεκκλίνει κατά τι.
Οι τακτικισμοί του Ιράν, προκαλούν ανησυχία στην διεθνή κοινότητα και κάποιες χώρες απαιτούν την λήψη σκληρών μέτρων.
Το πυραυλικό πρόγραμμα της Τεχεράνης στοιχειώνει εδώ και καιρό όχι μόνο τον «αιώνιο εχθρό» του Ιράν, το Ισραήλ, αλλά και τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Intel Lab Intelligence δημοσίευσε πρόσφατα στοιχεία, που υποδηλώνουν ότι το Ιράν χτίζει μια νέα πυραυλική εγκατάσταση στην επαρχία Κερμανσάχ, κοντά στη βάση βαλλιστικών πυραύλων Μπαχταράν.
Η εταιρεία αναγνώρισης που εποπτεύει τον ιστότοπο δήλωσε, ότι μετά από επτάμηνη διακοπή λειτουργίας, η κατασκευή σηράγγων και δομών εκροής για θεμέλια ξανάρχισε. Το εργοτάξιο βρίσκεται περίπου 5 χιλιόμετρα από τη βάση Bakhtaran, που ανήκει στο Ιρανικό Σώμα Φρουράς της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC). Στη Δύση, η βάση Bakhtaran θεωρείται πιθανό σημείο εκτόξευσης πυραύλων κατά του Ισραήλ, των χωρών του Περσικού Κόλπου και της Δυτικής Ευρώπης.
Σύμφωνα με την εταιρεία πληροφοριών Intel Lab, δύο σήραγγες άνοιξαν από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο του 2020. Ο Αμερικανός αναλυτής Farzin Nadimi, πιστεύει ότι αυτές οι σήραγγες θα μπορούσαν να συνδεθούν με τη βάση Bakhtaran, και ότι η ίδια η εγκατάσταση, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση και τη συναρμολόγηση βαλλιστικών πυραύλων.
Δεδομένου ότι η βάση Bakhtaran χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως από την ιρανική διοίκηση, για να εξαπολύσει πυραυλικές επιθέσεις εναντίον του αντιπάλου του καθεστώτος Bashar al-Assad στη Συρία, καθώς και εναντίον των Κούρδων ανταρτών στο Ιράκ, η Δύση παρακολουθούσε πάντα στενά κάθε ενέργεια εκσυγχρονισμού αυτής της σημαντικής στρατιωτικής εγκατάστασης.
Φυσικά, η κατασκευή των σηράγγων ενδιέφερε επίσης τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, καθώς ανησυχούν αν το Ιράν θα χρησιμοποιήσει τη νέα εγκατάσταση για να αυξήσει περαιτέρω την πυραυλική του ισχύ.
Από την άλλη πλευρά, ποιες επιλογές παραμένουν για την Τεχεράνη σε ένα εχθρικό περιβάλλον;
Οι προσπάθειες αύξησης του δυναμικού των ενόπλων δυνάμεών της, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής νέων πυραυλικών εγκαταστάσεων, είναι απολύτως φυσικές.
Όσον αφορά τις υπόγειες πυραυλικές βάσεις, η νέα εγκατάσταση δεν είναι η πρώτη και πιθανότατα όχι η τελευταία τέτοια υπόγεια πυραυλική βάση των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων. Η παρουσία υπόγειων «πόλεων» με πυραύλους, επιβεβαιώθηκε προηγουμένως από τις ίδιες τις ιρανικές αρχές.
Για παράδειγμα, ο Ταξίαρχος Amir-Ali Hajizadeh δήλωσε πρόσφατα ότι υπόγειες βάσεις πυραύλων είναι διάσπαρτες σε όλη τη χώρα, σε βάθος έως και 500 μέτρα. Είναι αλήθεια, ότι απέχει πολύ από το γεγονός ότι οι ιρανικές αρχές δεν υπερβάλλουν τις δυνατότητες των πυραυλικών τους δυνάμεων, προσπαθώντας, έτσι, να τρομάξουν τους πιθανούς αντιπάλους τους τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και τις πετρελαϊκές μοναρχίες του Περσικού Κόλπου.
Ο πρώτος πυρηνικός σταθμός του Ιράν, ο αντιδραστήρας «Μπουσέρ I», ολοκληρώθηκε με μεγάλη βοήθεια από τον ρωσικό κυβερνητικό οργανισμό Rosatom και άνοιξε επίσημα στις 12 Σεπτεμβρίου 2011. Η Ρωσική εργολαβική εταιρεία Atomenergoprom, δήλωσε ότι ο πυρηνικός σταθμός Μπουσέρ θα φτάσει σε πλήρη ισχύ από το τέλη του 2012.Το Ιράν ανακοίνωσε επίσης, ότι εργάζεται σε έναν νέο πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας 360 Μεγαβάτ και ότι θα κατασκευάσει στο μέλλον, περισσότερους μεσαίου μεγέθους πυρηνικούς σταθμούς καθώς και ορυχεία ουρανίου.
Από το 2015, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έχει κοστίσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια, σε απώλεια εσόδων από το πετρέλαιο και έχει χάσει άμεσες ξένες επενδύσεις λόγω των διεθνών κυρώσεων (500 δισεκατομμύρια δολάρια) που του έχουν επιβληθεί.
Από τον Φεβρουάριο του 2019, η ΔΥΑΕ πιστοποίησε ότι το Ιράν εξακολουθεί να συμμορφώνεται με το διεθνές κοινό ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης του 2015. Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2019, η ΔΥΑΕ δήλωσε ότι το Ιράν παραβίασε τη συμφωνία. Το Ιράν από τότε που παραβίασε τον Ιούλιο 2019 την συμφωνία JCPOA, μπήκε σε διαμάχη με τους μισούς από τους υπογράφοντες της συμφωνίας, επειδή μια έκθεση της ΔΥΑΕ του Νοεμβρίου 2020 ανέφερε ότι το Ιράν είχε αναπτύξει περαιτέρω τεχνολογία φυγοκεντρωτών, η καινοτομία της οποίας απαγορεύτηκε ρητά από την JCPOA.
Η έκθεση της ΔΥΑΕ ανέφερε επίσης ότι η Τεχεράνη, «κατέχει περισσότερο από 12 φορές την ποσότητα του εμπλουτισμένου ουρανίου που επιτρέπεται βάσει της JCPOA» και ότι έχουν ξεκινήσει επίσης εργασίες, για την κατασκευή νέων υπόγειων εγκαταστάσεων στο Νατάνζ, όπου είναι και η βασική εγκατάσταση εμπλουτισμού του ουρανίου.
