Γράφει ο Παναγιώτης Νάστος
Σχης (ε.α)-Αναλυτής –Συγγραφέας-Μέλος ΕΛΙΣΜΕ
1.Παρούσα Κατάσταση
Η Τουρκία έχει εξαγγείλει τους στόχους της αναφορικά με τον ελληνισμό, οι οποίοι είναι η σταδιακή υλοποίηση της «Γαλάζιας Πατρίδας», με την αρπαγή αρχικά μέρους της Κυπριακής και Ελληνικής ΑΟΖ, με εκμετάλλευση από την ίδια των εκεί υπαρχόντων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και η ανάδειξή της σε περιφερειακή δύναμη. Η «απόσυρση» για φέτος των πετρελαικών κολοσσών EXON MOBIL, TOTAL,ENI από τα «οικόπεδα» της Κύπρου λόγω κορωνοιού, δρά υπέρ των στόχων της Τουρκίας για να βάλει χέρι στα υπάρχοντα κοιτάσματα υδρογονανθράκων .
Οι αμερικανικές εκλογές θα διεξαχθούν τον Νοέμβριο, με τον νύν Πρόεδρο Trump να υπολείπεται κατά 11 μονάδες του επίσης υποψηφίου για το χρίσμα του Προέδρου Bayden. Αυτό το γνωρίζει ο Erdogan, ο οποίος αντιλαμβάνεται πως ο χρόνος κυλάει εις βάρος του και πως ότι είναι να κάνει θα πρέπει να το κάνει έως τον Νοέμβριο, επιβάλλοντας τετελεσμένα σε Αιγαίο, Κύπρο και ΝΑ Μεσόγειο. Έτσι ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος θα έχει να διαχειριστεί καταστάσεις που ήδη έχουν επιβληθεί από την Τουρκία στην περιοχή και όχι να διαμορφώσει τις εξελίξεις.
Η Τουρκία έχει «πατήσει πόδι» σε Συρία και Λιβύη γεγονός το οποίο έχει αρνητικές συνέπειες για Ελλάδα και Κύπρο. Ιδιαίτερα οι εξελίξεις στη Λιβύη είναι άκρως ανησυχητικές, αφού αναμένεται το επόμενο χρονικό διάστημα η Τουρκία να επιχειρήσει να μεταφέρει τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, αεροσκάφη εγκαίρου προειδοποιήσεως και ιπτάμενα τάνκερ εκεί. Αυτό θα έχει ως συνέπεια η τουρκική αεροπορία να έχει την δυνατότητα προσβολής της Κρήτης και γενικότερα της Νότιας και Δυτικής Ελλάδας από την κατεύθυνση της Λιβύης.
Επίσης η Τουρκία προκαλεί συνεχώς την Ελλάδα, σε στεριά, θάλασσα και αέρα. Οι υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από κατοικημένα μικρά και μεγάλα ελληνικά νησιά του Αιγαίου έχουν γίνει καθημερινότητα. Οι απόπειρες εμβολισμού, παρενόχλησης αλιευτικών σκαφών των νησιωτών μας από την τουρκική ακτοφυλακή είναι τακτικό φαινόμενο, όπως επίσης και οι απόπειρες αποστολής λαθρομεταναστών με τουρκική ναυτική συνοδεία στα νησιά μας. Επιπλέον έχουμε και μία άνευ προηγουμένου αμφισβήτηση της Εθνικής μας κυριαρχίας στα νησιά μας στο Αιγαίο και μία συνεχή προώθηση από το τουρκικό ΥΠΕΞ και ΥΠΑΜ της αποστρατικοποίησης των νησιών μας του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων. Θα λέγαμε ότι το ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ είναι πρό των πυλών.
Αναφορικά δε με την οικονομική καταστροφή που ήταν δαμόκλειος σπάθη για τον Erdogan λόγω κορωνοϊού, αυτή χάρη στη γενναία οικονομική βοήθεια από Ιαπωνία – Μ.Βρετανία και Κατάρ συνολικού ποσού 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων φαίνεται να ξεπερνιέται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γεγονός το οποίο αναμένω να αποθρασύνει την Τουρκία ακόμη περισσότερο.
Αναφορικά με την μη ενεργοποίηση των S-400 το οποίο ανακοίνωσαν οι Τούρκοι και παρά τις επερωτήσεις για το θέμα βουλευτών της αντιπολίτευσης στην τουρκική βουλή, δεν θα πρέπει να μας εφησυχάζει. Άλλωστε οι τούρκοι πρίν από μήνες είχαν ενεργοποιήσει το εν λόγω σύστημα σε αεροδρόμιο πλησίον της Άγκυρας, δοκιμάζοντας το κατά δικών τους F-16 τα οποία πραγματοποιούσαν στα πλαίσια ασκήσεως εικονικές προσπάθειες προσβολής των S-400 και συνεπώς λόγω του ότι το υπόψιν σύστημα είναι φορητό και όχι σταθερό, τίποτε δεν τους δεσμεύει να το ενεργοποιήσουν όποτε και όταν το κρίνουν. Θεωρώ βέβαιο ότι οι Τούρκοι έχουν αναγνωρίσει θέσεις τάξεως των S-400 απέναντι από τον Έβρο και τα νησιά μας σε Αιγαίο και Δωδεκάνησα . Σε ποια από αυτές θα τάξουν τους S-400 σε περίπτωση στρατιωτικής αντιπαράθεσης με την Ελλάδα, αυτό θα το κρίνουν ανάλογα με το σχεδιασμό τους. Προβάδισμα πάντως έχει η τάξη τους σε περιοχή τέτοια από την οποία να καλύπτουν την ευρύτερη περιοχή Δωδεκανήσων-Κρήτης και ειδικότερα την περιοχή Καστελορίζου-Κρήτης-Κάσου-Καρπάθου-Ρόδου-Καστελορίζου.
Επιπλέον και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό, η αμερικανική κατασκευάστρια εταιρεία των F-35 με αναφορές της κάνει λόγο ότι το πρόγραμμα κατασκευής τους έχει πάει πολύ πίσω και λόγω κορωνοϊού και πως είναι οικονομικά ασύμφορο η Τουρκία να μείνει εκτός παραγωγής του. Γι’ αυτό και οι τουρκικές κουτοπονηριές περί τάχα μη ενεργοποίησης των S-400, προκειμένου να μην εφαρμοστεί η απόφαση των ΗΠΑ για αποβολή τους από το πρόγραμμα των F-35. Προς επίρρωση των ανωτέρω ο Erdogan έχει δώσει εντολή για επιτάχυνση της παράδοσης του Anadolu στο τουρκικό πολεμικό ναυτικό. Μέχρι να βρεθεί λύση για την Τουρκία στο θέμα των F-35 στο εν λόγω σκάφος θα φιλοξενούνται ελικόπτερα επιθετικά και μεταφορικά, UAV και φυσικά δύναμη πεζοναυτών επιπέδου τάγματος(+) με τα αμφίβια μέσα τους.
Η τουρκική πολεμική βιομηχανία παράγει συνεχώς οπλικά συστήματα, UAV και πυρομαχικά αυξάνοντας συνεχώς την μαχητική ικανότητα των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, με τη χώρα μας να μην μπορεί να ακολουθήσει τους τουρκικούς φρενήρεις εξοπλισμούς. Η μεγάλη έκταση της Τουρκίας και η έλλειψη από την ελληνική πολεμική αεροπορία ιπτάμενων τάνκερ, παρέχει τη δυνατότητα στην Τουρκία να διαφυλάξει μέρος των οπλικών συστημάτων της αλλά και των εργοστασίων κατασκευής πολεμικού υλικού στα βάθη της ανατολίας, εκτός βεληνεκούς των οπλικών μας συστημάτων, σε περίπτωση συρράξεως. Αυτό σημαίνει ότι στην παρούσα φάση και αν ακόμη στην αρχή των στρατιωτικών επιχειρήσεων η χώρα μας πετύχει αιφνιδιαστικά να καταστρέψει ένα σημαντικό μέρος δυνάμεων και μέσων της Τουρκίας στη Μ.Ασία και στον έβρο, στη συνέχεια θα έχει να αντιμετωπίσει τις πολυάριθμες τουρκικές εφεδρείες σε ανθρώπινο δυναμικό και μέσα της ανατολίας. Τα παραπάνω καθιστούν επιτακτικό η Ελλάδα ΑΜΕΣΑ να προμηθευθεί ιπτάμενα τάνκερ, αλλά και πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους πολύ μεγάλου βεληνεκούς.
Μετά από όλα τα παραπάνω εύλογα διερωτάται κάποιος, μπορεί η Ελλάδα να αναμετρηθεί στρατιωτικά τώρα με την Τουρκία και να νικήσει;
2. Η Ιστορία διδάσκει
Ιστορικά η Ελλάδα νίκησε την Τουρκία, όταν είχε συμμάχους και οι σύμμαχοί της είχαν να κερδίσουν από την τουρκική ήττα. Αυτό έγινε τόσο στην Επανάσταση του 1821 όσο και στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο. Έτσι οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία εδραίωσαν την Επανάσταση του 1821 με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου και τη συντριβή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου του Ιμπραήμ, αφού επιθυμούσαν να δημιουργηθεί ένα ελληνικό κράτος ελεγχόμενο από αυτές . Με αυτό τον τρόπο θα συρρίκνωναν την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Βαλκανική, ενώ θα είχαν ένα χρήσιμο σύμμαχο, την Ελλάδα, να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους στην περιοχή. Αναφορικά δε με τον Α’ Βαλκανικό πόλεμο Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία συμμάχησαν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με όρο, όποιος από τους ανωτέρω συμμάχους καταλάμβανε έδαφος από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αυτό αυτεπάγγελτα του ανήκε. Αποτέλεσμα ήταν οι τούρκοι να διασπείρουν τις δυνάμεις τους και να αδυνατούν να ενισχύσουν με εφεδρικές δυνάμεις ένα μέτωπο, μεταγγίζοντας δυνάμεις από ένα άλλο. Ουσιαστικά επαληθεύτηκε η ρήση όταν ως αμυνόμενος προσπαθείς να φυλάξεις όλα τα εδάφη σου, στο τέλος καταλήγεις να μην φυλάς σωστά κανένα, αφού θα είσαι αναγκασμένος να διασπείρεις τις δυνάμεις σου και δεν θα τηρείς αξιόλογες εφεδρείες.
Ανάλογα ξεκίνησε και η Μικρασιατική εκστρατεία, με τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής να επιθυμούν μία πιο αδύναμη Τουρκία. Όταν όμως η μικρή Ελλάδα προχώρησε πέρα από την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης και κατάφερε να φτάσει έξω από την Άγκυρα, οι Μεγάλες Δυνάμεις την εγκατέλειψαν και βοήθησαν τον Κεμάλ, αφού δεν επιθυμούσαν η Ελλάδα να καταλύσει το τουρκικό κράτος. Αν αυτό συνέβαινε τότε αντί μιας μικρής Ελλάδας και μιας ασθενούς Τουρκίας, οι Μεγάλες Δυνάμεις θα είχαν απέναντι τους μία νέα περιφερειακή δύναμη την Μεγάλη Ελλάδα η οποία θα κατείχε μία εξαιρετικά στρατηγική θέση στη νότια Βαλκανική και στη Μικρά Ασία και αυτό δεν το ήθελαν.
Η Ιστορία άλλωστε έχει αποδείξει ότι όποιος κατάφερε να επικρατήσει και στις δύο ακτές του Αιγαίου, δημιούργησε Αυτοκρατορία.
Ο Μέγας Αλέξανδρος κυριάρχησε αρχικά σε Ελλάδα και Μικρά Ασία και δημιούργησε την τεράστια Ελληνική Αυτοκρατορία του. Στη συνέχεια οι Ρωμαίοι, το Βυζάντιο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία δημιουργήθηκαν αφού κατάφεραν να εξουσιάσουν τον τωρινό Ελλαδικό χώρο και την Μ. Ασία. Καταλήγω λέγοντας ότι τις εκάστοτε Μεγάλες Δυνάμεις τις συμφέρει στις δύο ακτές του Αιγαίου να μην κυριαρχήσει ποτέ είτε η Τουρκία, είτε η Ελλάδα. Θέλουν να υπάρχουν δύο χώρες, αντίπαλοι προκειμένου να τις εξουσιάζουν κατά την πάγια προσφιλή τακτική του «διαίρει και βασίλευε».
Από αυτό προσπαθεί να αυτονομηθεί η Τουρκία σήμερα, προσπαθώντας να γίνει περιφερειακή δύναμη, ποντάροντας στην αντιπαλότητα ΗΠΑ και Ρωσίας και ακροβατώντας ανάμεσα τους, στο μεγάλο πληθυσμό, έκταση και γεωγραφική της θέση, στην ραγδαία ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας, στους χρηματοδότες της με πρώτο και καλύτερο το Κατάρ, αλλά και σε συμμαχίες της, κυρίως με το πυρηνικό Πακιστάν και το Αζερμπαϊτζάν. Αναφορικά με τη δημιουργία συμμαχιών η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει συμμαχίες στη Β. Αφρική (Αλγερία, Τυνησία πρωτίστως), στην Ανατολική Αφρική (Σομαλία όπου έχει στρατιωτική βάση και εκπαιδεύει τον Σομαλικό στρατό) και στα Βαλκάνια (Αλβανία πρωτίστως και τουλάχιστον εξασφαλίζοντας ευμενή ουδετερότητα Σκοπίων, Σόφιας), ενώ έχει αναλάβει την «προστασία» των Παλαιστινίων. Τέλος την Τουρκία στηρίζουν η Μ. Βρετανία η οποία να μην ξεχνάμε έχει τις βάσεις της στην Κύπρο και η οποία είχε άκρως φιλοτουρκική στάση σε ΑΤΤΙΛΑ 1 και 2 στην Κυπριακή τραγωδία του 1974, και η Γερμανία η οποία πουλάει αφιδώς οπλικά συστήματα στην Τουρκία. Ο τουρκικός σχεδιασμός της «Γαλάζιας πατρίδας» υπερβαίνει κατά πολύ τις τουρκικές επιδιώξεις στο Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο και φθάνει μέχρι τη δημιουργία μιας τουρκικής συμμαχίας κρατών η οποία θα επεκτείνετε από την Τουρκία-Παλαιστινιακό κράτος-Λιβύη-Τυνησία-Αλγερία, αποκόπτοντας την ΕΕ από την Αφρική και δημιουργώντας και διαχειριζόμενη κατά το συμφέρον της πολλά προβλήματα , όπως μεταναστευτικά, οικονομικά, γεωπολιτικά στη Μεσόγειο, αντιδιαστελόμενη τα αντίστοιχα της ΕΕ.
Στην επίτευξη των ανωτέρω, συντελεί κυρίως η αμερικανική εξωτερική πολιτική του Trump, ο οποίος επιθυμεί οι ΗΠΑ να αποσυρθούν από περιφερειακά μέτωπα και συρράξεις που κοστίζουν αίμα και χρήμα . Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία αποτελούν ζωντανά παραδείγματα της αμερικανικής απόσυρσης. Έτσι οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν εξουσιοδοτήσει τον φιλόδοξο Erdogan με αλήθεια είναι διευρυμένη ελευθερία κινήσεων , να κάνει τη βρώμικη δουλειά . Όμως ο πάντα ανατολίτης τούρκος, είναι άπληστος και γι’ αυτό όπως είπαμε ακροβατεί μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ. Η ανακάμπτουσα Ρωσία του Putin επιθυμεί τη διάλυση του ΝΑΤΟ στη νοτιανατολική του πτέρυγα για εξυπηρέτηση τω συμφερόντων του σε Μ. Ανατολή, Βαλκανική, Β.Αφρική. Έτσι εξοπλίζει και συμμαχεί με την Τουρκία. Βέβαια αυτή η συμμαχία είναι μάλλον λυκοφιλία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας.
3. Το θανάσιμο στρατιωτικό λάθος της Τουρκίας
Η Τουρκία έχει ανοιχτεί μέχρι στιγμής σε δύο ανοιχτά ενεργά εξωτερικά μέτωπα, της Συρίας και της Λιβύης, με το δεύτερο να βρίσκεται σε εξέλιξη στην παρούσα φάση. Έτσι στη Λιβύη η Τουρκία έχει αποστείλει σίγουρα 6 από τις 16 φρεγάτες της (το 37.5% των φρεγατών της) και ένα πετρελαιοφόρο ανεφοδιασμού τους προκειμένου να υποστηρίξουν την κυβέρνηση Σάραζ να επικρατήσει έναντι του Χαφτάρ. Επίσης αποστέλλει συνεχώς πολεμικό υλικό και προσωπικό με μεταγωγικά αεροσκάφη και πλοία (εσχάτως άρματα και αυτοκινούμενα πυροβόλα) ενώ δρουν εδώ και καιρό στη Λιβύη τουρκικά UAV. Τέλος έχουν μετασταθμεύσει τουλάχιστον 2 F-16 τουρκικά σε αεροδρόμιο της Λιβύης στην περιοχή της Τρίπολης, το οποίο ελέγχει, με προοπτική να στείλει περισσότερα μαχητικά αεροσκάφη.
Η Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος-Γαλλία –ΗΑΕ στις 11 Μαίου υιοθέτησαν κοινή διακήρυξη με την οποία καταδικάζουν την τουρκική προκλητικότητα στην ανατολική Μεσόγειο και την συμφωνία Τουρκίας –Λιβύης, ενώ καλούν την Τουρκία να σεβαστεί τα θαλάσσια κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών στην περιοχή.
Ωστόσο η υπερφίαλη Τουρκία συνεχίζει ακάθεκτη τις προκλήσεις της και τον ανεφοδιασμό και υποστήριξη των δυνάμεων του Σάραζ στη Λιβύη. Εδώ λοιπόν δίνεται μία πολύ καλή ευκαιρία να εξαλείψουμε μαζί με τις παραπάνω σύμμαχες χώρες μία και καλή τον κίνδυνο που ακούει στο όνομα Τουρκία και Γαλάζια Πατρίδα. Πώς θα αναρωτηθεί κάποιος ;
Την απάντηση την δίνουν οι ίδιοι οι τούρκοι , οι οποίοι φρόντισαν να «σπάσουν» το στόλο τους στα 2. Ένα μέρος του είναι στις Λυβικές ακτές, μακριά από τα τουρκικά αεροδρόμια και λιμάνια και ένα άλλο στην Τουρκία. Ελλάδα, Αίγυπτος και Γαλλλία μπορούν να αποκλείσουν και να αποκόψουν τον τουρκικό στόλο που βρίσκεται στη Λιβύη, απλά «γεμίζοντας» με τα πλοία τους την περιοχή Κρήτης-Αιγύπτου και επιβάλλοντας αρχικά ναυτικό αποκλεισμό της Λιβύης, απαιτώντας την υπογραφή Συμφωνίας με την Τουρκία σύμφωνα με το πνεύμα της κοινής τους διακήρυξης της 11 Μαίου 2020. Οι ΗΠΑ εκτιμώ ότι θα παρέμβουν ζητώντας αυτοσυγκράτηση, αποκλιμάκωση και επίτευξη συμφωνίας στη Λιβύη.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αυτής της τουρκικής στρατιωτικής αντίδρασης θα πρέπει να προβλεφθούν ανάλογες κινήσεις από όλους τους συμμάχους, με πρωταρχικό στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, τόσο σε Λιβύη όσο και σε Τουρκία. Τα υπόλοιπα είναι απλά επιχειρησιακά σχέδια.
4. Αν παραμείνουμε αδρανείς;
Αν όμως παραμείνουμε αδρανείς και επιτρέψουμε να συνεχιστεί η τουρκική στρατιωτική υποστήριξη στη Λιβύη, τότε το αποτέλεσμα θα είναι η επικράτηση του Σάραζ και η προσπάθεια νομιμοποίησης του τουρκολιβυκού συμφώνου. Μάλιστα εκτιμώ ότι η Τουρκία θα φροντίσει να μεταφερθεί στη Λιβύη μία τουλάχιστον μοίρα F-16 της, αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού KC-135 και περισσότερα τουρκικά UAV, απειλώντας άμεσα την Κρήτη και την Ελλάδα και από την κατεύθυνση της Λιβύης.
Όπως αντιλαμβανόμαστε η Ελλάδα τότε θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα καινούργιο αρνητικότατο δεδομένο και θα πρέπει να προετοιμαστεί ανάλογα και να σχεδιάσει άμεσα τη Στρατηγική αναδιάταξη των μαχητικών αεροσκαφών της αλλά και των αντιαεροπορικών συστημάτων της, ενισχύοντας την Κρήτη, ενώ πλέον τα τουρκικά μαχητικά θα μπορούν να προσβάλλουν όλη την ελληνική επικράτεια
5. Επίλογος
«Το προλαμβάνειν εστί θεραπεύειν», αλλιώς θα τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις που θα μας επιβάλλει η Τουρκία.
