Η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε και επισήμως χθες την πρόθεση της να διεκδικήσει μια τέταρτη συνεχόμενη θητεία στο αξίωμα στις βουλευτικές εκλογές του 2017. Τί μπορεί να σημαίνει άραγε αυτό για την Ελλάδα, αν και ο χρόνος είναι αρκετά μεγάλος και μέχρι τότε μπορεί να υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Ήδη, όσον αφορά στην Ε.Ε. οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και θα επηρεασθούν ακόμη περισσότερο από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Στην Ιταλία ο Ματέο Ρέντσι έχει μπροστά του ένα κρίσιμο δημοψήφισμα, στη Γαλλία ο Φρανσουά Ολάντ είναι τελειωμένος πολιτικά και τους όρους τους θέτει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η Μαρί Λεπέν, ενώ η Βρετανία ετοιμάζεται για το Brexit.
Στην Γερμανία λοιπόν ο λαός θα αποφασίσει σε περίπου ένα χρόνο αν θέλει και πάλι για καγκελάριο την Άνγκελα Μέρκελ. Στην Ελλάδα ωστόσο κάποιοι έχουν αρχίσει να κάνουν τους δικούς τους υπολογισμούς. Είναι θετική μία επανεκλογή της κ. Μέρκελ ή είναι αρνητική και σε τί βαθμό;
Ας ξεκινήσουμε από τα αρνητικά. Το μεγαλύτερο ακούει στο όνομα Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μέρκελ χωρίς Σόιμπλε δύσκολα μπορεί να υπάρξει και κατά πάσα πιθανότητα θα έχει και πάλι τα κλειδιά της γερμανικής οικονομίας, κινώντας σαφώς τα νήματα και στην οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ποιές είναι οι απόψεις του κ. Σόιμπλε για την Ελλάδα είναι γνωστό και πρόσφατα έχουν περιγραφεί από τον γερμανικό Τύπο: «Αν δεν φύγει ο Β. Σόιμπλε η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από τη λιτότητα», έγραψε πρόσφατα γερμανική εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας. Μην ξεχνάμε επίσης και το σχέδιο Σόιμπλε για την προσωρινή (;) έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ με την παράλληλη χορήγηση ενός πακέτου βοήθειας.
Για ορισμένους αυτό το σενάριο δεν είναι και πολύ κακό, αλλά αν διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές αντιλαμβάνεται ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα μοχλό ανάπτυξης της... Γερμανίας. Η Ελλάδα θα παράγει για λογαριασμό της Γερμανίας, ενώ το Βερολίνο θα έχει βάλει στο χέρι όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου και θα έχει μετατρέψει τα σπίτια των Ελλήνων σε εξοχικά για τους Γερμανούς τουρίστες.
Ένα δεύτερο στοιχείο αρνητικό για την Ελλάδα σε περίπτωση επανεκλογής της κ. Μέρκελ στην καγκελαρία, αλλά και στην πορεία διεκδίκησης της θέσης αυτής είναι και το μεταναστευτικό πρόβλημα. Αυτή την εποχή πνέει δεξιός άνεμος στην Ευρώπη και η καγκελάριος ως έμπειρη πολιτικός διακρίνει πώς αν συνεχίσει στην ίδια πορεία, τότε σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης που δεν θέλει να υποδεχθεί στη χώρα της άλλους μετανάστες.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις στην Ελλάδα προκειμένου να κρατήσει στα εδάφη της τις καραβιές των μεταναστών που στέλνουν οι Τούρκοι. Άντε και στην καλύτερη να πετάξουν ένα κομμάτι ψωμί στην κυβέρνηση προκειμένου να δεχθεί ένα τέτοιο σχέδιο παρουσιάζοντας το μάλιστα και ως επιτυχία. Να σημειωθεί πώς το σχέδιο «δέχεσαι μετανάστες προχωράμε σε ελάφρυνση του χρέους» δεν έχει αποσυρθεί εντελώς από το τραπέζι.
Όσον αφορά δε στην εξωτερική πολιτική η Γερμανία είναι αυτή που έχει αναπτύξει πολύ καλές σχέσεις με την Τουρκία και επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια που έως τώρα υπήρξε από τις ΗΠΑ με στόχο να βάλει ακόμη περισσότερο πόδι στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Μην ξεχνάμε την δύναμη του ΝΑΤΟ που αναπτύχθηκε στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος. Είναι κάτι που έγινε με την επιμονή της Γερμανίας, αλλά και με τις ΗΠΑ να κερδίζουν να έχουν δυνάμεις πιο κοντά στη Ρωσία όταν αυτή αναπτύσσεται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Στα θετικά συγκαταλέγεται το γεγονός ότι πλέον κ. Μέρκελ είναι γνώριμη. Δεν ξέρεις αν φύγει αυτή ποιος άλλος μπορεί να έρθει στη θέση της και τι πολιτική μπορεί να ασκήσει όσον αφορά στην οικονομία ή άλλα κρίσιμη ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό ή την εξωτερική πολιτική.
Με την Άνγκελα Μέρκελ θεωρούν στην κυβέρνηση, αλλά και στην αντιπολίτευση, πως υπάρχουν ανοιχτοί δίαυλοι και μία τακτική επικοινωνία. Κοινώς γνωρίζω τον αντίπαλο και ξέρω πως μπορώ να κινηθώ για να βελτιώσω την σε βάρος μου κατάσταση. Μάλλον όμως εκεί κάπου σταματούν και τα θετικά.
Το να πει κανείς πώς έχει υπάρξει μία συμφωνία μεταξύ Μέρκελ-Τσίπρα για τη μείωση του χρέους εφόσον η Ελλάδα θα έχει προχωρήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις δεν έχει κανένα νόημα, καθώς μέχρι τον Οκτώβριο του 2017 που θα γίνουν πιθανότατα οι βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία είναι πλέον πολύ μεγάλος πολιτικός χρόνος.
