Από το 2002 μέχρι το 2014 η λαϊκή υποστήριξη που απολάμβανε ο Ερντογάν επέτρεπε στην Τουρκία να λειτουργεί περίπου σαν Δημοκρατία χωρίς εισαγωγικά. Το 2013 όμως, αμέσως μετά τα γεγονότα στο πάρκο Γκεζί και το πλήθος των σκανδάλων διαφθοράς που αποκαλύφθηκαν, η έννοια της Δημοκρατίας στην Τουρκία μπήκε οριστικά μέσα σε εισαγωγικά.
Σταδιακά, ο ασφυκτικός έλεγχος του καθεστώτος (ισλαμιστές, φασίστες και τουρκική μαφία) επεκτάθηκε σε κάθε τομέα του κρατικού μηχανισμού, στο 95% των ΜΜΕ, σε Δικαιοσύνη, Στρατό, Αστυνομία, Χωροφυλακή και κρατικούς οργανισμούς μετατρέποντας ολόκληρο τον Δημόσιο τομέα της Τουρκίας σε απλά παραρτήματα του καθεστώτος.
Ο χειραγωγημένος έλεγχος των αποτελεσμάτων των «εκλογών» οργανώθηκε σε κάθε λεπτομέρεια από την ΜΙΤ και τον αρχηγό της (τον άνθρωπο για όλες τις βρώμικες δουλειές του καθεστώτος) και εφαρμόστηκε σε συνεργασία τόσο με τον Υπουργό Παρανομίας, Διαπλοκής και Εμπορίου Ναρκωτικών (επίσημα Υπουργό Εσωτερικών) Σουλεϊμάν Σιολού όσο και τον τουρκικό υπόκοσμο.
Από το έτος 2014 μέχρι και σήμερα τα αποτελέσματα των διάφορων «εκλογών» στην Τουρκία ανακοινώνονται από το Κεντρικό Εκλογικό Κέντρο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ και μεταδίδονται σαν «οριστικά αποτελέσματα» από το κρατικό πρακτορείο Anadolu σε πλήρη εφαρμογή της παροιμίας Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει!
Το «σύστημα» λειτούργησε ρολόι σε όλες τις κρίσιμες και «νικηφόρες» για το καθεστώς αναμετρήσεις Αυγούστου 2014 (Προεδρικές εκλογές), Ιουνίου και Νοεμβρίου 2015 (Βουλευτικές), στο δημοψήφισμα του 2017 με το οριακό αποτέλεσμα για την επιβολή καθεστώτος ενός ανδρός, στις κοινές Προεδρικές και Βουλευτικές εκλογές του 2018, μέχρι το έτος 2019, όταν η αντιπολίτευση κατάφερε να βάλει παρατηρητές στα εκλογικά τμήματα Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης κερδίζοντας στις δημοτικές εκλογές και τις δύο τουρκικές μεγαλουπόλεις.
Τα διάφορα βίντεο με ευρύτατη διάδοση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σατιρίζουν δεικτικά το συνεχώς επαναλαμβανόμενο όργιο νοθείας του καθεστώτος. Στο «δημοψήφισμα» π.χ. της 16ης Απριλίου 2016 για τις υπερεξουσίες του Ερντογάν («εγκρίθηκαν» με 51%) ένα (viral) βίντεο έδειχνε τον δήμαρχο μιας μικρής πόλης της ανατολικής Τουρκίας να ρίχνει μέσα στην κάλπη τέσσερα ψηφοδέλτια με ΝΑΙ, άλλο ένα μια ομάδα ανδρών σε εκλογικό τμήμα να σφραγίζουν με υπερηφάνεια πολλά ψηφοδέλτια με το NAI και να τα κλείνουν σε φακέλους. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σατιρίζεται και το «Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο» το οποίο έχει καταντήσει και αυτό παράρτημα του καθεστώτος όταν «εξετάζει» τις χιλιάδες ενστάσεις που υποβάλλονται.
Τα ίδια ακριβώς επαναλήφθηκαν και το 2023 τόσο στις διπλές εκλογές της 14ης Μαΐου 2023 (βλπ. Τουρκία 2023: Οργιάζει η εκλογική νοθεία ), όσο και τις προεδρικές εκλογές του δεύτερου γύρου στις 28 Μαΐου 2023. Η αντικειμενική αδυναμία της αντιπολίτευσης, παρά τις σχετικές διακηρύξεις, να επιβάλλει παρατηρητές σε κάθε ένα από τα 192.000 εκλογικά τμήματα της Τουρκίας, συνέχισε να παρέχει απεριόριστες δυνατότητες αλλοίωσης των αποτελεσμάτων κατά το δοκούν από το καθεστώς.
Έτσι είδαμε στις εκλογές του 2023 όλες σχεδόν τις έγκυρες δημοσκοπήσεις, τόσο μέσα στην Τουρκία όσο και διεθνώς, να καταγράφουν 5, 6 ή το πολύ 7% (όριο εισόδου στο κοινοβούλιο) για τους γκρίζους λύκους του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αλλά τα αποτελέσματα από την κάλπη να τους «προσφέρουν» διπλάσια ποσοστά – μεγαλύτερα και από εκείνα της Μεράλ Ασκσενέρ! Βέβαια ο φασίστας αρχηγός των γκρίζων λύκων λίγες μέρες πριν από τις «εκλογές» δήλωνε με σιγουριά «Εμείς δεν πάμε πουθενά. Ούτε που περνάει από το μυαλό μας η πιθανότητα να φύγουμε...», απειλώντας ανοιχτά κάθε αντίπαλο («Παίρνουν, παίρνουν αλλά θα πάρουν μερικές σφαίρες στο σώμα τους»). Ίσως (και) για τον λόγο αυτό κορυφαίοι αξιωματούχοι της αντιπολίτευσης, κυκλοφορούσαν με αλεξίσφαιρη προστασία σε διάφορες προεκλογικές τους ομιλίες!
Η κοινή αποστολή παρατηρητών από το Γραφείο του ΟΑΣΕ για τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ODIHR), την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΟΑΣΕ (OSCE PA) και την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) στις διπλές τουρκικές εκλογές της 14ης Μαΐου 2023 επεσήμανε, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής:
(1) Ο νυν πρόεδρος και τα κυβερνώντα κόμματα απολάμβαναν ένα αδικαιολόγητο πλεονέκτημα στην Τουρκία
(2) Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι εντόπισε αντικρουόμενα αποτελέσματα σε 2.269 κάλπες στις προεδρικές εκλογές και σε 4.825 κάλπες στις βουλευτικές εκλογές.
(3) Ο δημοσιογράφος Can Ataklı κατήγγειλε πριν και μετά τις εκλογές (στον ειδησεογραφικό ιστότοπο TR724 καθώς και στο κανάλι του στο YouTube) ότι εκατοντάδες χιλιάδες άτομα ψήφισαν με πλαστές ταυτότητες πολλές φορές! Ειδικοί λογισμικού και εκλογών διαπίστωσαν ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ψήφισαν πολλές φορές με πλασματικές ταυτότητες, σύμφωνα με αναφορά που υποβλήθηκε στον Εκρέμ Ιμάμογλου, δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης και υποψήφιο αντιπρόεδρο της αντιπολίτευσης. Την απάτη διεύθυνε ο Υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ο οποίος ελέγχει επίσης τη Διεύθυνση Υποθέσεων Πληθυσμού και Ιθαγένειας του υπουργείου, την αρχή που εκδίδει εθνικές ταυτότητες.
(4) Η διαδικασία για τον χειρισμό των καταγγελιών σε όλα τα επίπεδα της εκλογικής διοίκησης στερείται διαφάνειας και οι αποφάσεις της Ανώτατης Εκλογικής Επιτροπής που δημοσιεύτηκαν δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένες.
(5) Ο αριθμός των ψηφοφόρων στη σεισμόπληκτη περιοχή αυξήθηκε αλλά και ο Ερντογάν αύξησε τη δύναμη του, παρά τις τεράστιες απώλειες ανθρώπων, την μετακόμιση χιλιάδων σε άλλες πόλεις και παρά την αποτυχία (του καθεστώτος) να παραδώσει βοήθεια ή να στείλει σωστικά συνεργεία αμέσως μετά το χτύπημα της καταστροφής.
Εκτός όμως από τις διαπιστώσεις της διεθνούς αποστολής παρατηρητών, αποκαλύφτηκαν και μερικές πολύ χαρακτηριστικές περιπτώσεις νοθείας από τους (υποχρεωτικά) δειγματοληπτικούς ελέγχους μεταξύ των 192.000 καλπών που στήθηκαν τις ημέρες των εκλογών στην Τουρκία. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό κανάλι Halk TV, στην κουρδοκρατούμενη περιφέρεια Ντιγιάρμπακιρ, σε ένα εκλογικό τμήμα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κάλπης, ψήφισαν 259 πολίτες (233 φιλοκουρδικό HDP, 20 το ΑΚΡ του Ερντογάν, 4 το CHP του Κυρίου Κεμάλ και 2 το κόμμα ΙΥΙ της Ακσενέρ) . Στα αποτελέσματα όμως που μετέδιδε το Anadolu, στο ίδιο ακριβώς εκλογικό τμήμα εμφανιζόταν 355 ψηφίσαντες – όλοι ανεξαιρέτως το ΑΚΡ, δηλαδή τον Ερντογάν! Σε ένα άλλο εκλογικό τμήμα ψήφισαν 257 (όλοι το HDP), αλλά στα αποτελέσματα καταχωρήθηκαν 233 ψήφοι για τους γκρίζους λύκους και 20 για τον Ερντογάν!.
Έτσι λοιπόν εξηγείται πως ο «Απατεώνας Δικτάτορας» και ο συνέταιρός του φασίστας Ντεβλέτ Μπαχτσελί «συνέτριψαν» όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις τουρκικών και ξένων εταιρειών, έτσι εξηγείται και η «συμμετοχή» στις εκλογές που ξεπέρασε ακόμα και το 90%. Οι δημοσκόποι είναι βέβαια τελείως αδύνατο να «μετρήσουν» ένα όργιο εκλογικής νοθείας!
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα παραμείνει στην τουρκική εξουσία μέχρι τον βιολογικό του θάνατο. Κάνει ήδη την τρίτη προεδρική θητεία (το τουρκικό σύνταγμα που έφτιαξε ο ίδιος προβλέπει το πολύ δύο) αλλά αν συνεχίσει να ζει, δεν θα έχει πρόβλημα να κάνει και 4.η ή και 5.η θητεία.
Την θεατρική όμως παράσταση των «εκλογών» την χρειάζεται απαραιτήτως αφενός μεν για να εξαπατάει και να φανατίζει τα αμόρφωτα πλήθη της ανατολής, αφετέρου δε για να έχει ένα δημοκρατικό μανδύα ότι (δήθεν) εξελέγη από τον λαό με «εκλογές».
Ο Ρ. Τ. Ερντογάν με περισσή υποκρισία, την μια μέρα έλεγε «Το έθνος μας δεν θα παραδώσει αυτή τη χώρα σε άνθρωπο που γίνεται πρόεδρος με την υποστήριξη του PΚΚ» και την άλλη, στην «στημένη» συνέντευξη της 12/5/2023, διαβεβαίωνε πως «Ήρθαμε στην εξουσία με εκλογές και θα την παραδώσουμε πάλι με εκλογές!». Χωρίς βέβαια να διευκρινίσει ποτέ τι είδους «εκλογές» εννοούσε!
Ο δημοσιογράφος Barış Terkoğlu της Cumhuriyet, η οποία στις 28 Μαΐου 2023 έπαθε ξαφνικό black-out κατά την μετάδοση των αποτελεσμάτων, σε άρθρο του σχετικά με την 28.η Μαΐου και τίτλο «Εκλογές χαμένες με ξύλο» έγραφε, όσο πιο διακριτικά μπορούσε γιατί ζει ακόμα στην Τουρκία, μεταξύ άλλων και τα εξής:
Με ένα πιστόλι στον κρόταφό και μια γροθιά στο στήθος σου λένε «Κάνε εκλογή». Αν με ρωτήσετε, στην Τουρκία έγιναν εκλογές. Δεν έφτασαν και ξανάγιναν εκλογές. Ο Ερντογάν λέγοντας «Ένας δικτάτορας μένει σε δεύτερο γύρο;» προσπάθησε να διώξει την σκόνη από πάνω του. Αλήθεια, ας αναρωτηθούμε, αυτά που έγιναν λέγονται «εκλογές»; Όπως αποδεικνύεται, για να υπάρχουν «εκλογές», οι προϋποθέσεις πρέπει να είναι ίσες και η βούληση να είναι ελεύθερη. Όχι έτσι, όλοι να ξέρουμε μόνο την μία πλευρά! Μίλησε με τα τανκς, τα όπλα, τα πλοία, τα αεροπλάνα. Το στόμα του άλλου ήταν παραγεμισμένο με ένα κομμάτι υφάσματος για να μην ακούγεται η φωνή του. Μετά, όλο αυτό το θέατρο ονομάστηκε «Δημοκρατία»!
Ο Ερντογάν είναι αρκετά έξυπνος ώστε να μην έχει την ιδιοτροπία άλλων «Απατεώνων Δικτατόρων» να θέλει να εμφανίσει 98% ή 99% «λαϊκή αποδοχή». Του αρκεί ένα νοθευμένο 51%. Έχει την δύναμη να επιβάλλει την εξουσία του σε όλους, συνεχίζοντας να αποκτάει ανενόχλητος μυθικά πλούτη για τον ίδιο και τους αυλικούς του.
Διαθέτει άλλωστε πανίσχυρους «φίλους», όπως ο εμίρης του Κατάρ σεΐχης Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ-Θάνι, ο οποίος «δανείζει» συνεχώς το καθεστώς αγοράζοντας σε τιμές ευκαιρίας τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις της Τουρκίας σε διαφορετικούς τομείς.
Φυσικά, ήταν ο πρώτος ξένος ηγέτης που έσπευσε να συγχαρεί τον Ρ. Τ. Ερντογάν για τον νέο «θρίαμβο» του, την ίδια ώρα που η τουρκική λίρα ξεπερνούσε το ψυχολογικό όριο των 20 Τ.Λ. ανά δολάριο!
Η Τουρκία αναμένεται να γιορτάσει την νέα «νίκη» Ερντογάν με μια νέα οικονομική κρίση και διάφοροι φίλοι όπως ο Αλ-Θάνι είναι πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν. Με το αζημίωτο φυσικά…
