Ευρισκόμενος στη δύση του ακαδημαϊκού μου βίου και έχοντας 40χρονη εμπειρία των θεμάτων της εκπαίδευσης, αναρωτιέμαι , χωρίς να βρίσκω απάντηση χρόνια τώρα, τι είναι αυτό που ωθεί τον κάθε Υπουργό Παιδείας να κάνει τη δική του μεταρρύθμιση θέλοντας να βάλλει τη δική του σφραγίδα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, η οποία όμως σφραγίδα σβήνει άμεσα με την τοποθέτηση νέου υπουργού, ακόμα και του ιδίου κόμματος, ο οποίος φιλοδοξεί να δει την δική του σφραγίδα και τη δική του μεταρρύθμιση να επιβιώνει για κάποιο διάστημα και πάντως όχι πέραν της τετραετίας. Αυτό που ξενίζει επίσης και εμένα αλλά και κάθε Έλληνα πολίτη, είναι γιατί τα δυό μεγάλα ζητήματα της οικονομίας και της Παιδείας, δεν μπορούν κάποτε να θεωρηθούν εθνικά θέματα κοινής και ενιαίας πολιτικής πρότασης, η οποία θα δεσμεύει την εκάστοτε κυβέρνηση στο βάθος τουλάχιστον μιας δεκαπενταετίας, χωρίς καμιά νέα μεταρρύθμιση. Παρακαλούμε ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ!!!
Οι φετινές πανελλαδικές εξετάσεις απέδειξαν και πάλι το μέγεθος του προβλήματος , τις παλινωδίες του Υπουργείου Παιδείας και τον προβληματισμό που δημιούργησε στην κοινωνία για αποφάσεις βεβιασμένες , ίσως και εσφαλμένες, οι οποίες αφήνουν στίγμα όχι θετικό, σε ένα έργο που διεκδικεί την πρωτοτυπία και την ανανέωση ή μια επιχειρούμενη μεταρρύθμιση.
Η αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης με την επιβολή της ΕΒΕ (ελάχιστης βάσης εισαγωγής) που θα μπορούσε πραγματικά να αποτελέσει ένα θετικό στοιχείο στη αξιολόγηση των παιδιών μας, αν συμβάδιζε με την κοινή λογική, κατέληξε βρόγχος και για το Υπουργείο σας και για σας, αλλά δυστυχώς και για τα παιδιά , τα οποία πέρα από το γεγονός ότι φέτος ήταν τα θύματα της όλης κατάστασης εξ αιτίας της έλλειψης μιας φυσιολογικής διδασκαλίας , βρέθηκαν αντιμέτωπα με αποφάσεις που εν πολλοίς πάρθηκαν εν θερμώ και με άλλα κριτήρια, κυρίως υποκειμενικά των ανθρώπων που ελέγχουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς να βλέπουν την διαμορφωθείσα πραγματικότητα του 2021. Έχω ιδίαν πείραν από Τμήματα , που χρειάστηκε να γίνουν δύο συνεδρίες για να αποφασίσουν για την ΕΒΕ και το ειδικό μάθημα, γιατί το κάθε μέλος ΔΕΠ έβλεπε από την καθαρά προσωπική του θέση το ζήτημα. Και πάντως ο ορισμός ΕΒΕ σε κάποιες Σχολές, μόνο αρνητική κριτική δέχεται για τον τρόπο αντιμετώπισης της αναβάθμισης των Σχολών.
Η αξιοκρατική εισαγωγή στα ΑΕΙ είναι σίγουρα το ζητούμενο, αλλά δεν μπορεί να διώχνει τους άριστους, με λανθασμένες αποφάσεις.
Πέραν αυτού χρόνια τώρα ακούμε για την οργάνωση των σχολών τεχνολογικής κατάρτισης, όπου τα μεν ΤΕΙ έγιναν Πανεπιστήμια χωρίς καμιά αλλαγή πέραν της ονοματοδοσίας. Τα ΕΠΑΛ που με τόσο θόρυβο λέχθηκε ότι θα αποτελούν τον προθάλαμο της τεχνολογικής εκπαίδευσης, όχι μόνο δεν αναβαθμίστηκαν, αλλά με δική σας απόφαση, απαξιώθηκαν ακόμα περισσότερο, με την απόφασή σας να ισχύσει νέο ποσοστό εισαγωγής στα ΑΕΙ από 10% στο 5%, με αποτέλεσμα όσα παιδιά έθεσαν υψηλούς στόχους και δούλεψαν με μεράκι και κόπο πολύ για μια θέση πχ. στην Αρχιτεκτονική, ένιωσαν να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια τους, αφού η μείωση του ποσοστού, τους βγάζει από το πλάνο των επιλογών τους και τους στερεί αυτό που άλλα παιδιά των ΓΕΛ θα καταλάβουν με πολύ μικρότερη βαθμολογία. Μαθητής του ΕΠΑΛ με 19.880-20.000 μόρια, κινδυνεύει να μείνει εκτός της σχολής επιλογής του, αφού το ποσοστό του 5% ακυρώνει τελείως τον αγώνα του, ή τον στέλνει σε περιφερειακές σχολές που η οικογενειακή οικονομική κατάσταση δεν του επιτρέπει να σπουδάσει.
Αντιλαμβάνομαι ότι κάθε νέο μέτρο και κάθε μεταρρύθμιση πρέπει να δοκιμασθεί στην πράξη, όμως ήδη οι πάντες βοούν, ότι η επιλογή αυτή απέτυχε!
Τι λιγότερο έχουν τα παιδιά των ΕΠΑΛ που διαγωνίστηκαν επί ίσοις όροις με τα άλλα παιδιά των ΓΕΛ , και γεύθηκαν την ίδια αγωνία και έριξαν τον ίδιο ιδρώτα για μια θέση στον ήλιο της παιδείας μας; Να σημειώσω μάλιστα ότι είχαν τη δυνατότητα να διδαχτούν και μαθήματα συγγενέστερα στο αντικείμενό τους και στον στόχο επιλογής τους.
Γιατί να ισχύσει αυτό το απαράδεκτο και αντιπαιδαγωγικό μέτρο που απαξιώνει και τα παιδιά, αλλά και την επαγγελματική εκπαίδευση!
Κυρία Υπουργέ
Τα λάθη είναι για να διορθώνονται και η όποια αξία κάποιου ανθρώπου, είναι να καταφέρει άμεσα να τα διορθώσει, από τη στιγμή μάλιστα που στιγματίζουν ζωές νέων παιδιών, τότε η αντιμετώπιση πρέπει να είναι και άμεση!
Ειδάλλως η αποτυχία αυτή θα σας συνοδεύει σε όλο τον πολιτικό σας βίο και εσάς και την κυβέρνηση του υπηρετείτε.
