Η ιστορία που θα σας περιγράψω σήμερα, είναι απολύτως αληθινή. Τη βρήκα στο site της Διεθνούς Διαφάνειας και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας. Πρώτα πρώτα, πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι με ένα disclaimer: Επειδή οι ημερομηνίες, τα πρόσωπα και οι ιδιότητες μπορεί να παραπέμψουν το αρρωστημένο μυαλό σας σε παρόμοιες ημερομηνίες, παρόμοιες ιδιότητες και πρόσωπα που σχετίζονται με τα πρόσωπα της ιστορίας, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι οποιαδήποτε ομοιότητα είναι εντελώς συμπτωματική και με κανένα τρόπο δεν πρέπει να συσχετίζεται με τη χώρα μας.
Αυτά που θα σας εκθέσω αφορούν τη Βενεζουέλα και μόνο τη Βενεζουέλα. Τώρα, αν μερικοί πρώην και νυν βουλευτές του Σύριζα είχαν για πρότυπο τη Βενεζουέλα, ελπίζω ότι δεν είχαν πληροφορηθεί την ιστορία αυτή, και έτσι είναι μάλλον δικαιολογημένοι. Προς Θεού, δεν πιστεύω ότι την ήξεραν και ήθελαν να τους μοιάσουμε.
Η κομπίνα 1,2 δισεκατομμυρίου δολαρίων βασίστηκε στο γεγονός ότι η Βενεζουέλα είναι μια πτωχευμένη χώρα με δικό της νόμισμα, το Bolivar. Σε μια πτωχευμένη χώρα, με δικό της νόμισμα, υπάρχουν δύο ισοτιμίες για τα σκληρά νομίσματα: Η επίσημη που καθορίζεται από την Κεντρική Τράπεζα της χώρας (ελεγχόμενη από την κυβέρνηση Maduro) και η ανεπίσημη της μαύρης αγοράς. Οι δύο ισοτιμίες γενικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Η επίσημη συνήθως υπερτιμά το τοπικό νόμισμα, ενώ η ανεπίσημη αντιπροσωπεύει την πραγματική αγοραστικά αξία του τοπικού νομίσματος. Για παράδειγμα σήμερα στη Βενεζουέλα 1 δολάριο ΗΠΑ επίσημα ανταλλάσσεται με 10 περίπου Bolivar (VEF), ενώ στη μαύρη αγορά 1 δολάριο ΗΠΑ ανταλλάσσεται με 100 VEF.
Στο σημείο αυτό αξίζει να κάνουμε μια μικρή παρένθεση για να θυμίσουμε στους θιασώτες του ΟΧΙ ότι κάπως έτσι θα καταντούσαμε και εμείς αν βγαίναμε ή μας έβγαζαν από το ευρώ. Ο χοροπηδηχτός αγορίνος (trade mark Στέφανος Κασιμάτης) στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ, στις 25 Ιουλίου 2019, διακήρυξε ότι αν οι δανειστές δεν ικανοποιούσαν (το 2015) τα αιτήματά του ήταν έτοιμος να βγάλει τη χώρα από το ευρώ! Αυτά για να μην ξεχνάμε ποιους στέλνουμε στη Βουλή, να μας εκπροσωπούν. Η παρένθεση είναι απαραίτητη γιατί υπάρχουν και άλλα σημεία που μας θυμίζουν την κατάσταση του πρώτου εξαμήνου του 2015, όπως θα δούμε παρακάτω.
Ξαναγυρίζουμε στην ωραία Βενεζουέλα, που θέλαμε να μιμηθούμε. Η επίσημη ισοτιμία ισχύει για όλους όσοι (από καθαρή βλακεία) θέλουν να μετατρέψουν τα δολάριά τους σε Bolivar. Δεν μπορεί όμως όποιος θέλει να μετατρέψει τα Bolivar του σε δολάρια με βάση την επίσημη ισοτιμία. Μόνο φίλοι του Maduro και ορισμένες κρατικές εταιρείες έχουν αυτό το δικαίωμα. Βλέπετε την απόλυτη ελευθερία που επικρατεί στη Βενεζουέλα, γι’ αυτό και την επισκεφθήκαμε πολλές φορές προκειμένου να αποκτήσουμε τεχνογνωσία. Ετσι, λοιπόν, για τη μεγάλη κομπίνα επιστρατεύτηκε η κρατική εταιρεία πετρελαίων PDVSA – Petroleos de Venezuela, S.A. και πλούσιοι από την elite της Βενεζουέλας, οι οποίοι εντελώς συμπτωματικά ήταν φίλοι του Maduro. Μεταξύ αυτών ο δισεκατομμυριούχος Raoul Gerrin, ιδιοκτήτης του φιλοκυβερνητικού τηλεοπτικού σταθμού Globovision και τρεις «πρόγονοι» (stepsons) του προέδρου Nikolas Maduro, γνωστοί με το παρατσούκλι «los chamos» («τα παιδιά»), οι οποίοι όμως δεν έχουν καταδικαστεί μέχρι τώρα.
Η κομπίνα ξεκίνησε το 2014 (αρρωστημένα μυαλά, μην πάει ο νους σας στο γεγονός ότι τότε είχαμε πήγαινε-έλα στη Βενεζουέλα) προκειμένου να κερδίσουν 600 εκατομμύρια δολάρια, αλλά μέχρι το 2015 είχαν ενθυλακώσει μόνο 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Καλή μπάζα, δεν νομίζετε; Το κόλπο εξαιρετικά απλό και αποτελεσματικό. Με δολάρια που διέθεταν οι elite κομπιναδόροι, αγόρασαν Bolivar στη μαύρη αγορά προς 100 Bolivar για κάθε δολάριο. Δάνεισαν τα Bolivar στην PDVSA, η οποία τους ξεπλήρωσε σε δολάρια με την επίσημη ισοτιμία. Δηλαδή, με δύο κινήσεις δεκαπλασίασαν τα δολάριά τους! Ασύλληπτο και όμως αληθινό. Αυτά συμβαίνουν σε μια ευνομούμενη χώρα! Εμενε όμως ακόμα ένα μικρό βήμα για να ολοκληρωθεί η κομπίνα. Τα δολάρια έπρεπε να «ξεπλυθούν» και να βγουν από τη Βενεζουέλα. Εδώ όμως άρχισαν τα προβλήματα. Βλέπετε, για την πρώτη φάση της κομπίνας όλα έγιναν στο απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον της Βενεζουέλας, ενώ για το ξέπλυμα απαιτούνται κινήσεις εκτός Βενεζουέλας.
Στη σκηνή εμφανίστηκε ο Γερμανός τραπεζίτης Matthias Krull, ο οποίος παραδέχτηκε την ενοχή του και ήδη καταδικάστηκε τον Οκτώβριο 2018 σε δεκαετή φυλάκιση στις φυλακές του Miami, για τη συμμετοχή του στην κομπίνα. Μαζί του καταδικάστηκαν άλλοι εφτά άνθρωποι περιλαμβανομένων πρώην αξιωματούχων του καθεστώτος Maduro, επαγγελματίες στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος και διάσημα μέλη της elite της Βενεζουέλας. Τι έκανε όμως ο Γερμανός τραπεζίτης που δούλευε για την ελβετική τράπεζα Julius Bar και κατοικούσε στον Παναμά. Πάλι το αρρωστημένο μυαλό σας κάνει συνειρμούς: Βενεζουέλα, ελεγχόμενα ΜΜΕ, 2014 - 2015 και Παναμάς. Ολα αυτά είναι συμπτωματικά.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Krull κατάφερε να «καθαρίσει» 60 εκατομμύρια δολάρια και πήρε αμοιβή 600.000 δολάρια. Οπως καταλαβαίνετε, για να ξεπλυθούν 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια απαιτούνται πολλοί σαν τον Krull και χρησιμοποιήθηκαν διάφορες μέθοδοι. Ενα πολύ μεγάλο ποσό μεταφέρθηκε στη Μάλτα και από εκεί σε διάφορες δραστηριότητες (αγορές ομολόγων, αγορές γης στην Ισπανία), προκειμένου να καλυφθούν τα ίχνη. Οι αμερικανικές αρχές τον Φεβρουάριο 2018 ενημέρωσαν τις βουλγαρικές αρχές να μπλοκάρουν διάφορους λογαριασμούς σε βουλγαρικές τράπεζες, στις οποίες απέστελε εμβάσματα μεγάλων ποσών η PDVSA. Η έρευνα συνεχίζεται ώστε να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια της ιστορίας αυτής, η οποία εκτυλίχθηκε στη «Δημοκρατική» Βενεζουέλα, από όπου θα αγοράζαμε φτηνό πετρέλαιο από την αμαρτωλή PDVSA.
Υπάρχει όμως ένα άλλο μεγάλο δίδαγμα από την κομπίνα αυτή. Αφορά όλους εκείνους που δεν έχουν καταλάβει τα πλεονεκτήματα μιας χώρας που έχει σκληρό νόμισμα, όπως εμείς το ευρώ. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί ακόμα στην πατρίδα μας που πιστεύουν ότι θα είμαστε καλύτερα με δραχμή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πλάνη. Οι μόνοι που θα ήταν καλύτερα είναι οι πλούσιοι που διαθέτουν χρήματα σε σκληρό νόμισμα: ευρώ ή δολάριο. Αυτοί δεν θα είχαν ανάγκη να καταφύγουν σε κομπίνες για να πολλαπλασιάσουν τις περιουσίες τους. Αρκεί να έφερναν συνάλλαγμα από το εξωτερικό και να αγόραζαν κυριολεκτικά τζάμπα όλα τα φιλέτα της όμορφης ελληνικής γης. Ο πολύς κόσμος θα υπέφερε όπως υποφέρουν σήμερα οι κάτοικοι της Βενεζουέλας που κυριολεκτικά δεν έχουν να φάνε, έχουν συνεχείς διακοπές ρεύματος και ζουν στη μιζέρια.
Ευτυχώς, γλιτώσαμε τον κίνδυνο της δραχμής τον Ιούλιο του 2015, χάρις στη μεγαλοπρεπή kolotoumba που έκανε ο τότε πρωθυπουργός. Το γεγονός όμως ότι ακόμα δεν έχουμε καταλάβει όλοι και ιδιαίτερα οι «μη έχοντες» ότι η δραχμή θα ήταν καταστροφή για τους ίδιους και τον τόπο, εγκυμονεί ακόμα κινδύνους. Ο χοροπηδηχτός αγορίνος έχει εκλεγεί βουλευτής μαζί με άλλους συνοδοιπόρους του, και θα μας ζαλίζει με τις θεωρίες του. Πήραμε μια γεύση από τον εκπρόσωπο Τύπου, που δήλωσε σε τηλεοπτικό πάνελ «φυσικά είναι χρήσιμοι στην κοινωνία οι αναρχικοί». Υστερα από όσα έκανε το πρώτο εξάμηνο του 2015 και στους κινδύνους που μας ενέπλεξε, «αυτή η φωνή ΔΕΝ έπρεπε να ακούγεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο». Η δικαιολογία ότι θα αντιπολιτεύεται τον Σύριζα δεν φτάνει. Αυτός είναι ικανός να αντιπολιτεύεται τους πάντες και τον εαυτό του ακόμα. Ενώ στην προεκλογική περίοδο ισχυριζόταν ότι δεν επεδίωκε την έξοδό μας από το ευρώ, σε ευθεία ερώτηση της Μαρίας Αναστασοπούλου στον ΣΚΑΪ, στις 25 Ιουλίου 2019, ότι «ρήξη εννοείτε ακόμα και να χρειαστεί να βγει η χώρα από το ευρώ;». Η απάντηση ήταν μονολεκτική «Βεβαίως». Αυτόν ακριβώς τον νάρκισσο με το υπερμέγεθες σύνδρομο ανωτερότητος που διαθέτει στείλαμε στη Βουλή για να μας εκπροσωπεί. Ευτυχώς που δεν εκλέχθηκε στην Ευρωβουλή για να μας ρεζιλεύει διεθνώς και θα περιοριστεί μόνο στο εγχώριο ακροατήριο.
Πηγή: kathimerini.gr (Ανδρέας Δρυμιώτης, σύμβουλος επιχειρήσεων)