Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 είναι μια χρόνια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας εάν δεν διαχειριστεί σωστά. Για το λόγο αυτό, η έρευνα σχετικά με τον εντοπισμό των παραγόντων που αυξάνουν τον κίνδυνο ενός ανθρώπου για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 βρίσκεται συνεχώς σε εξέλιξη, σύμφωνα με το Wikihealth.
Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο PLOS Medicine, διαπίστωσε πως η υψηλότερη πρόσληψη νιτρωδών αλάτων σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, ενώ αντιθέτως η πρόσληψη νιτρικών αλάτων δεν σχετίζεται με αυτό τον κίνδυνο.
Τι είναι τα νιτρώδη και τα νιτρικά άλατα;
Τα νιτρώδη και νιτρικά άλατα συναντώνται φυσικά στο νερό και στο έδαφος, με αποτέλεσμα συνήθως να προσλαμβάνονται από τον άνθρωπο μέσω του πόσιμου νερού και των τροφίμων. Μερικές φορές, ωστόσο, τα νιτρώδη και νιτρικά άλατα χρησιμοποιούνται και ως πρόσθετα τροφίμων, κυρίως σε επεξεργασμένα κρέατα (πχ. μπέικον, ζαμπόν), για την αύξηση της διάρκειας ζωής αυτών και την αποφυγή ανάπτυξης βακτηρίων.
Η έρευνα σχετικά με το πώς τα νιτρώδη και νιτρικά άλατα μπορεί να επηρεάζουν αρνητικά την υγεία ενός ανθρώπου βρίσκεται σε εξέλιξη και ένας από τους βασικούς τομείς της αφορά το κατά πόσο τα νιτρώδη και νιτρικά άλατα θα μπορούσαν να συμβάλουν στον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Διαβήτης: Πόσο ασφαλές είναι να τρώμε πατάτες και φασόλια;
Πώς συνδέονται τα νιτρώδη άλατα με τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2;
Στην προαναφερθείσα, πρόσφατη μελέτη συμμετείχαν πάνω από 100.000 ενήλικες, με σχεδόν το 80% αυτών να ήταν γυναίκες. Οι συμμετέχοντες αυτοί παρακολουθήθηκαν για 7,3 χρόνια κατά μέσο όρο και κατά τη διάρκεια αυτή, οι ερευνητές εντόπισαν 969 περιπτώσεις σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Στη συνέχεια, αφού συνέλεξαν αποτελέσματα σχετικά με τις εκθέσεις των συμμετεχόντων σε νιτρικά και νιτρώδη άλατα, που προέρχονται τόσο από φυσικές πηγές τροφίμων και νερού όσο και από πρόσθετα, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως η κατανάλωση νιτρωδών μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε πως ο κίνδυνος για ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μπορεί να αυξηθεί τόσο από την πρόσληψη νιτρωδών από φυσικές πηγές τροφών και νερού, που τα περιέχουν, όσο και από την πρόσληψη πρόσθετων νιτρωδών αλάτων (ιδιαίτερα το νιτρώδες νάτριο).
Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε καμία σχέση μεταξύ της πρόσληψης νιτρικών αλάτων και του κινδύνου για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Τα ευρήματα αυτά τονίζουν την ανάγκη επανεκτίμησης της προσθήκης νιτρωδών σε τρόφιμα, όπως τα επεξεργασμένα κρέατα, αλλά και την ανάγκη για καλύτερη διαχείριση της μόλυνσης του εδάφους από λιπάσματα που περιέχουν νιτρώδη άλατα.
Ποιοι ήταν οι περιορισμοί της μελέτης;
Παρά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα, η παραπάνω μελέτη είχε και ορισμένους περιορισμούς, όπως για παράδειγμα το ότι οι ερευνητές βασίστηκαν στις αυτοαναφορές των συμμετεχόντων για τον υπολογισμό της πρόσληψης νιτρωδών αλάτων, γεγονός το οποίο αυξάνει την πιθανότητα σφαλμάτων κατά τη συλλογή δεδομένων.
Επιπλέον, τα ευρήματα της μελέτης αναφέρονται σε μια απλή συσχέτιση μεταξύ των νιτρωδών αλάτων και του κινδύνου ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, επομένως δεν μπορεί να προσδιοριστεί εάν τα νιτρώδη άλατα πράγματι οδηγούν σε σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Τέλος, οι περιορισμοί στην ποικιλομορφία του δείγματος των συμμετεχόντων καθιστούν δύσκολη τη γενίκευση των αποτελεσμάτων σε όλους τους ανθρώπους.
Για τους παραπάνω λόγους, θεωρείται απαραίτητη η ανάλυση του συγκεκριμένου θέματος και σε άλλες μελέτες μεγάλης κλίμακας για την καλύτερη κατανόηση της πραγματικής σχέσης μεταξύ των νιτρωδών αλάτων και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
