Είναι ήδη γνωστό ότι η άσκηση ωφελεί την υγεία των ατόμων με διαβήτη τύπου 2. Όταν ένα διαβητικό άτομο ασκείται για περίπου 150 λεπτά την εβδομάδα, τα επίπεδα της γλυκόζης του αίματός του μειώνονται και η ευαισθησία του στην ινσουλίνη αυξάνεται. Μια νέα μελέτη ωστόσο, υποστηρίζει ότι ο χρόνος της άσκησης (το πότε ασκείται ένα διαβητικό άτομο) έχει επίσης σημασία για τον καλύτερο έλεγχο του διαβήτη, σύμφωνα με το wikihealth.gr.
Ποια είναι η καλύτερη ώρα για άσκηση, για καλύτερο έλεγχο του διαβήτη;
Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο The American Journal of Medicine, εξέτασε πολλές μελέτες που ασχολήθηκαν με τη διαχείριση του διαβήτη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η άσκηση κατά τις απογευματινές ώρες της ημέρας, βελτιώνει τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος και την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Η άσκηση γενικότερα, ευαισθητοποιεί το σώμα στην ινσουλίνη, κάτι που βοηθά στη διαχείριση του σακχάρου του αίματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Διαβήτης: Αυτά είναι τα συμπτώματα που εμφανίζονται στο δέρμα
Η έρευνα διαπίστωσε ότι αργά το απόγευμα το σώμα τείνει να γίνεται λιγότερο ευαίσθητο στην ινσουλίνη, ως εκ τούτου, η άσκηση το απόγευμα αναβαθμίζει την βιολογία του και το βοηθά να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά στις διακυμάνσεις της γλυκόζης του αίματος.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 είναι καλύτερο να γυμνάζονται το απόγευμα;
Μια επιπρόσθετη μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2023 στο περιοδικό Diabetes Care, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απογευματινή άσκηση βοηθά στη βελτιωποίηση του σακχάρου του αίματος. Η μελέτη παρατήρησε ότι τα άτομα που ήταν δραστήρια τις απογευματινές ώρες είχαν την μεγαλύτερη μείωση στα επίπεδα της αιμοσφαιρίνης A1C, που αποτελεί τριμηνιαίο ενδεικτικό δείκτη για τον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος. Επιπρόσθετα, η ίδια ομάδα ατόμων, κατάφερε με την απογευματινή άσκηση, να μειώσει τα φάρμακα που λάμβανε, πράγμα που υπογραμμίζει ακόμη περισσότερο την αποτελεσματικότητα και τη σημαντικότητά της.
Ο Jason Ng, κλινικός αναπληρωτής καθηγητής ενδοκρινολογίας και μεταβολισμού στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, εξήγησε ότι σε κάθε περίπτωση, τα διαβητικά άτομα που δεν έχουν χρόνο για απογευματινή άσκηση, αλλά μόνο για πρωινή άσκηση, δεν πρέπει να αποθαρρύνονται, διότι η άσκηση γενικότερα έχει θετική επίδραση στο σάκχαρο του αίματος και είναι σίγουρα καλύτερη από την αδράνεια.
Τα διαβητικά άτομα πρέπει να γυμνάζονται πριν ή μετά το γεύμα;
Η άσκηση είναι πολύ σημαντική για τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, όμως υπάρχει ακόμη ένας παράγοντας που παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαχείριση, που σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, δεν είναι άλλος από την ώρα του γεύματος.
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 στο περιοδικό Nutrients, 10 λεπτά άσκησης μετά το γεύμα, μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος στα άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Σε παρόμοια αποτελέσματα κατέληξε και η έρευνα του Malin, ο οποίος, παρομοιάζοντας τους μυς του σώματος σαν ένα σφουγγάρι, εξήγησε ότι η άσκηση μετά από ένα γεύμα βοηθά τους μυς του σώματος να απορροφήσουν την περισσότερη γλυκόζη από αυτήν που εισήλθε στο σώμα από το φαγητό που καταναλώθηκε και ως εκ τούτου, η πρόσθετη γλυκόζη στην κυκλοφορία του αίματος μειώνεται. Με απλά λόγια, η άσκηση μετά το γεύμα, λειτουργεί ως τρόπος καθαρισμού του σώματος, από την γλυκόζη που μόλις καταναλώθηκε.
Ο Middelbeek, του οποίου η μελέτη κατέληξε, όπως είπαμε, στο συμπέρασμα ότι η απογευματινή άσκηση βοηθά τους διαβητικούς στον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου του αίματός τους, δεν μπόρεσε να ελέγξει το κατά πόσον τα οφέλη της απογευματινής άσκησης επηρεάζονται από τον χρόνο των γευμάτων. Παρόλα αυτά, θεωρεί ότι η άσκηση μετά από κάποιο γεύμα, ακόμη και αν δεν είναι απογευματινή, βοηθά καλύτερα στον έλεγχο του σακχάρου, συγκριτικά με την αδράνεια.
Ποια συμπτώματα προκαλεί ο διαβήτης τύπου 2;
Τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2 τείνουν να αναπτύσσονται αργά, με πολλούς ανθρώπους να έχουν διαβήτη για χρόνια και να μην το γνωρίζουν. Σε γενικές γραμμές, όταν τα συμπτώματα αρχίσουν να γίνονται αντιληπτά περιλαμβάνουν:
-Ανάγκη για συχνή ούρηση
-Έντονη πείνα
-Συχνές λοιμώξεις
-Θολή όραση
-Απώλεια βάρους
-Έντονη δίψα
-Πληγές που επουλώνονται αργά
-Πιο σκούρο δέρμα στις μασχάλες ή το λαιμό
-Κόπωση
-Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα χέρια ή τα πόδια
Ποιες είναι οι βασικότερες αιτίες του διαβήτη τύπου 2;
Ο διαβήτης τύπου 2 προκαλείται κυρίως από δύο σωματικά προβλήματα:
-Ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη: Όταν τα κύτταρα των μυών του σώματος, του λίπους και του ήπατος, αναπτύξουν ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, δεν εξασφαλίζουν την γλυκόζη που χρειάζονται, η οποία παραμένει ως πλεόνασμα στην κυκλοφορία του αίματος.
-Αδυναμία παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας: Όταν το πάγκρεας αδυνατεί να παράξει ικανοποιητική ποσότητα ινσουλίνης, τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος διαταράσσονται. Να υπενθυμίσουμε ότι η ινσουλίνη βοηθά στη διατήρηση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα.
Ο λόγος που προκύπτουν τα πιο πάνω προβλήματα παραμένει άγνωστος, αλλά σύμφωνα με τους επιστήμονες, σε αυτά συμβάλλουν κυρίως η αδράνεια και το υπερβολικό σωματικό βάρος.
Ποιοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2;
Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι ακόλουθοι:
-Βάρος: Τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα διατρέχουν ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
-Αδράνεια: Η έλλειψη σωματικής άσκησης αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2. Η άσκηση, όπως είδαμε πιο πάνω σε αυτό το άρθρο, βοηθά στον έλεγχο του σακχάρου του αίματος, ωθώντας το σώμα να καταναλώνει τη γλυκόζη, χρησιμοποιώντας την για ενέργεια, ενώ ταυτόχρονα κάνει τα κύτταρα πιο ευαίσθητα στην ινσουλίνη.
-Κατανομή σωματικού λίπους: Ο κίνδυνος διαβήτη τύπου 2 είναι ιδιαίτερα υψηλός για τα άτομα που έχουν συσσωρευμένο λίπος στην κοιλιά, αντί στους γοφούς και τους μηρούς. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τους άνδρες με περίμετρο μέσης πάνω από 101 εκατοστά και για τις γυναίκες με περίμετρο μέσης πάνω από 89 εκατοστά.
-Ηλικία: Τα άτομα άνω των 35 ετών, είναι πιο πιθανόν να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2.
-Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών: Οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο διαβήτη.
-Οικογενειακό ιστορικό: Τα άτομα με συγγενή πρώτου βαθμού με διαβήτη τύπου 2 (γονέα ή αδερφό) διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.
-Επίπεδα λιπιδίων του αίματος: Τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης (κακής χοληστερίνης) αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
-Προδιαβήτης: Προδιαβήτης ονομάζεται το στάδιο πριν από τον διαβήτη, κατά το οποίο τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος είναι αυξημένα μεν, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να μπορέσει να γίνει διάγνωση διαβήτη. Όταν ο προδιαβήτης παραμένει αναντιμετώπιστος, τείνει να εξελίσσεται σε διαβήτη τύπου 2.
