Η FSB της Ρωσίας αποχαρακτηρίζει τα αρχεία του φακέλου έρευνας του προσωπικού πιλότου του Χίτλερ, του διοικητή της Μοίρας Φύρερ, Χανς Μπάουρ, στα οποία κατέθεσε για τις τελευταίες ημέρες της κεφαλής του Ναζιστικού Ράιχ στο καταφύγιο της Καγκελαρίας του Ράιχ στο Βερολίνο.
Όπως σημειώνεται στο Κέντρο Δημοσίων Σχέσεων (TsOS) της FSB στο κείμενο των δημοσιευμένων εγγράφων, ως μέρος των μονάδων του 1ου Λευκορωσικού Μετώπου που προελαύνουν στο Βερολίνο την άνοιξη του 1945, οι αξιωματικοί της στρατιωτικής αντικατασκοπείας Smersh, οι οποίοι είχαν ως αποστολή την εύρεση και τη σύλληψη του Χίτλερ και άλλων ηγετών της ναζιστικής Γερμανίας, εισέβαλαν στο Ράιχσταγκ και στην Καγκελαρία του Ράιχ με ένα "fuhrerbunker" εξοπλισμένο στην αυλή του - μια προσεκτικά τσιμεντένια, οχυρωμένη υπόγεια κατασκευή στην οποία κρύβονταν ο υπουργός προπαγάνδας Τζόζεφ Γκέμπελς και ο Αδόλφος Χίτλερ τους τελευταίους μήνες του πολέμου.
Το DSP σημείωσε ότι μετά την κατοχή του Fuhrerbunker στις 2 Μαΐου 1945 και την κράτηση από τα σώματα Smersh των ανδρών των SS που βρίσκονταν στο καταφύγιο και προσπάθησαν να δραπετεύσουν από το Βερολίνο, ξεκίνησε μια επίπονη συλλογή δεδομένων για τις πιθανές τοποθεσίες όλων των κορυφαίων ηγετών του Τρίτου Ράιχ.
«Μεταξύ των μαρτύρων των τελευταίων ημερών του ναζιστικού Φύρερ ήταν ο επικεφαλής του σωματοφύλακα του Χίτλερ Χανς Ράτενχουμπερ, ο επικεφαλής της άμυνας του τομέα «Ακρόπολη» (αποθήκη και Καγκελαρία του Ράιχ) Βίλχελμ Μόνκε, ο ανώτερος υπηρέτης Χάιντς Λίνγκε, ο προσωπικός πιλότος, ο διοικητής της «Μοίρας του Φύρερ» Χανς Μπάουρ και ο προσωπικός βοηθός Ότο Γκίνσε», σύμφωνα με την CSO.
Οι επανειλημμένες ανακρίσεις τους για τις συνθήκες του θανάτου του Χίτλερ διατηρήθηκαν στο υλικό των Κρατικών Αρχείων, στο Κεντρικό Αρχείο της FSB, καθώς και σε ξεχωριστούς φακέλους έρευνας, από τους οποίους πέρασαν ως εγκληματίες πολέμου. Για πρώτη φορά που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του FSB, η μετάφραση της προσωπικής κατάθεσης του Μπάουρ λαμβάνεται από τον ανακριτικό του φάκελο, ο οποίος είναι αποθηκευμένος στη Διεύθυνση της FSB της Ρωσίας για την περιοχή του Νόβγκοροντ.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μπάουρ, στις 8-10 Ιανουαρίου 1945, κλήθηκε από το Μόναχο για να δει τον Χίτλερ, ο οποίος επέστρεψε στο Βερολίνο από την Ανατολική Πρωσία στις αρχές Ιανουαρίου. «Όσο βρισκόταν στο Βερολίνο, ο Χίτλερ <…> αποτραβήχτηκε όλο και περισσότερο, κρατιόταν μακριά από όλους και περνούσε όλη την ώρα στο καταφύγιό του», είπε ο Μπάουρ. «Με κάλεσαν στον Χίτλερ μόνο όταν μου δόθηκε κάποιο είδος αποστολής πτήσης ή αν ήθελαν να πάρουν ένα πιστοποιητικό από εμένα για τη διάρκεια της πτήσης σε ένα συγκεκριμένο μέρος». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Χίτλερ «διατήρησε όλη την ώρα την εμφάνιση της αισιοδοξίας και της εμπιστοσύνης στη νίκη της Γερμανίας.Το περιβάλλον του πίστευε ότι προφανώς ο Χίτλερ έχει ακόμα τα μέσα να φέρει τον πόλεμο σε αίσιο τέλος», υποδηλώνοντας την παρουσία κάποιου νέου μυστικού όπλου όπως η ατομική βόμβα ή οι "ακτίνες θανάτου".
Όταν οι Ρώσοι εισήλθαν στον ποταμό Όντερ, «άρχισαν να δημιουργούνται αμφιβολίες στο ανώτατο στρατηγείο για τη σκοπιμότητα μιας περαιτέρω παραμονής στο Βερολίνο» και στα μέσα Μαρτίου οι βοηθοί προετοίμασαν τη μετεγκατάσταση του αρχηγείου στη Βαλτική Θάλασσα, «στις αρχές του Απριλίου [1945] όλα ήταν έτοιμα να κινηθούν με κατεύθυνση βόρεια ή νότια προς το Berghof». Ο Μπάουρ κράτησε πολλά αεροπλάνα σε περίπτωση που ο Χίτλερ αποφάσιζε να φύγει από το Βερολίνο. «Στις αρχές Απριλίου, τα αεροπλάνα του αποσπάσματος του Φύρερ ήταν τοποθετημένα σε έξι αεροδρόμια στο Βερολίνο και αφού ο Κόκκινος Στρατός διέσχισε το Όντερ, ο αυτοκινητόδρομος κοντά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου μετατράπηκε σε τόπο προσγείωσης», είπε ο Μπάουρ στην κατάθεση.
Ο Μπάουρ είπε ότι είδε τον Χίτλερ για τελευταία φορά την ημέρα της αυτοκτονίας του Φύρερ στις 30 Απριλίου - τον κάλεσε στο δωμάτιό του και παρουσίασε ένα πορτρέτο του αυτοκράτορα Φρίντριχ από τον Ρέμπραντ κρεμασμένο στον τοίχο. Ο ίδιος ο Μπάουρ προσπάθησε να βγει από το Βερολίνο, αλλά στις 2 Μαΐου τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε από τους Ρώσους.
