Μια πολύ δυναμική γυναίκα σκιαγραφούν οι μαρτυρίες των κατοίκων του Καστελλορίζου που αναφέρονται στην Κυρά της Ρω. Σύμβολο της ανθρωπιάς και ενάντια στην τουρκική προκλητικότητα.
Στα δυτικά του Καστελλορίζου εντοπίζεται μια μικρή νησίδα, η Ρω.
Εκεί ζούσε η Δέσποινα Αχλαδιώτη, η Κυρά της Ρω, η μοναδική κάτοικος του νησιού για πολλά χρόνια. Επί δεκαετίες ύψωνε κάθε μέρα την ελληνική σημαία, μέχρι το 1982 οπότε και απεβίωσε. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που απέκτησε αυτό το προσωνύμιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
H νησίδα της Ρω και η ξακουστή κυρά της - [φώτο - βίντεο]
Για την Κυρά της Ρω μίλησε στο Sputnik η Μαρία Μαγιάφη, η οποία διατηρεί ταβέρνα δίπλα στο άγαλμα της Κυράς στο Καστελλόριζο.
«Ζούσε όλο τον καιρό στη Ρω αλλά κάποιες φορές έμενε πάνω από το πατρικό της. Ερχόταν στο Καστελλόριζο το καλοκαίρι ή στις γιορτές ή για κάποιο γιατρό. Ήταν πολύ δυνατή γυναίκα, είχε χαρακτήρα. Δεν υπάρχουν πια τέτοιες γυναίκες. Δεν φοβόταν τίποτα, ήταν θαρραλέα, με βροντερή φωνή. 'Ηταν πανέξυπνη. Το πρωί ανέβαζε την ελληνική σημαία, το βράδυ την κατέβαζε. Όταν περνούσε το ελληνικό πολεμικό πλοίο εκείνη ανεβοκατέβαζε τη σημαία και χαιρετούσε».
«Θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρή και ερχόταν εδώ στις γιορτές πήγαινα και της έλεγα τα κάλαντα. Φτωχά χρόνια τότε. Δεν υπήρχαν χρήματα τότε και μου έλεγε: "άνοιξε το χέρι σου να σε γλυκάνω. Μου έβαζε ζάχαρη στα χέρια"», θυμάται, με ένα χαμόγελο να σχηματίζεται στο προσωπό της.
«Όταν γυρνούσε στη Ρω κάναμε μήνες να τη δούμε. Είχε κατσίκια, αγελάδες, ήταν τυροκόμος, έβγαζε το γάλα. Φιλοξενούσε και τάιζε τους ψαράδες που μπορεί να υπέφεραν από την κακοκαιρία. Συνεννοούμασταν μαζί της με τη φωτιά. Καθώς δεν υπήρχαν τηλέφωνα τότε, όταν είχε κάποιο πρόβλημα, άναβε φωτιά ώστε να τη δούμε και να επικοινωνήσουμε μαζί της».
Η Μαρία Μαγιάφη- Καστελλόριζο
Πριν πεθάνει, επιθυμία της ήταν να ταφεί στο νησάκι που έζησε όλη της τη ζωή. Το σπίτι της σήμερα, στη γετονική Ρω, είναι φυλάκιο του ελληνικού στρατού.
Για την Κυρά της Ρω μίλησε στο Sputnik και ο εγγονός της Κωνσταντίνος Αχλαδιώτης και ένας εκ των αντιδημάρχων του νησιού. Οι μνήμες του είναι θολές καθότι πέθανε όταν εκείνος ήταν μόλις 10 χρονών.
«Από τις διηγήσεις των γονιών μου θυμάμαι ότι την περιέγραφαν ως μια πολύ δυναμική γυναίκα. Ήταν σκληρός άνθρωπος καθότι επιβίωσε μόνη της στη Ρω. Η κυρά της Ρω μετέτρεψε το νησάκι που έμενε σε σύμβολο του Ελληνισμού. Η ίδια όμως παραμένει και ένα σύμβολο απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα καθότι το νησί παρέμεινε στην Ελλάδα. Με τις πράξεις της μας ανέθεσε μια αποστολή: να προσέχουμε και να φροντίζουμε το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου αφού θα παραμείνουμε εδώ για μια ολόκληρη ζωή».
