Η ιστορία του έχει να κάνει με ένα στολισμένο έλατο, που περνούσε σε ύψος τα δύο μέτρα. Το είχε αγοράσει ο Παπαρρηγόπουλος από τη Ρωσία. Οι Αθηναίοι συνήθιζαν την παραμονή των Χριστουγέννων να περνούν από το σπίτι του Παπαρρηγόπουλου για να το δουν.
Κάποτε, ο Μακρυγιάννης, βλέποντας το δέντρο, είχε αναφέρει «Ωραίο είναι, κυρ-Γιάννη. Και του χρόνου να είμαστε καλά. Αλλά τα δέντρα μου εγώ δεν τ’ αφήνω να φυτρώσουν μέσα στην κάμαρα! Μόνο τ’ άρματά μου φυτρώνουν εκεί».
Η ιστορία για το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ελλάδα
Το στόλισμα του δέντρου ως χριστουγεννιάτικο έθιμο ήρθε στην Ελλάδα, μετά την έλευση του Όθωνα, καθώς και των Βαυαρών συμβούλων του. Η συνήθεια είχε ξεκινήσει για πρώτη φορά στη Γερμανία. Συγκεκριμένα, είχε ξεκινήσει, το 1539. Σύμφωνα με μαρτυρίες, εκείνη την ημέρα στο σπίτι της οδού Κυδαθηναίων είχαν παραβρεθεί Έλληνες και ξένοι πολιτικοί. Το «παρών» είχαν δώσει και οι γυναίκες τους.
Το μενού της εκδήλωσης περιελάμβανε σουπέ από «ψητούς τράγους», «ισπανικό άρτο» και λεμονάδα. Πριν τον Παπαρρηγόπουλο, στο σπίτι κατοικούσε ο Ρώσος διπλωμάτης και πρώην μέλος της φιλικής εταιρείας, Γαβριήλ Κατακάζης με τη γυναίκα του. Τότε, είχε οργανωθεί χορός «μεταμφιεσμένων». Σύμφωνα με αρχαιοελληνικά έθιμα, οι καλεσμένοι είχαν ντυθεί αρχαίοι θεοί.
Ο Ρώσος αρχιτέκτονας Βλαδίμηρος Δαβίδοφ, είχε περιγράψει στο έργο του «Οδοιπορικαί Σημειώσεις» τη διαμονή του στο συγκεκριμένο σπίτι ως εξής «Η ευρύχωρος οικία εν ή διαμένει ο πρεσβευτής ημών κέκτηται ωραίαν θέαν προς τον ναόν του Ολυμπίου Διός, προς τον αποξηραθέντα σχεδόν ποταμόν Ιλισσόν και προς τον Υμηττόν».
