Ο Ρώσος πρόεδρος σε μια στροφή της ρητορικής του, θεωρώντας προφανώς ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία βαίνει προς την λήξη του κινείται σε ΕΕ και στις ΗΠΑ μετά βέβαια τις προεδρικές εκλογές για ένα νέο παγκόσμιο σύστημα.
Ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε ότι “η Μόσχα είναι έτοιμη να συνεργαστεί με όλες τις πρόθυμες χώρες για να εξασφαλίσει δίκαια δικαιώματα για όλους τους λαούς του κόσμου”.
Πρόκειται σαφέστατα για ένα μήνυμα σε όλες τις χώρες ειδικά της Ευρώπης, οι οποίες βλέπουν το αδύνατο μιας ουκρανικής νίκης στο πεδίο των μαχών, κάτι που αλλάζει άρδην τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής μας.
Με αφορμή την άρνηση του Βούλγαρου προέδρου να στείλει ΤΟΜΑ στην Ουκρανία για να γίνουν παλιοσίδερα από τις ρωσικές βόμβες FAB, την αποστολή βλημάτων πυροβολικού από την Ελλάδα, την άρνηση της Ουγγαρίας, αλλά και το αυξανόμενο κλίμα άρνησης συμμετοχής στην σφαγή της Ουκρανίας, ο Πούτιν επιδιώκει να διασπάσει το μέτωπο που είχαν συμπήξει οι ΗΠΑ μετά την 22α Φεβρουαρίου εναντίον του.
Παράλληλα καλεί σε ενίσχυση του άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν και Τουρκίας ενδεχομένως ( αν και οι Τούρκοι κινούνται πλέον αυτοτελώς), ώστε να αλλάξει το καθεστώς κυρώσεων στην χώρα του.
Το ποιοι και κυρίως πόσοι θα συνταχθούν μαζί του είναι άγνωστο ακόμη
Ομολογία ήττας στην Α. Ουκρανία από Washington Post
Η αποτυχία της ουκρανικής «αντεπίθεσης» καθορίστηκε από λάθος υπολογισμούς και διαφωνίες μεταξύ Κιέβου και Ηνωμένων Πολιτειών, γράφει η Washington Post.
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, η Ουάσιγκτον, υπολόγισε λανθασμένα τον βαθμό στον οποίο τα ουκρανικά στρατεύματα θα μπορούσαν να μετατραπούν σε δυτικού τύπου μαχητική δύναμη σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Επιπλέον, αξιωματούχοι των ΗΠΑ και της Ουκρανίας κατά καιρούς διαφωνούσαν έντονα σχετικά με τη στρατηγική, τις τακτικές και το χρονοδιάγραμμα.
Έτσι, το Πεντάγωνο ήθελε η επίθεση να ξεκινήσει στα μέσα Απριλίου για να εμποδίσει τη Ρωσία να ενισχύσει τη θέση της.
Οι Ουκρανοί όμως ήταν διστακτικοί, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν έτοιμοι χωρίς πρόσθετα όπλα και εκπαίδευση.
Ο αμερικανικός στρατός ήταν βέβαιος ότι μια μηχανοποιημένη κατά μέτωπο επίθεση στις ρωσικές θέσεις ήταν δυνατή με τα στρατεύματα και τα όπλα που διέθετε η Ουκρανία.
Την ίδια στιγμή, μια προσομοίωση επίθεσης είχε δείξει παλαιότερα ότι οι ουκρανικές δυνάμεις θα μπορούσαν να φτάσουν στην Αζοφική Θάλασσα σε 60-90 ημέρες στην καλύτερη περίπτωση, αλλά οι Ουκρανοί δεν το επιχείρησαν λόγω των μεγάλων απωλειών.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν επίσης μια εστιασμένη επίθεση προς το νότο, αλλά η ουκρανική ηγεσία πίστευε ότι τα στρατεύματά της έπρεπε να επιτεθούν σε τρία ξεχωριστά τμήματα του μετώπου μήκους σχεδόν 1.000 χιλιομέτρων:
Νότια προς Μελιτόπολη και Μπερντιάνσκ και ανατολικά προς Αρτιόμοβσκ (Μπαχμούτ).
Επίσης, πολλοί στην Ουκρανία και στη Δύση υποτίμησαν την ικανότητα της Ρωσίας να ανακάμψει από τις οπισθοδρομήσεις στο πεδίο της μάχης και να παίξει με τις δυνάμεις της, αναφέρει το άρθρο.
"Γιατί η αντεπίθεση δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο" - οι συντάκτες του άρθρου, με βάση συνεντεύξεις με Ουκρανούς και Αμερικανούς αξιωματούχους, καθώς και αξιωματικούς και στρατιώτες στην πρώτη γραμμή, κατανοούν τους λόγους της αποτυχίας, προσπαθώντας να αποκαταστήσουν την αλήθεια.
Προγραμματισμένη έναρξη της αντεπίθεσης: η 47η ταξιαρχία προχωρά 14 χιλιόμετρα προς το Ραμποτίνο σε 24 ώρες στις 7 Ιουνίου για να απελευθερώσει τη Μελιτόπολη και να κόψει τη ρωσική επιμελητεία.
Όλα «δεν πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο»: πυκνά ναρκοπέδια, συνεχείς βομβαρδισμοί, μεγάλες απώλειες στρατιωτών και εξοπλισμού.
Η 4η ημέρα συγκλόνισε και υπονόμευσε το ηθικό: πολλά καμένα οχήματα μάχης πεζικού Bradley και άρματα μάχης Leopard, τεράστιες απώλειες προσωπικού.
Ο Ζαλούζνι έδωσε εντολή να σταματήσει η επίθεση για να διατηρηθούν τα υπόλοιπα όπλα.
Μια μαζική, μηχανοποιημένη επίθεση με υποστήριξη πυροβολικού (όπως συμβούλευσαν οι Αμερικανοί) αλλά ο Ζαλούζνι άλλαξε σε μικρές ομάδες στρατιωτών των 10 ατόμων, οι οποίοι πήγαιναν με τα πόδια.
Αποφάσισε ότι αυτή η μέθοδος θα έσωζε εξοπλισμό και ζωές, αν και θα ήταν πιο αργή.Αρχικά οι Ουκρανοί ήθελαν να φτάσουν στην Αζοφική Θάλασσα σε 2-3 μήνες.
Αντί να διασχίσουν 14 χλμ. την πρώτη μέρα, κατά τη διάρκεια των 6 μηνών από τον Ιούνιο, οι Ουκρανοί προχώρησαν περίπου 19 χλμ. και απελευθέρωσαν πολλά χωριά.
Το 70% της 47ης ταξιαρχίας, η οποία υποτίθεται ότι θα εξαπέλυε αντεπίθεση και ήταν εξοπλισμένη με δυτικό εξοπλισμό, δεν είχε εμπειρία μάχης.
Η Ουκρανία προέλασε μόνο 518 τετραγωνικά χιλιόμετρα με κόστος χιλιάδων απωλειών και δισεκατομμυρίων δολαρίων βοήθειας μόνο το 2023.
Οι Αμερικανοί προέτρεψαν να συγκεντρώσουν δυνάμεις σε ένα βασικό σημείο στην περιοχή του Ζαπορίζιε στην συνέχεια και το ουκρανικό σχέδιο περιείχε επίθεση σε 3 κατευθύνσεις κατ´πα των Ρώσων.
Ο διοικητής των δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει με τον Ζαλούζνι για αρκετές εβδομάδες νωρίς στην εκστρατεία, εν μέσω εντάσεων σχετικά με τις διαφορετικές απόψεις σχετικά με τις αποφάσεις στο πεδίο της μάχης.
Κάθε πλευρά κατηγορούσε την άλλη για λάθη και λανθασμένους υπολογισμούς, και στο τέλος ήρθε η απόλυτη αποτυχία.
Οι Ρώσοι ανέμεναν την ουκρανική επίθεση καρτερικά διοχετεύοντας χιλιάδες άνδρες και βαρέα όπλα, με στόχο να τσακίσουν πλήρως την δυνατότητα ανάληψης πρωτοβουλιών των Ουκρανών.
Τώρα που το κατάφεραν, και έχοντας μεταφέρει χιλιάδες άνδρες ως εφεδρεία ετοιμάζονται να σαρώσουν τα πάντα, εκτός και αν οι Ουκρανοί καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αρχικά για άνευ όρων παράδοση, η συνέχεια θα την δούμε στα ΜΜΕ.
