Είναι πολύ πιθανό ότι το κλειδί για την ικανότητα της Ρωσίας να διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο στην Ουκρανία βρίσκεται 3.000 χιλιόμετρα από τα πεδία των μαχών - στη Μέση Ανατολή, πιο συγκεκριμένα, στον Περσικό Κόλπο.
Παρά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία τον Φεβρουάριο όταν ξεκίνησε η εισβολή, η Ευρώπη συνεχίζει να εισάγει περίπου 3,5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα ρωσικού πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου. Αυτό διοχετεύει ένα κρίσιμο ποσό 700 εκατομμυρίων δολαρίων καθημερινά στην πολιορκημένη ρωσική οικονομία και βοηθά να κρατήσει ζωντανή την πολεμική προσπάθεια του Πούτιν.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι αποφασισμένοι να τερματίσουν τις εισαγωγές πετρελαίου μέχρι το τέλος του έτους. Αλλά πρέπει να βρουν εναλλακτικές πηγές - και, στην πραγματικότητα, υπάρχει μόνο μία: οι χώρες του Κόλπου, όπου μόνο η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μπορούν εύκολα να παρέχουν επιπλέον 2,5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.
Ωστόσο, οι εξαγωγείς εξακολουθούν να είναι κάθετοι - είτε αρνούνται ευθέως, είτε δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις εκκλήσεις της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην τελευταία του σύνοδο στις 5 Μαΐου, ο ΟΠΕΚ+, μια συμμαχία του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών και ορισμένων μη Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών, κυρίως η Ρωσία, αποφάσισε και πάλι να μην αυξήσει την παραγωγή.
Παρά την πτώση της ρωσικής παραγωγής και την εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου, οι εκπρόσωποι απέφυγαν να συζητήσουν τις κυρώσεις και ολοκλήρωσαν τις διαπραγματεύσεις σε χρόνο σχεδόν ρεκόρ λιγότερο από 15 λεπτά, ανέφερε το Reuters, επικαλούμενο πηγές που ήταν παρόντες στη συνάντηση.
«Σε όλη αυτή την κρίση υπήρξαν πολλές προσπάθειες, όχι μόνο από την Ευρώπη, αλλά και από τις ΗΠΑ, να πείσουν τον ΟΠΕΚ να κάνει περισσότερα. Αλλά αν κοιτάξετε τα πρακτικά του ΟΠΕΚ, κάνουν ασαφείς αναφορές στη γεωπολιτική, αλλά λένε ότι τα θεμελιώδη είναι καλά – σαν να μην συμβαίνει τίποτα», δήλωσε ο Κάλουμ ΜακΦέρσον, επικεφαλής εμπορευμάτων στη νοτιοαφρικανική τράπεζα Investec.
Η άρνηση να δοθεί ένα χέρι βοήθειας στη Δύση, η οποία επιδιώκει να πιέσει τη Μόσχα μέσω του πορτοφολιού της, εξηγείται τόσο από την εσωτερική πολιτική του ΟΠΕΚ+ όσο και από τη δυσαρέσκεια της Σαουδικής Αραβίας για την Ουάσιγκτον.
Ο σημαντικότερος σύμμαχος
Τα τελευταία χρόνια, η Ρωσία έχει γίνει βασικός σύμμαχος του ΟΠΕΚ και ως εκ τούτου υποστηρίζει τις προσπάθειές της να ελέγξει την παγκόσμια προσφορά και τις τιμές πετρελαίου. Αν και ο πόλεμος, ο οποίος μείωσε την παραγωγή κατά 10% τον Απρίλιο και είναι πιθανό να μειώσει ακόμη περισσότερο με την πάροδο του χρόνου, έχει αποδυναμώσει τη θέση της. Ωστόσο, οι χώρες του ΟΠΕΚ ελπίζουν σε μια μεταπολεμική εποχή όπου η Ρωσία θα γίνει και πάλι σημαντικός εξαγωγέας.
Πριν από δύο χρόνια, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία πολέμησαν έναν σκληρό πόλεμο για τις τιμές του πετρελαίου. Ο πόλεμος έληξε με μια συμφωνία για τις ποσοστώσεις παραγωγής, η οποία παραμένει σε ισχύ μέχρι σήμερα. Οι Σαουδάραβες, το κυρίαρχο μέλος του ΟΠΕΚ, δεν είναι έτοιμοι για μια νέα διαμάχη που θα προκύψει εάν αυξηθούν οι ποσοστώσεις σε βάρος της Ρωσίας - θα αποξενώσει τη Μόσχα.
«Η προσέλκυση και η διατήρηση της Ρωσίας δεν ήταν εύκολη υπόθεση και η ένταξη της Ρωσίας μπορεί να χρειαστεί ξανά στο μέλλον», ανέφερε στην επιστολή ο Ρόμπιν Μιλς, Διευθύνων Σύμβουλος της Qamar Energy με έδρα το Ντουμπάι. «Σχεδόν όλα τα μέλη της συμμαχίας δεν έχουν πλεονάζουσα ικανότητα, επομένως έχουν επίσης λίγα κίνητρα να εγκρίνουν υψηλότερα επίπεδα παραγωγής».
Η Σαουδική Αραβία έχει τους δικούς της λόγους να αγνοεί τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές εκκλήσεις για περισσότερη παραγωγή πετρελαίου. Το Ριάντ είναι δυσαρεστημένο με τη σταδιακή αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τη σκληρή στάση του προέδρου Τζο Μπάιντεν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία. Δεν έχει διάθεση να βοηθήσει την Ουάσιγκτον στην αντιπαράθεσή της με τη Μόσχα.
«Η σχέση με τη Ρωσία είναι πολύ πιο βαθιά από τον ΟΠΕΚ+», λέει ο ΜακΦέρσον. «Το ευρύτερο πλαίσιο πηγαίνει πίσω στον Τραμπ και την απόφασή του να περικόψει την υποστήριξη προς τους συμμάχους του στον Κόλπο. Ποιος θα πάρει θέση σε αυτό το κενό; Ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας δεν έχουν βελτιωθεί υπό τον Μπάιντεν επειδή αναδεικνύει συνεχώς τη δολοφονία Κασόγκι», προσθέτει ο ΜακΦέρσον, αναφερόμενος στη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι από Σαουδάραβες πράκτορες στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβριο του 2018.
Η νομοθεσία που υποκινείται τώρα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, η οποία θα έθετε τον ΟΠΕΚ υπό τον αντιμονοπωλιακό έλεγχο των ΗΠΑ, προσθέτει στις διμερείς εντάσεις. Την Πέμπτη, 12 Μαΐου, η επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ ενέκρινε το νομοσχέδιο, αν και οι πιθανότητες να λάβει την έγκριση της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας παραμένουν μικρές, παρά την αυξανόμενη ανησυχία στην Ουάσιγκτον για τις υψηλές τιμές της βενζίνης που προκαλούν πληθωρισμό.
Εν τω μεταξύ, η Σαουδική Αραβία και άλλοι εξαγωγείς πετρελαίου από τις χώρες του Περσικού Κόλπου έχουν ωφεληθεί πάρα πολύ από την αναταραχή της αγοράς που προκλήθηκε από τον πόλεμο.
Από την είσοδο των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, οι τιμές του πετρελαίου κυμαίνονται μεταξύ 98 και 130 δολαρίων το βαρέλι, έναντι 71 δολαρίων πέρυσι.
Αναμένοντας οι τιμές να διαμορφωθούν γύρω στα 107 δολάρια το βαρέλι φέτος, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αύξησε τον περασμένο μήνα τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη του ΑΕΠ για τις χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, κατά 2,2 ποσοστιαίες μονάδες στο 6,4% φέτος. Οι εξαγωγείς πετρελαίου της Μέσης Ανατολής αναμένεται να αποφέρουν έσοδα 818 δισεκατομμυρίων δολαρίων, 320 δισεκατομμύρια δολάρια υψηλότερα από την προπολεμική εκτίμηση του ΔΝΤ.
Το άνοιγμα των στροφίγγων πετρελαίου, ειδικά ενόψει της μειωμένης ζήτησης από την Κίνα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαμηλότερες τιμές του αργού πετρελαίου.
«Οι Σαουδάραβες και άλλοι παραγωγοί πετρελαίου παίρνουν πάρα πολλά για να πάρουν ρίσκα βραχυπρόθεσμα και να αλλάξουν το status quo», είπε ο Αντέλ Χαμαϊζία, συνεργάτης στο Κέντρο Μελετών Μέσης Ανατολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και πρώην αξιωματούχος οικονομικών, σε συνέντευξή του στη Wall Street Journal νωρίτερα αυτό το μήνα.
Παράγοντας... «έκπληξη»
Μπορεί η Ευρώπη να στραφεί σε άλλες πηγές πετρελαίου; Οι παραγωγοί των ΗΠΑ είναι απρόθυμοι να αυξήσουν την παραγωγή, φοβούμενοι ότι οι τιμές του πετρελαίου δεν θα διαρκέσουν αρκετά για να δικαιολογήσουν την επένδυση. Άλλοι εξαγωγείς, όπως το Ιράκ, η Λιβύη, η Νιγηρία και η Βενεζουέλα, βιώνουν υπερβολική πολιτική αναταραχή για να θεωρηθούν αξιόπιστοι προμηθευτές.
Έπειτα, υπάρχει το Ιράν, το οποίο θα μπορούσε να αντικαταστήσει μέρος του ρωσικού πετρελαίου εάν η Τεχεράνη καταφέρει να καταλήξει σε συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ανανέωση των πυρηνικών συμφωνιών του 2015 και την άρση των κυρώσεων.
«Από την κυβέρνηση Μπάιντεν, το Ιράν αυξάνει τις εξαγωγές επειδή η κυβέρνηση κλείνει τα μάτια σε αυτό. Εάν επιτευχθεί συμφωνία, θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγή κατά 300.000 βαρέλια μέχρι το τέλος του έτους», λέει ο Νιλ Κουίλιαμ, ανώτερος συνεργάτης στο πρόγραμμα Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής στο think tank Chatham House.
«Το Ιράν είναι ένας σημαντικός παίκτης σε αυτό το θέμα - δεν θα αλλάξει το παιχνίδι, αλλά μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό», λέει.
Η Ευρώπη έχει ακόμη χρόνο να ασχοληθεί με εναλλακτικές πηγές πετρελαίου. Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει την απαγόρευση της εισαγωγής ρωσικού αργού πετρελαίου από τις περισσότερες χώρες-μέλη μόνο έξι μήνες μετά την υιοθέτηση των μέτρων και τη διακοπή των εισαγωγών πετρελαιοειδών έως το τέλος του έτους. Η ημερομηνία έναρξης της δράσης μπορεί να καθυστερήσει ακόμη περισσότερο λόγω της σφοδρής αντίθεσης που έχει προκύψει στην Ουγγαρία.
Ο Κουίλιαμ πιστεύει ότι τελικά τα κράτη του Κόλπου θα παράσχουν περισσότερο πετρέλαιο, αν και μπορεί να χρειαστεί μέχρι τον Σεπτέμβριο μετά τη λήξη της τρέχουσας συμφωνίας για τις ποσοστώσεις του ΟΠΕΚ+ και τα μέλη του καρτέλ έχουν περισσότερο περιθώριο ελιγμών. Τα εμιράτα ήταν δυσαρεστημένα με το ανώτατο όριο που τους επιβλήθηκε από τη συμφωνία και ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την αύξηση της παραγωγής, λέει.
Σε μια συμφωνία που υπογράφηκε λίγες εβδομάδες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, η Saudi Aramco συμφώνησε να αγοράσει μερίδιο σε ένα πολωνικό διυλιστήριο και να προμηθεύσει τη χώρα με σχεδόν το ήμισυ των εισαγωγών αργού πετρελαίου της, καθώς και πετρέλαιο σε γειτονικές χώρες, προσθέτει ο Κουίλιαμ.
Ωστόσο, δεν βλέπει απότομη στροφή στην πολιτική της Σαουδικής Αραβίας. Οι Σαουδάραβες «θέλουν να επιδείξουν πειθαρχία στην αγορά και να παραμείνουν στο πλαίσιο της συμφωνίας του ΟΠΕΚ+», λέει.