Η αμυντική συνεργασία μεταξύ Ινδίας και Αρμενίας έχει βελτιωθεί δραματικά τους τελευταίους μήνες. Η Ινδία φαίνεται τώρα να βρίσκεται σε καλό δρόμο για να παίξει σημαντικό ρόλο στην εκπλήρωση των απαιτήσεων της Αρμενίας που σχετίζονται με την άμυνα. Οι τελευταίες συμφωνίες όπλων που υπέγραψε η Αρμενία με την Ινδία αντιπροσωπεύουν την ενίσχυση των αμυντικών δεσμών των δύο χωρών. Το 2022, το Γερεβάν παρήγγειλε τέσσερις συστοιχίες του ινδικού συστήματος πολλαπλής πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων Pinaka (MLRS) για περίπου 250 εκατομμύρια δολάρια.
Η συνεργασία πρόκειται να επεκταθεί περαιτέρω, καθώς σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ, η Αρμενία ενδιαφέρεται να εφοδιαστεί από την Ινδία με οπλισμό και να εκπαιδεύσει πιλότους μαχητικών για τα ρωσικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη Su-30SM Flanker. Αρχικά, η Αρμενία ήθελε να αγοράσει τουλάχιστον 12 Su-30SM. Ωστόσο, τελικά προμηθεύτηκε τέσσερα μαχητικά πολλαπλών ρόλων Sukhoi Su-30SM από τη Μόσχα.
Το Νέο Δελχί χρησιμοποιεί επίσης αυτό το μαχητικό αεροσκάφος τέταρτης γενιάς για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθιστώντας το έμπειρο χρήστη στην προσαρμογή του σε διάφορες περιστάσεις. Η Ινδία διατηρεί έναν αρκετά μεγάλο στόλο 272 Su-30MKI Flankers, τα περισσότερα από τα οποία κατασκευάστηκαν από το Νέο Δελχί με άδεια. Αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη είναι η ραχοκοκαλιά της ινδικής Πολεμικής Αεροπορίας, η οποία έχει επίσης αγοράσει και εξασφαλίσει τρομερό μη ρωσικό οπλισμό.
Από την άλλη πλευρά, το Γερεβάν μπορεί να διστάζει να επενδύσει σε αυτά τα αεροπλάνα. Το 2019, η κυβέρνηση του Νικόλ Πασινιάν επαίνεσε την απόκτηση σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών, ανακοινώνοντας ότι το έθνος επιτέλους ξεπερνούσε τις μέρες που αγόραζαν φθηνά, χαμηλής τεχνολογίας συστήματα σοβιετικής εποχής. Ωστόσο, η αγορά αυτών των μαχητικών πυροδότησε έντονες συζητήσεις εντός της αμυντικής κοινότητας και των παρατηρητών δαπανών. Η απουσία αυτών των μαχητικών αεροσκαφών κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020 έχει εγείρει μεγάλες ανησυχίες. Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλούνται οι EurAsian Times, η Αρμενία αγόρασε αυτά τα ρωσικά μαχητικά Su-30SM χωρίς πυραύλους.
Η αρμενική πλευρά δεν είχε απαραίτητα όπλα, κυρίως κατευθυνόμενους πυραύλους αέρος-εδάφους. Η εκτόξευση μη κατευθυνόμενων πυραύλων στη μάχη από αυτά τα αεριωθούμενα θα είχε οδηγήσει σε απώλειες με ελάχιστα έως καθόλου αισθητά κέρδη.
Κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης, το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησε ισραηλινής παραγωγής πυρομαχικά Harop και τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να εξαφανίσει αρκετές εγκαταστάσεις αεράμυνας της Αρμενίας και άλλο αμυντικό υλικό. Η αποτελεσματική χρήση τέτοιων όπλων από το Μπακού υποδηλώνει έντονα ότι το Γερεβάν έκανε ένα καταστροφικό λάθος αφιερώνοντας ένα μεγάλο μέρος του πενιχρού αμυντικού προϋπολογισμού του σε έναν μικρό αριθμό φανταχτερών Flankers εις βάρος του εκκολαπτόμενου τομέα των drone.
Αυτά τα αεριωθούμενα αεροπλάνα κέρδισαν από τους επικριτές τους το σκωπτικό παρατσούκλι "White Elephant". Παλαιότερα πίστευαν ότι το Γερεβάν θα μπορούσε να μεταφέρει τα σημερινά του τέσσερα πίσω στη Μόσχα, δεδομένης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ωστόσο, το Γερεβάν διέψευσε τους ισχυρισμούς τον περασμένο Μάρτιο ότι είχε παραδώσει τα Flanker του πίσω στη Μόσχα για να χρησιμοποιηθούν στη σύγκρουση.
Πώς μπορεί η Ινδία να αυξήσει την αντοχή των αρμενικών Su-30;
Το μαχητικό αεροσκάφος Sukhoi-30 χρησιμοποιείται από περίπου 15 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ρωσίας, του αρχικού κατασκευαστή του, της Αρμενίας, της Ινδονησίας και της Αλγερίας.
Πρόσφατα, ένας άσος Ινδός πιλότος μαχητικού είπε σε τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι η ενσωμάτωση διαφόρων όπλων, αισθητήρων και ηλεκτρονικών ειδών του Su-30MKI το ξεχωρίζει από τα αντίστοιχα που χρησιμοποιούνται από άλλες χώρες. Αυτά τα όπλα περιλαμβάνουν εξέχοντα τον πύραυλο αέρος-αέρος πέρα από το οπτικό βεληνεκές Astra και έναν εκτοξευόμενο από αέρα υπερηχητικό πύραυλο κρουζ BrahMos (BRAAM), οι οποίοι παρέχουν στο Su-30MKI μια σημαντική ικανότητα ακινητοποίησης.
Ο Ινδός πιλότος πρόσθεσε ότι ο συνδυασμός των πυραύλων αέρος-αέρος Astra και των υπερηχητικών πυραύλων κρουζ BrahMos είχε αυξήσει τη φονικότητα του αεροσκάφους. Έτσι, θα ήταν λογικό εάν η Αρμενία και η Ινδία συνεργάζονταν για την αναβάθμιση του στόλου Su-30 της Αρμενίας.
Δεδομένου ότι η Αρμενία δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει νέα μαχητικά αεροσκάφη, η αναβάθμιση των υπαρχόντων αεροσκαφών και η εκπαίδευση των πιλότων της είναι επίσης λογική. Ακόμα κι αν αποφασίσει να αγοράσει περισσότερα αεροσκάφη Su-30, μπορεί να ωθήσει το Αζερμπαϊτζάν να αντιδράσει αγοράζοντας μαχητικά αεροσκάφη αιχμής.
Το Μπακού μπορεί πολύ εύκολα να χρησιμοποιήσει μια αγορά από την Αρμενία ως δικαιολογία για να αγοράσει τελικά το μαχητικό JF-17 Thunder που παρήγαγαν από κοινού η Κίνα και το Πακιστάν. Μια μοίρα αεροσκαφών JF-17 Block 3 εξοπλισμένα με κινεζικό PL-15 BVRAAM θα αύξανε σημαντικά την αεροπορική δύναμη του Αζερμπαϊτζάν και πιθανώς θα αντιμετώπιζε κάθε πλεονέκτημα που θα έφερναν τα Flanker στην Αρμενία.
Το Γερεβάν μπορεί να υιοθετήσει μια προσέγγιση μεσαίου δρόμου και να εκσυγχρονίσει τα τέσσερα μαχητικά που διαθέτει με τη βοήθεια Ινδών τεχνικών. Το Astra και ακόμη και το BrahMos μπορεί να τοποθετηθούν στο αεροσκάφος, επιτρέποντας στην Αρμενία να χτυπήσει στόχους πολύ μέσα στο Αζερμπαϊτζάν.
Τα δύο έθνη ανησυχούν επίσης για την ανάπτυξη τριμερών στρατιωτικών δεσμών μεταξύ Πακιστάν, Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν. Το Πακιστάν φέρεται να παρέχει στρατεύματα και στρατιωτικό εξοπλισμό ως σύμμαχος του Αζερμπαϊτζάν για να βοηθήσει το τελευταίο στις συγκρούσεις του.