Για πυρηνικό “πονοκέφαλο” από την υπάρχουσα ανίερη σχέση μεταξύ Κίνας, Τουρκίας και Πακιστάν δια μέσω μυστικού πυρηνικού προγράμματος, είχαν προειδοποιήσει Ινδικές κυβερνητικές πηγές πριν ακριβώς ένα χρόνο.
Οι ίδιες πηγές τόνιζαν ότι αυτό που απαιτείται είναι ισχυρές κυρώσεις από διεθνείς οργανισμούς όπως ΟΗΕ και ΔΟΑΕ, εναντίον Πεκίνου, Άγκυρας και Ισλαμαμπάντ για τις παράνομες δραστηριότητές τους στη διαδικασία πυρηνικού εξοπλισμού.
Τα πράγματα όμως είναι πολύν χειρότερα σήμερα 31 Ιανουαρίου 2022, αφού ο Sergei Druzhilovsky, καθηγητής στο Κρατικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας, και σύμβουλος του Κρεμλίνου δηλώνει κάτι πρωτόγνωρο, λέγοντας ότι “η Τουρκία δηλώνει ήδη ότι είναι «πυρηνική δύναμη» για την Μόσχα.
“Η Τουρκία έχει ξεκινήσει μια πορεία για να γίνει μεγάλη δύναμη. Και στον σύγχρονο κόσμο, η μόνη μεγάλη δύναμη είναι αυτή που έχει ατομικά όπλα, και η Τουρκία τα έχει, ωστόσο, είναι αμερικανικά [τα τακτικά πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ αναπτύσσονται στην τουρκική βάση Ιντσιρλίκ].
Ωστόσο, η Τουρκία δηλώνει ήδη ότι είναι «πυρηνική δύναμη». Αν οι Τούρκοι κάνουν κάποια βήματα στην εξωτερική πολιτική, τότε τα ακολουθούν υπό τη σκοπιά του Νεοθωμανικού μεγαλείου τους", τονίζει ο Ρώσος ειδικός.
Υπενθυμίζουμε ότι Πακιστάν, Τουρκία και Κίνα εργάζονται σήμερα που μιλάμε σε ένα κοινό πρόγραμμα επιθετικών μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων κατά εναερίων στόχων, ενώ οι προοπτικές δύναται να φτάνουν έως και στα πυρηνικά όπλα, τα οποία διαθέτουν Κινέζοι και Πακιστανοί.
Πρόκειται όμως για μια πολύπλευρη σχέση μεταξύ Τουρκίας, Πακιστάν, ειδικά στον τομέα του πυρηνικού εξοπλισμού.
Μαζί με αυτά τα δύο κράτη όμως, τόσο η Κίνα όσο και η Βόρεια Κορέα συμμετέχουν επίσης στην παράνομη μεταφορά πυρηνικών τεχνολογιών και βοηθούν τόσο την Άγκυρα όσο και το Ισλαμαμπάντ.
Το καθεστώς του Ερντογάν πιστεύει ότι τα πυρηνικά όπλα θα προσφέρουν την ευκαιρία στην Τουρκία να αναλάβει πρωταρχικό ρόλο στον ισλαμικό κόσμο.
Ο Sergei Druzhilovsky, είπε πολλά πράγματα.
Ξεκίνησε από το που οφείλεται η δραστηριότητα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στό ουκρανικό ζήτημα.
Ερώτηση: Πώς, κατά τη γνώμη σας, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι πρωτοβουλίες του Ερντογάν στο πλαίσιο της όξυνσης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας για την Ουκρανία;
Απάντηση: "Είτε θα προσφερθεί να οργανώσει μια πλατφόρμα διαπραγματεύσεων εναλλακτική του Μινσκ, είτε θα οργανώσει την προμήθεια Bayraktar στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, όντας συχνός επισκέπτης στο Κίεβο".
Ερώτηση : Όλες αυτές οι κινήσεις συνάδουν με τη γενική πολιτική της Δύσης ή η Άγκυρα παίζει το δικό της παιχνίδι;
Απάντηση : "Η Τουρκία έχει ξεκινήσει μια πορεία να γίνει μεγάλη δύναμη. Και στον σύγχρονο κόσμο, η μόνη μεγάλη δύναμη είναι αυτή που έχει ατομικά όπλα, και η Τουρκία τα έχει, ωστόσο, είναι αμερικανικά [τα τακτικά πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ αναπτύσσονται στην τουρκική βάση Ιντσιρλίκ].
Ωστόσο, η Τουρκία δηλώνει ήδη ότι είναι «πυρηνική δύναμη». Και αν οι Τούρκοι κάνουν κάποια βήματα στην εξωτερική πολιτική, τότε τα παίρνουν από τη σκοπιά του νεο-Οθωμανικού μεγαλείου τους.
Επειδή πίσω από αυτό είναι το θέμα των Στενών του Βοσπόρου, η κινεζική αντίληψη «μία ζώνη, ένας δρόμος» είναι κομβικός.
Αν κλείσει η Τουρκία την συμφωνία με τους Κινέζους, τότε εμείς οι Ρώσοι δεν θα δούμε τίποτα. Εξηγώ, αν η Τουρκία συμφωνήσει με την Κίνα ότι όλες οι εξαγωγικές ροές θα περνούν μόνο από αυτήν…. τότε το νέο μας λιμάνι Olya, με αποθήκες που έχουν μήκος χιλιομέτρων και είναι ήδη έτοιμες, θα μείνουν άδειες.
Θα έχουμε μια επανάληψη του South Stream ή το Nord Stream 2, των οποίων η μοίρα δεν έχει κριθεί ακόμα, και δισεκατομμύρια δολάρια θα χαθούν.
Η Τουρκία το γνωρίζει αυτό και καταλαβαίνει ότι είναι αυτή που θα υπαγορεύει τις συνθήκες και όχι κάποιος άλλος, και για αυτό θα κάνει μόνο ό,τι θα είναι ωφέλιμο αποκλειστικά για αυτήν.
Για παράδειγμα, ο πυρηνικός σταθμός στο Akkuyu, τον οποίο κατασκευάζουμε σε τουρκικό έδαφος, κοστίζει 20 δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία, παρεμπιπτόντως, εμείς, η Ρωσία, πληρώνουμε για την κατασκευή του.
Η Τουρκία δεν πληρώνει ούτε σεντ, ενώ προσπαθεί να μας υπαγορεύσει την ατζέντα της, διότι δεν έχουμε άλλους τρόπους εξαγωγής, αφού η Ουκρανία είναι κλειστή, οι χώρες της Βαλτικής είναι κλειστές, η Γεωργία είναι κλειστή, βάσει σχεδίου της δύσης.Για αυτό οι Τούρκοι ενεργούν από θέση δύναμης".
Ερώτηση :Έχει αρκετή δύναμη η Άγκυρα;
Απάντηση; "Η Τουρκία έχει 14 υποβρύχια στη Μαύρη Θάλασσα. Και εμείς έχουμε πέντε τα οποία διαφέρουν ποιοτικά από τα τουρκικά, αλλά όλα τα άλλα έχουν περίπου την ίδια αναλογία. Μιλάω μόνο για την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, δεν λαμβάνω υπόψη μου το ΝΑΤΟ.
Οι Τούρκοι έχουν ναυτικό, φυσικά, όχι μεγάλου μεγέθους, αλλά πολύ περισσότερο από το δικό μας.
Εμείς μόλις αρχίσαμε να το εκσυγχρονίζουμε και μέχρι στιγμής τα καταφέραμε μόνο στην αντιπυραυλική άμυνα.
Αν φανταστούμε ότι η Τουρκία θα κλείσει τα Στενά του Βοσπόρου, τότε δεν θα μπορούμε να αντιτάξουμε τίποτα σε αυτό,συμπεριλαμβανομένου του στρατιωτικού σχεδίου".
Ερώτηση: Μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπό το πρόσχημα της ουκρανορωσικής όξυνσης, ότι η Τουρκία θα πάρει τελικά το Καραμπάχ από τα χέρια του Αζερμπαϊτζάν;
Απάντηση: "Το Καραμπάχ δεν είναι τίποτα. Αν το Καραμπάχ ήταν κάτι, τότε η Αρμενία θα το είχε αναγνωρίσει εδώ και πολύ καιρό. Από την πρώτη κιόλας μέρα”, καταλήγει ο ίδιος.
Αν και η Τουρκία ακολουθεί σθεναρά το πυρηνικό της πρόγραμμα επικαλούμενη την ανάγκη για ενέργεια, η πραγματική της πρόθεση είναι να αποκτήσει πυρηνικά όπλα που μπορούν να ενισχύσουν τις διαπραγματευτικές της δυνατότητες τόσο στον ισλαμικό κόσμο όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε αυτό το πλαίσιο και για να ενισχύσει την εικόνα του, ο Ερντογάν κατέφυγε στην απόκτηση πυρηνικών όπλων. Παρόμοια είναι η περίπτωση τόσο του Πακιστάν όσο και της Κίνας.
Και οι δύο αυτές χώρες συνεργάζονται επίσης για να προωθήσουν το σχέδιο της Τουρκίας να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Αντί λοιπόν η Δύση οφείλει να κινηθεί με ταχύτητα για να μην αντιμετωπίσει μια Τουρκία με πυρηνικά όπλα, την “χαϊδεύει” ασύστολα και πολύ προκλητικά για να συνεχίσει το τρομοκρατικό έργο της σε ολόκληρη την περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος και Κύπρου.
