Πως το ΚΚΚ εμπλέκεται στον αθλητισμό: Το σχέδιο για κατάκτηση ολυμπιακών μεταλλίων

Η κινεζική κυβέρνηση αποδίδει μεγάλη αξία στα αθλήματα. Η εμπλοκή των Αρχών στον αθλητισμό δεν μοιάζει με κανένα άλλο έθνος. Το 1992, 1996, 2000 και 2004, η Κίνα ισχυροποίησε τη θέση της στους Αγώνες, παραμένοντας στις τέσσερις πρώτες θέσεις στην λίστα μεταλλίων. Αυτά τα εξαιρετικά επιτεύγματα των Κινέζων αθλητών, βοήθησαν σίγουρα τη χώρα να αποκτήσει κύρος.

Η φυσική κατάσταση είχε πάντα μεγάλη σημασία στην Κομμουνιστική κοινωνία της Κίνας, όπου το κράτος, έχει δημιουργήσει τους δικούς του ''Ολυμπιακούς Αγώνες'' - ''Εθνικοί Αγώνες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας,'' που είναι γνωστοί περιστασιακά ως «All China Games». Μετά από μια τεράστια αποτυχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 στο Σίδνεϊ, η κινεζική κυβέρνηση αποφάσισε ότι πρέπει να υπάρχει μία τεράστια ανάπτυξη σε αυτό τον τομέα και ξεκίνησε ένα πρόγραμμα, που ονομάζεται «Project 119» με στόχο να κερδίσει περισσότερα από τα 119 χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.

Είναι δίκαιο για ένα έθνος να ονειρεύεται να γίνει το ''Big Chief'' στον αθλητισμό στη παγκόσμια σκηνή, αλλά η Κίνα ξεπέρασε κάθε λογική. Για να εκπληρώσει τη φιλοδοξία του έθνους να παράγει παγκόσμιους πρωταθλητές και να κυριαρχεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δημιουργήθηκαν πολλά σχολεία αθλημάτων στην Κίνα, τα περισσότερα από τα οποία λειτουργούν από το κράτος.

Υπάρχει μια αυξανόμενη προώθηση του ανηλίκου ανταγωνισμού στο κράτος. Στο YouTube, υπάρχουν αμέτρητα βίντεο στα οποία μπορεί κανείς να δει μικρά  παιδιά, ηλικίας έως τεσσάρων ετών, που κάνουν εκτεταμένη προπόνηση κάθε μέρα για πάνω από δέκα ώρες, κάτι που είναι εξαντλητικό ακόμη και για έναν μέσο ενήλικα. Κάθε παιδί ηλικίας μεταξύ 10 ετών υποβάλλεται σε αυτή την δοκιμασία, φθάνει στα όριά του. Εάν ρωτήσετε αυτά τα παιδιά, "Γιατί εκπαιδεύετε;", όλοι θα έχουν μόνο μία απάντηση - ''Θέλω να κερδίσω ένα Χρυσό Μετάλλιο και να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής.''
 
Οι προπονητές του κράτους πιστεύουν στη σωματική τιμωρία και είναι της άποψης, ότι ένας προπονητής είναι σαν γονέας,  οπότε είναι εντελώς συνηθισμένο για έναν γονέα να χτυπά το παιδί του!

Οι επιπτώσεις αυτής της σκληρής προπόνησης, έχει ως αποτέλεσμα να αφήνει παραμορφώσεις στα οστά. Πολλά από αυτά τα παιδιά μαζεύονται από φτωχές οικογένειες στις αγροτικές περιοχές. Αυτά τα παιδιά απομακρύνονται από τις οικογένειές τους σε νεαρή ηλικία- για να χτίσουν υποτίθεται μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι οι πιθανότητες να κερδίσουν το μετάλλιο είναι πολύ μικρές.

Το αθλητικό σύστημα στην Κίνα έχει σχεδιαστεί για να κερδίζει μετάλλια. Το κράτος δεν ενδιαφέρεται για την εκπαίδευση των παιδιών που είναι εγγεγραμμένα στα κρατικά αθλητικά σχολεία τους, αλλά ταυτόχρονα παίρνει ένα αξιοπρεπές μερίδιο του εισοδήματός τους, το κανονικό είναι περίπου 65 τοις εκατό. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι αθλητές αισθάνονται μίας χρήσης καθώς στερούνται κατάλληλης εκπαίδευσης, δεξιοτήτων και ως εκ τούτου πιθανών ευκαιριών σταδιοδρομίας. Η κυβερνητική υποστήριξη γι 'αυτούς είναι περιορισμένη. Ένας πρωταθλητής, ο Τσιάνγκ Σάνγκουου, βρέθηκε επαίτης στους δρόμους του Πεκίνου μετά τη συνταξιοδότησή του και είχε πουλήσει όλα τα μετάλλιά του για 13 δολάρια.    
 
Αυτός είναι ο λόγος που η κινεζική μεσαία τάξη ζήτησε μια μεταρρύθμιση στο υπάρχον αθλητικό σύστημα. Στην Κίνα, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του αθλητισμού και του κράτους. Το κράτος έχει την εξουσία να επιλέγει τον προσωπικό προπονητή και επίσης είναι στην απόλυτη ευχέρεια του κράτους να αποφασίσει σε ποια τουρνουά μπορεί να παίξει κάποιος.