Ο Onur Sinan Güzalta Τούρκος “ερντογανικός” ειδικός με περγαμηνές, πολλά άρθρα και τηλεοπτικές παρουσίες στον διεθνή τύπο, ο οποίος αρθρογραφεί επί του παρόντος στην εφημερίδα Aydinlik, μιλά ξεκάθαρα για πρόταση κλεισίματος των αμερικανικών βάσεων στην Τουρκική βουλή, η οποία υποδηλώνει την έναρξη της μετωπικής κόντρας ΗΠΑ-Τουρκίας στην Α.Μεσόγειο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νέα σύγκρουση στη Λιβύη θέλει η Άγκυρα: Ρωσική βοήθεια στον Χαφτάρ μετά τα παιχνίδια της Τουρκίας
Ξεκινώντας με την θεώρηση της μετωπικής σύγκρουσης ΗΠΑ-Τουρκίας, ο ίδιος προτείνει σειρά μέτρων ώστε να μην υποκύψει η χώρα του στα τωρινά κελεύσματα υποταγής, που ίδιος δηλώνει ότι έρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
“Εκτός από τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στον οικονομικό και διπλωματικό τομέα, μια σαφής απάντηση της Άγκυρας στις ΗΠΑ στην επιβολή κυρώσεων θα ήταν το κλείσιμο όλων των αμερικανικών βάσεων που βρίσκονται εντός των ορίων της τουρκικής επικράτειας, ιδίως της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ.
Πρόκειται για πρόταση που προωθήθηκε στην τουρκική συνέλευση με την οποία προτείνεται το κλείσιμο των αμερικανικών βάσεων στην Τουρκία, για να αποκαλυφθεί σαφώς ποιος είναι με ποιον.
Δεν είναι πλέον δυνατό να διατηρηθεί μια ισορροπία για την Τουρκία μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Όπως φαίνεται από τις κυρώσεις, οι ΗΠΑ έχουν κηρύξει τη Δημοκρατία της Τουρκίας ως εχθρό του κράτους τους.
Η προειδοποίηση του μεγάλου επαναστάτη Τσε Γκεβάρα, ο οποίος πολέμησε ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό σε διαφορετικά μέτωπα, στα Ηνωμένα Έθνη στις 11 Δεκεμβρίου 1964, εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα. «Κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί τον ιμπεριαλισμό (ΗΠΑ).», δηλώνει ο ίδιος.
Ο Τούρκος ειδικός επισημαίνει ότι "όπως δείχνουν οι κυρώσεις του νόμου CAATSA προς την Τουρκία, η συμφιλίωση με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό είναι δυνατή μόνο εφόσον υποταχθεί η χώρα στην καταστολή του.
Η Κούβα, το Βιετνάμ, η Καμπότζη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η Συρία, η Αίγυπτος, η Παλαιστίνη, η Λιβύη, το Ιράν, η Λιβερία, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η Γιουγκοσλαβία και η Σοβιετική Ένωση είναι όλες απτά παραδείγματα της πολιτικής αυτής.
Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν όλες τις μεθόδους για την επίτευξη του σκοπού τους, από την άμεση στρατιωτική επέμβαση κατά τη διάρκεια των εποχών του Μπους, έως την πολιτική της «ήπιας δύναμης» που βασίζεται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και κοινωνικά κινήματα "πολύχρωμες εξεγέρσεις" που ακολούθησε ο πρώην πρόεδρος Ομπάμα.
Η πολιτική της εποχής Τραμπ, στην πραγματικότητα προορίζονταν να συγκρατήσει την Τουρκία και το Ιράν, μέσω του Ισραήλ και των εμιράτων στον Κόλπο στην περιοχή μας, η οποία όμως τώρα μπορεί να μετατραπεί σε πολιτική αποδυνάμωσης μέσω εσωτερικών ρωγμών στην Τουρκία από την κυβέρνηση Μπάιντεν.
Είναι χρήσιμο να υπογραμμιστεί ότι αν και οι μέθοδοι του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή μας αλλάζουν, ο απώτερος στόχος τους, δηλαδή, η εδραίωση της οικονομικής, στρατιωτικής, κοινωνικής και πολιτικής κυριαρχίας, δεν αλλάζει ποτέ.
Η Ανατολική Μεσόγειος και η βόρεια Συρία επισημαίνονται ως οι κύριες περιοχές στις οποίες συνεχίζονται οι επιχειρήσεις κατά της Τουρκίας.
Τα ζητήματα σχηματισμού μιας ισχυρής συμμαχίας και η ενίσχυσης της, καθώς και οι στρατιωτικές λύσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη βόρεια Συρία όπου η ιμπεριαλιστική καταπίεση αυξάνεται, είναι μονόδρομος για την Τουρκία.
Το κύριο μέτωπο που αποτελείται από ΗΠΑ-ΕΕ-Ισραήλ και ένα μέρος των χωρών του Κόλπου στην Ανατολική Μεσόγειο κινείται μετωπικά κατά της Τουρκίας.
Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, προσπαθεί να αντέξει τις επιθέσεις μέσω των στρατιωτικών / πολιτικών / διπλωματικών δραστηριοτήτων στη Βόρεια Αφρική, ιδίως στην Λιβύη, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη θέση της στην “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”.
Ωστόσο, υπάρχει μια διαδικασία που απαιτεί από την Τουρκία να ηγηθεί της δικής της συμμαχίας στην Ανατολική Μεσόγειο με την δημιουργία νέων συμμαχιών στην περιοχή”, καταλήγει μεταξύ άλλων ο ίδιος.
Η σύγκρουση συμφερόντων στην Α.Μεσόγειο μεταξύ της Τουρκίας και του δυτικού μπλοκ συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ και των ΗΑΕ, είναι σχεδόν αναπόφευκτη λόγω του αγωγού East Med.
Ο αγωγός Turk Stream ξεκίνησε την μεταφορά φυσικού αερίου δια μέσω Βουλγαρίας και Σερβίας, με τις ΗΠΑ να προειδοποιούν ότι δεν εισακούστηκαν οι απαιτήσεις της.
Εκτιμάται ότι πολύ σύντομα θα έχουμε εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, μετά τις κυοφορούμενες έντονες πολιτικές διεργασίες που υλοποιούνται, όσο όμως και στα Βαλκάνια, στα οποία οι ΗΠΑ δεν θα αφήσουν την ροή ρωσικού φυσικού αερίου να μεταφέρεται στην ΕΕ.
