Δεν είναι καθόλου καλά τα “μηνύματα” που έρχονται από διάφορα επιδοτούμενα ινστιτούτα, τα οποία μιλούν για αναθέρμανση των... σχέσεων με την Τουρκία και τον Ερντογάν, λόγω σχεδίου ανάσχεσης της Ρωσίας.
Δηλαδή ο Τραμπ (ο πλέον καλύτερος σύμμαχος του Ερντογάν) είχε άσχημες σχέσεις με την Άγκυρα, και έτσι ο νέος Αμερικανός πρόεδρος θα πρέπει να τις “επιδιορθώσει” ακόμα πιο πολύ, λόγω του σχεδίου ανάσχεσης της Ρωσίας, ενώ υπάρχει και νέο σχέδιο για περαιτέρω αναβάθμιση του ρόλου της χώρας αυτής σε περιφερειακή δύναμη.
Ουσιαστικά εδώ έχουμε ένα τρομερό παρασκήνιο κατά το οποίο Ρωσία και ΗΠΑ, φέρονται να διαγωνίζονται ποια θα είναι πιο φιλική προς τον σουλτάνο Ερντογάν, φοβούμενες και οι δύο μην τον... χάσουν από πελάτη τους.
Το γεωπολιτικό τοπίο είναι άκρως εχθρικό για την Ελλάδα, αφού το “τρίγωνο”, ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, ευνοούν έμμεσα ή άμεσα, ένα απολυταρχικό ισλαμιστικό καθεστώς που διεξάγει “πολέμους δι' αντιπροσώπων” παντού στην περιοχή, με σκοπό να αλλάξει τα σύνορα.
Ρωσία και ΗΠΑ έχουν στην φαρέτρα τους σχέδια αλλαγής συνόρων στην Μ. Ανατολή, στην κεντρική Ασία, την Αφρική, αν και οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε σύρραξη μεταξύ τους.
”Ο εκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν θα πρέπει να ανατρέψει την υπάρχουσα γεωπολιτική κατάσταση και να επιχειρήσει αναθέρμανση στις σχέσεις του με την Τουρκία, για να βοηθήσει στη συγκράτηση της Ρωσίας και στην αναζωογόνηση της διατλαντικής συμμαχίας”, δήλωσε ο Μπουρχαντίν Ντουράν, γενικός συντονιστής του Ιδρύματος Πολιτικής, Οικονομικής και Κοινωνικής Έρευνας (SETA).
“Ο Μπάιντεν αναμένεται ότι θα επιβλέπει προσωπικά την εξωτερική πολιτική της χώρας, ενώ οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα επιδιώξει στενότερους δεσμούς με την Ευρώπη για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία”, δήλωσε ο Ντουράν σε στήλη της εφημερίδας Daily Sabah της Τουρκίας τη Δευτέρα. Το ίδιο αναμένεται στη Μέση Ανατολή, είπε.
Ο Ντουράν επισήμανε τον ρόλο «βαρέων βαρών» της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ στην περιοχή, η οποία συνεργάζεται και ανταγωνίζεται με τη Ρωσία, σε μέρη όπως η Λιβύη, η Συρία και ο αμφισβητούμενος θύλακας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στα σύνορα της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν στην Κεντρική Ασία.
«Η Τουρκία, ένας κορυφαίος σύμμαχος του ΝΑΤΟ, εξισορροπεί τη ρωσική επιρροή στη Λιβύη, τη Συρία και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ταυτόχρονα, η χώρα μπορεί να παίξει εποικοδομητικό ρόλο, καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της μαζί της, επιδιώκοντας να ανταγωνιστεί τη Μόσχα», τόνισε ο ίδιος.
Το ινστιτούτο SETA είναι ένα ινστιτούτο που εδρεύει στην Άγκυρα και κάνει προτάσεις σε θέματα πολιτικής και είναι γνωστό για τις στενές σχέσεις του με την κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Ντουράν είπε ότι οι επικριτές της Τουρκίας, οι οποίοι επισημαίνουν τις στενότερες σχέσεις με τη Μόσχα με την αγορά του συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας S-400, πρέπει να λάβουν υπόψη τα “προβλήματα” της Τουρκίας.
«Προχωρώντας προς τα εμπρός, η σχέση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν από το 2015 θα μπορούσε να θεωρηθεί πλεονέκτημα», είπε ο ίδιος.
Ο Ντουράν είπε ότι το αρχικό μήνυμα από την νέα αμερικανική κυβέρνηση Μπάιντεν ήταν αρκετά θετικό.
Ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Μπάιντεν Μάικλ Κάρπεντερ έχει δηλώσει ότι η νέα κυβέρνηση δεν σχεδιάζει καταστροφικές οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας για την αγορά των S-400, γεγονός που σημαίνει πολλά για τις σχέσεις με την Τουρκία.
Ο Ερντογάν τόνισε επίσης τη στρατηγική σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας με την επιστολή συγχαρητηρίων στον Μπάιντεν.
Οι ΗΠΑ υπό τον Μπάιντεν δεν πρόκειται να επιβάλλουν σοβαρές κυρώσεις στην Τουρκία με το “καλημέρα”, αλλά θα επιδιώξουν να έχουν μια προσέγγιση σε πολλά ζητήματα μαζί του.
Αυτό θα γίνει μέσω “συνεργασιών” όπως κάνει η Άγκυρα με την Ρωσία όλο αυτό το διάστημα σε Συρία, Λιβύη, και Καραμπάχ.
Το ζήτημα είναι ότι η Τουρκία ουσιαστικά αναβαθμίζεται σε περιφερειακή δύναμη, η οποία θα συνομιλεί σχεδόν ισότιμα με Μόσχα και Ουάσιγκτον από εδώ και στο εξής, και αυτό είναι πάρα πολύ άσχημο για την Ελλάδα και τις χώρες της Μεσογείου.
Η μόνη λύση είναι η δημιουργία μιας αληθινής αμυντικής συμμαχίας (Ελλάδα, Αίγυπτος, Ισραήλ, Κύπρος) στη Μεσόγειο διότι όλες οι χώρες κινδυνεύουν από τον Ερντογάν, με παράλληλη άμεση και συνεχή ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων, την αγορά οπλικών συστημάτων και τη δημιουργία επίλεκτων δυνάμεων.