Του Μάνου Χατζηγιάννη
Μπορεί ο τρόμος της δολοφονίας του Σολεϊμάνι να φτάσει μέχρι την Λατινική Αμερική;
Η δημοσιογράφος της Wall Street Journal, Mary Anastasia O'Grady, δήλωσε ότι η απόφαση του Donald Trump να εξοντώσει τον διοικητή των Επαναστατικών Φρουρών του Ιράν "είναι καλή είδηση για το Δυτικό Ημισφαίριο".
"Ο θάνατος του στρατηγού του Ιράν, Qassem Soleimani, είναι ένα χτύπημα στις προσπάθειες της θεοκρατίας να διεκδικήσει τη δύναμή της σε όλη τη Μέση Ανατολή. Εξαλείφοντας το Soleimani, ο Trump έκανε επίσης μεγάλη λαβή στη Λατινική Αμερική ", δήλωσε η Mary Anastasia O'Grady στην εβδομαδιαία στήλη γνώμης της στην The Wall Street Journal την Κυριακή .
Υπενθυμίζει ότι “η στρατιωτική δικτατορία στην Κούβα ήταν από τους πρώτους που καταδίκασαν την ενέργεια των Ηνωμένων Πολιτειών και ότι ο θάνατος του Ιρανού στρατηγού αποδοκιμάστηκε και από τα μέλη της τρομοκρατικής ομάδας Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC) , τα μέλη της δικτατορίας της Βενεζουέλας και τα δίκτυα ιρανικών πληρεξουσίων στη Βραζιλία, το Περού, την Αργεντινή, το Ελ Σαλβαδόρ και το Μεξικό”.
" Ένας ήρωας της εγκληματικότητας του άλλου ημισφαιρίου έχει χαθεί και οι γκάνγκστερ είναι λυπημένοι. Μπορεί επίσης να ανησυχούν ", έγραψε.
Στη στήλη, η O'Grady σηματοδοτεί ως λάθος το ότι αφέθηκαν οι εισβολές του Ιράν στην περιοχή αναπάντητες για τις τελευταίες δύο δεκαετίες. "Αν το τέλος του Σολεϊμάνι είναι η αρχή μιας άλλης αμερικανικής πολιτικής προς την Τεχεράνη, είναι καλή είδηση για τη Λατινική Αμερική", επιβεβαιώνει.
Η συντάκτρια εξηγεί στην πραγματικότητα ότι η δύναμη υπό την ηγεσία του Soleimani αφορούσε τις υπερπόντιες επιχειρήσεις της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς, συμμετέχοντας στον ασύμμετρο πόλεμο μέσω της διακίνησης όπλων, καθώς και στις δολοφονίες και τις επιθέσεις σε στόχους εχθρού. . "Με άλλα λόγια, εξάγει τρομοκρατία", λέει.
Η O'Grady υπενθυμίζει επίσης ότι “η ιρανική τρομοκρατία στη Λατινική Αμερική ξεκίνησε πριν από την ανάληψη της δύναμης από το Soleimani το 1998: Η επίθεση στην ισραηλινή πρεσβεία στο Μπουένος Άιρες το 1992 είχε αποτέλεσμα 29 νεκρούς. Η επίθεση κατά της Αργεντινής Ισραηλινής Αμοιβαίας Ένωσης (AMIA), επίσης στο Μπουένος Άιρες, το 1994, κόστισε 85 ζωές . Τέλος, οι ερευνητές απέδωσαν και τις δυο επιθέσεις στη Χεζμπολάχ , ενεργώντας ως ιρανικός πράκτορας. "
Η O'Grady προσθέτει ότι τα τελευταία χρόνια, το περσικό καθεστώς έχει επεκτείνει την επιχειρησιακή του εμβέλεια. " Υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε, για παράδειγμα, ότι η δολοφονία του αργεντινού ομοσπονδιακού εισαγγελέα Alberto Nisman το 2015 ήταν μια επιχείρηση που υποστηρίχθηκε από το Ιράν. Ο Nisman είχε διερευνήσει την υποτιθέμενη αργεντινή κάλυψη του ρόλου του Ιράν στην επίθεση στην AMIA. Την παραμονή μιας ακροαματικής συζήτησης στην Αργεντινή, όπου είχε προγραμματιστεί να παραδώσει τα συμπεράσματά του, βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του ", καταγγέλλει.
Και για να υποστηρίξει αυτή τη θεωρία, θυμάται ότι η τότε πρόεδρος Cristina Kirchner , την οποία ορίζει ως "ύποπτη για ενορχήστρωση στην κάλυψη", το χαρακτήρισε γρήγορα αυτοκτονία. "Αλλά οι εισαγγελείς ανακάλυψαν αργότερα ότι ο Nisman είχε σκοτωθεί από έναν μυστηριώδη εισβολέα", λέει.
Σύμφωνα με την O'Grady, ο Nisman, στον οποίο ανατέθηκε η υπόθεση της επίθεσης της AMIA το 2005, ήταν ένα πρόβλημα για το Ιράν : «Τον Μάιο του 2013 δημοσίευσε μια έκθεση 500 σελίδων σχετικά με τις δραστηριότητες μυστικών δραστηριοτήτων της Τεχεράνης στην περιοχή. Ισχυρίστηκε ότι μια βομβιστική επίθεση το 2007 στο αεροδρόμιο John F. Kennedy στη Νέα Υόρκη ήταν μια επιχείρηση που σχεδίαζε το Ιράν, κατευθυνόμενη από τη Γουιάνα και τρομακτικά παρόμοια με την επίθεση στην AMIA. Η έκθεσή του ανέφερε ότι παρόμοια τρομοκρατικά κύτταρα λειτουργούν σε ολόκληρη την περιοχή ».
Στο άρθρο που δημοσιεύθηκε αυτή την Κυριακή από την Wall Street Journal , η O'Grady εξηγεί επίσης ότι το Ιράν κατόρθωσε να ασκήσει μεγάλη επιρροή στη Βενεζουέλα "επειδή ο Ουγκό Τσάβες, ως προστατευόμενος του Φιντέλ Κάστρο, αγκάλιασε την Ιρανική επανάσταση και τις τρομοκρατικές της ενέργειες".
Επιπλέον, διευκρινίζει ότι ο Υπουργός Βιομηχανίας και Εθνικής Παραγωγής της Βενεζουέλας, Tareck Zaidan El Aissami Maddah , γιος Σύριου πατέρα και μητέρας από το Λίανο, είναι ο βασικός μοχλός στην επέκταση εμπορικών και στρατιωτικών δεσμών με το Ιράν. Στην πραγματικότητα, η Βενεζουέλα κατηγορείται επίσης για την παροχή ψεύτικων ταυτοτήτων σε άτομα εκ της Μέσης Ανατολής, ώστε να μπορούν να ταξιδεύουν στην περιοχή ως υπήκοοι Βενεζουέλας.
"Τα ονόματα εκείνων που έστειλαν συλλυπητήρια για το θάνατο του Σολεϊμάνι δεν είναι τόσο ενδιαφέροντα όσο τα ονόματα εκείνων που δεν το έκαναν. Ο Νικαραγουανός δικτάτορας Ντάνιελ Ορτέγκα, ένας στενός σύμμαχος της Τεχεράνης, ήταν εξαιρετικά σιωπηλός στο θέμα, όπως και ο κ. El-Aissami ", λέει η O'Grady.
Και συνεχίζει: "Ο Evo Morales , ο πρώην πρόεδρος της Βολιβίας που παραιτήθηκε τον Νοέμβριο και τώρα ζει στην Αργεντινή, έχει επίσης κρατήσει χαμηλά το κεφάλι. Τον Ιούλιο, ο Μοράλες στήριξε ανοιχτά το Ιράν κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη Βολιβία από τον υπουργό Εξωτερικών Javad Zarif. "
Τέλος, η O'Grady θετεί στο μικροσκόπιο τη σχέση του Ιράν με το Μεξικό: "Μια αξιόπιστη πηγή πληροφοριών μου λέει ότι το Ιράν πλησιάζει στο Μεξικό από τότε που ο πρόεδρος Andrés Manuel López Obrador ανέλαβε καθήκοντα πριν από 13 μήνες . Αυτό ταιριάζει με το μοτίβο Soleimani και είναι κάτι που πρέπει να ανησυχείτε. Το τέλος του εγκέφαλου της τρομοκρατίας είναι ένα μήνυμα για εκείνους στην περιοχή που φιλοξενούν τα δίκτυά τους ", καταλήγει.
