Αυτή είναι η ουσία ανάμεσα στην κόντρα του Πριγκόζιν με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας για το θέμα των πυρομαχικών στο Μπαχμούτ.
Στο θέμα αυτό παρενέβη ο ηγέτης των φιλορώσων Τσετσένων Ρ.Καντίρωφ, ο οποίος μίλησε σε σχέση με τη δήλωση του Πριγκόζιν:
“Απευθύνομαι στον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σ.Σοιγκού, Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και δημιουργό της Wagner.
Είναι δυσάρεστο για μένα, όπως και για όλους όσους δεν αδιαφορούν για τη μοίρα της χώρας μας, να ακούνε τις τελευταίες δηλώσεις του Γ.Πριγκόζιν, και είναι διπλά δυσάρεστο το γεγονός ότι η ηγεσία του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας δεν σχολιάζει ή δεν συναντά με την ηγεσία της Wagner, για να λάβει οποιαδήποτε απόφαση ή διευκρίνιση.
Ο Πριγκόζιν, αξίζει σεβασμό για την ανεκτίμητη συμβολή των ανδρών του στην απελευθέρωση των πόλεων του Ντονμπάς.
Εάν υπάρχει έλλειψη πυρομαχικών, τότε είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε, να δείξουμε, βάσει των οποίων οι διοικητές θα διορθώσουν τουλάχιστον τις περαιτέρω τακτικές των μονάδων της Wagner, χωρίς να στηρίζονται στο πυροβολικό.
Θυμάμαι την εμπειρία των τσετσενικών μονάδων στη Μαριούπολη.
Όταν χρειάστηκαν πέντε άρματα μάχης από το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας για την υποστήριξη του πεζικού, μπορέσαμε να παράσχουμε μόνο ένα, το πλήρωμα μάχης του οποίου άφησε το όχημα στην πρώτη κιόλας μάχη.
Στη συνέχεια, τα μέλη του πληρώματος έπρεπε να ηρεμήσουν, να σταθούν για μάχη και να ξαναμπούν στο όχημα μάχης, ώστε να καλύψουν τουλάχιστον μια θέση των μελών του Αζόφ με βολές βλημάτων.
Υπήρχαν επίσης προβλήματα και με άλλο εξοπλισμό. Από την αρχή του πολέμου, δεν μπορέσαμε να αντικαταστήσουμε 30 πυροβόλα.
Τηλεφώνησα προσωπικά στη Μόσχα, μίλησα με τους διοικητές, τους ανωτέρους Αξιωματικούς αναφέροντας τα πάντα με λεπτομέρεια.
Ένα μήνα αργότερα το πρόβλημα λύθηκε.
Ναι, δεν λύθηκε το ζήτημα στην πρώτη κλήση. Όμως οι μονάδες μας δεν κατέγραψαν βίντεο, δεν έδωσαν ευχάριστη πληροφοριακή αφορμή στον εχθρό.
Παρεμπιπτόντως, η κινηματογράφηση των σορών των νεκρών συντρόφων για χάρη της δημόσιας κατακραυγής ... είναι λάθος.
Ας μην το κάνουμε ποτέ αυτό... Στη ζώνη ευθύνης, για παράδειγμα, ο Apta Alaudinov, ο αγαπητός μου αδελφός, ο διοικητής των ειδικών δυνάμεων Akhmat, ο αναπληρωτής διοικητής του 2ου Σώματος Στρατού των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας, περισσότερα από εκατό χιλιόμετρα της γραμμής επαφής, δεν περνάει μέρα που να μην έχει προβλήματα.
Αλλά ούτε μια φορά ο Apty Aronovich δεν το δήλωσε δημόσια μέσω του Διαδικτύου, αλλά μόνο μέσω εσωτερικής επικοινωνίας με την ηγεσία.
Σημειώνω ότι το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο, με σπάνιες εξαιρέσεις, συναντούσαν πάντα τις τσετσενικές μονάδες και τις βοηθούσαν.
Και οι παρεξηγήσεις είναι πάντα παρούσες στη συνηθισμένη ζωή των πολιτών, για να μην αναφέρουμε τον πόλεμο, όπου ΠΑΝΤΑ δεν υπάρχουν αρκετά πυρομαχικά!
Ελπίζω πραγματικά ότι ο Σεργκέι Κουζουγκέτοβιτς θα ακούσει το κάλεσμά μου και θα δοθεί εντολή στο Γενικό Επιτελείο να πάει στο Μπαχμούτ για να τακτοποιήσει τα πράγματα.
Αυτή είναι η μόνη και στρατιωτικά σωστή, διέξοδος από την κατάσταση. Οι τσετσενικές μονάδες πολέμησαν δίπλα-δίπλα με τους μισθοφόρους της Wagner στις πιο δύσκολες περιοχές στην Ποπάσναγια, το Σεβεροντόνετσκ, το Λισιτσάνσκ και άλλους οικισμούς του Ντονμπάς.
Μαζί έκαναν ένα ιερό καθήκον προς την Πατρίδα χωρίς διαχωρισμό σε εθνικότητες ή πίστη.
Τα συμφέροντα του κράτους και η ασφάλεια της χώρας πρέπει να προηγηθούν. Και όταν τελειώσει ο πόλεμος , θα ήθελα να είμαστε όλοι νικητές, κάθε μαχητής, κάθε διοικητής, κάθε Ρώσος πατριώτης.
Μαζί. Ναι, αν ο μεγαλύτερος αδελφός Πριγκόζιν και η «Βάγκνερ» φύγουν, τότε το Γενικό Επιτελείο θα χάσει μια έμπειρη μονάδα μάχης και ο μικρότερος αδελφός του Καντίροφ και ο «Αχμάτ» θα έρθουν στη θέση του στο Μπαχμούτ (Αρτιόμοβσκ).
Αν το σενάριο εξακολουθεί να είναι έτσι, τότε οι μαχητές θα είναι έτοιμοι να προχωρήσουν και να καταλάβουν την πόλη. Είναι θέμα ωρών.
Αλλά θα ήθελα να πάρουμε τα εναπομείναντα δύο χιλιόμετρα της πόλης όχι με το κόστος της ζωής των στρατιωτών, αλλά ως αποτέλεσμα αμοιβαίας κατανόησης, υποστήριξης, αποφασιστικότητας της διοίκησης και των μαχητών να εκπληρώσουν τη διαταγή του Ανώτατου Διοικητή -Αρχηγός της Ρωσίας Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν”, κατέληξε ο Καντίρωφ.
Η κόντρα του Πριγκόζιν με τους Ρώσους Επιτελείς στην Μόσχα, έφερε τους Τσετσένους στα πρόθυρα της πόλης Μπαχμούτ, ενώ η γενική εντύπωση είναι ότι τα προβλήματα στην ρωσική στρατιωτική ηγεσία είναι πολλά, και υπάρχουν απο την αρχή του πολέμου.
