Μετά την πρόσφατη απελευθέρωση της πόλης Kherson το περασμένο Σαββατοκύριακο, οι Ουκρανικές δυνάμεις δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την απελευθέρωση περισσότερων εδαφών στα ανατολικά και τα νότια.
Μένει να δούμε, πού ακριβώς θα αποφασίσει ο Ουκρανικός στρατός να δεσμεύσει οποιαδήποτε εφεδρεία. Μια επιλογή θα ήταν να την κατευθύνει προς το ανατολικό τμήμα της επαρχίας και να προσπαθήσει να φτάσει στην Κριμαία ή τη Μαριούπολη. Αλλά αυτό, θα σήμαινε ότι οι Ουκρανικές δυνάμεις θα έπρεπε να περάσουν δυναμικά τον ποταμό Ντνίπρο και να δημιουργήσουν ένα προγεφύρωμα στην αντίπερα όχθη, μια δύσκολη πρόταση και μια πρόταση που θα απαιτούσε πολλά logistics.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
''Ώρα να «Σταματήσουμε» τον Ζελένσκι!''- Γιατί είναι μονόδρομος για ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ να καθίσει ο Ουκρανός στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων άμεσα
Όλο και περισσότεροι πύραυλοι
Εν τω μεταξύ, οι Ουκρανοί εξακολουθούν να προσπαθούν να προσδιορίσουν το μέγεθος της ζημιάς που προκλήθηκε από το μπαράζ της επίθεσης των ρωσικών πυραύλων. Το Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο, κυκλοφόρησε ορισμένα στοιχεία, δηλώνοντας ότι ο ρωσικός στρατός εκτόξευσε 90 πυραύλους κρουζ Kh-101 και Kalibr καθώς και 11 drones αυτοκτονίας (πιθανότατα ιρανικής κατασκευής Shahed-136). Ένα μεγάλο μέρος των πυραύλων, έπληξε την ουκρανική υποδομή ζωτικής σημασίας , αλλά αρκετά πυρομαχικά έπληξαν πόλεις της Ουκρανίας.
«Τα συνεχιζόμενα πλήγματα σε αυτή την κλίμακα, βασίζονται βαθιά στα αποθέματα συμβατικών πυραύλων κρουζ της Ρωσίας, καθώς η υποβάθμιση της εθνικής υποδομής της Ουκρανίας έχει γίνει βασικό στοιχείο της στρατηγικής προσέγγισης της Ρωσίας στην εκστρατεία», αναφέρει η βρετανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών.
Ωστόσο, ο ρωσικός στρατός σύντομα θα ξεμείνει από πυραύλους εάν διατηρήσει αυτόν τον ρυθμό επιθέσεων.
Επιπροσθέτως, ο ρωσικός στρατός συνεχίζει να υφίσταται σοβαρές απώλειες. «Αν και ο ρυθμός αρχίζει να επιβραδύνεται, οι Ρωσικές δυνάμεις πληρώνουν υψηλό κόστος για την απόφαση του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία», αναφέρει το ουκρανικό Υπουργείο Άμυνας.
Θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις
Τώρα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας κατέχουν μια αμυντική γραμμή 3,7 χιλιομέτρων, ωστόσο στόχος της Ουκρανίας είναι πως ο Ρωσικός στρατός, πρέπει ακόμα να εκδιωχθεί από 108 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα του εδάφους της Ουκρανίας που κατέχει από το 2014.
Πρόσφατα, εμφανίστηκαν περισσότερες προβλέψεις και σχόλια σχετικά με το χρονοδιάγραμμα της νίκης της Ουκρανίας, καθώς και την ποσότητα των όπλων που απαιτούνται για αυτό. Η πιο ικανή απάντηση, θα πρέπει να αναμένεται από το άτομο που λαμβάνει τις πληρέστερες πληροφορίες για τις δυνάμεις και τις δυνατότητες τόσο των δικών του δυνάμεων όσο και του εχθρού. Απαιτούνται θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις, στον τομέα της στρατιωτικής τέχνης σε επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο.
Σύμφωνα με τον Στρατηγό Valerii Zaluzhnyi, Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, η προετοιμασία μιας επιθετικής εκστρατείας απαιτεί τη δημιουργία μιας ή περισσότερων επιχειρησιακών (επιχειρησιακών-στρατηγικών) ομάδων, αποτελούμενων από δέκα έως είκοσι συνδυασμένες στρατιωτικές ταξιαρχίες, ανάλογα με το σχέδιο και τις φιλοδοξίες της Ουκρανικής διοίκησης.
Πέραν του γεγονότος ότι, η δημοσίευση «Προοπτικές για τη διασφάλιση της στρατιωτικής εκστρατείας του 2023», εξέτασε το σενάριο της επιθετικής εκστρατείας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας το 2023, μια άλλη σημαντική πτυχή είναι ότι δεν αρκεί απλώς η απόκτηση οπλισμού. Είναι επίσης απαραίτητο, να διασφαλιστεί η λειτουργία του και οι ίδιες οι μονάδες να μπορούν να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τα όπλα.
«Είναι επίσης σαφές ότι, οι ήδη υπάρχουσες ταξιαρχίες μπορούν να εμπλακούν στη συγκρότηση αυτών των ομάδων. Αλλά τώρα, οι αμυντικές δυνάμεις της Ουκρανίας διατηρούν μια γραμμή άμυνας με μήκος περίπου 3,7 χιλιομέτρων, κάπου είναι οι άμεσες περιοχές των μαχών, κάπου είναι τα σύνορα με τη Ρωσική ομοσπονδία και κάπου είναι τα σύνορα (1000 χιλιομέτρων) με τη Λευκορωσία», αναφέρει και συνεχίζει:
«Και ο εχθρός πρέπει ακόμα να εκδιωχθεί από 108 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα του εδάφους της Ουκρανίας, που κατέχει από το 2014, το οποίο είναι συγκρίσιμο με το μέγεθος μιας χώρας όπως η Βουλγαρία. Δηλαδή, μιλάμε να πάρουμε μια επιθετική εφεδρεία 10-20 ταξιαρχιών, που θα πρέπει να είναι οπλισμένες».
Αναφέρθηκε επίσης, η πηγή απόκτησης αυτών των όπλων: «Αυτό μπορεί να γίνει αποκλειστικά με την αντικατάσταση των κύριων τύπων όπλων των ήδη υπαρχουσών ταξιαρχιών, με σύγχρονα που παρέχονται από τους εταίρους της Ουκρανίας». Είναι επίσης απαραίτητο, να προστεθούν επιπλέον συστήματα πυροβολικού και πυραύλων, συστήματα αεράμυνας, συγκροτήματα EW, έλεγχος, επικοινωνία, πληροφορίες, πυρομαχικά κ.λπ.
«Προς το παρόν όμως θα αρκούσε να υπολογίσουμε την κύρια στελέχωση 10-20 ταξιαρχιών. Και παρόλο που είναι διαφορετικά, για να απλοποιηθούν οι υπολογισμοί, είναι δυνατό να ληφθεί μια τυπική ποσοτική σύνθεση μιας μηχανοποιημένης ταξιαρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας», είπε.
Σε μια «τυπική» μηχανοποιημένη ταξιαρχία των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, μεταξύ του κύριου οπλισμού και στρατιωτικού εξοπλισμού υπάρχουν:
Άρματα μάχης: 31 μονάδες
BMP: 109 μονάδες
Πυροβολικό 122 και 152 χλστ.: 36 μονάδες
Grad MLRS: 18 μονάδες
Συμπλέγματα SAM/Gun μικρής εμβέλειας: 18
«Μπορεί να παραληφθεί εξοπλισμός όπως αντιαρματικά όπλα, όλμοι, μηχανικός εξοπλισμός και άλλα, αλλά για λόγους κατανόησης, κάθε μηχανοποιημένη ταξιαρχία θα πρέπει να έχει περίπου 1.000 οχήματα, εκ των οποίων περίπου το ένα τρίτο ανήκει στο σύνταγμα πυροβολικού της ταξιαρχίας», αναφέρει ο Valerii Zaluzhnyi.
Φυσικά τονίζει, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο «συλληφθείς» εξοπλισμός του Ρωσικού στρατού, είναι ένα αρκετά σημαντικό μέρος της αναπλήρωσης του Ουκρανικού στρατού.
Επομένως, η ανάγκη για 10-20 ταξιαρχίες μπορεί να είναι ο επιθυμητός αριθμός, αν μιλάμε για τα κριτήρια γρήγορων χτυπημάτων εκατοντάδων χιλιομέτρων βαθιά στις εχθρικές Ρωσικές γραμμές.
Αλλά, ακόμη και εκτός από την άμεση πορεία της αύξησης του ποσοτικού δείκτη δυνάμεων, όπως αναφέρει η δημοσίευση, «το σωστό διάνυσμα μπορεί να είναι μια απάντηση στον απομακρυσμένο πόλεμο, που διεξάγει αυτή τη στιγμή η Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας». Δηλαδή, τη χρήση όπλων μεγάλου βεληνεκούς κατά του Ρωσικού στρατού, με τη μεταφορά επιρροής στο έδαφός του.
«Μόνο σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να συζητήσουμε την επιρροή στο πραγματικό κέντρο βάρους της Ρωσίας, σε αυτόν τον πόλεμο. Χάρη σε αυτή την απόσταση, οι πολίτες της Ρωσικής ομοσπονδίας δεν αντιλαμβάνονται τις απώλειες, τις αποτυχίες και το σημαντικότερο το κόστος αυτού του τόσο οδυνηρού πολέμου με όλες τις έννοιες», αναφέρει ο Στρατηγός Valerii Zaluzhnyi.
