Στη Διεθνή Έκθεση Αεροπορίας και Διαστήματος της Κίνας στο Zhuhai, που πραγματοποιήθηκε από τις 8 έως τις 13 Νοεμβρίου, η Ρωσία παρουσίασε τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη της: τα βαριά Su-34, Su-35 και Su-57, καθώς και ένα ελαφρύ το MiG-35. «Ωστόσο, η παρουσία του MiG-35 εκεί, έθεσε το ερώτημα γιατί το πιο πρόσφατο ρωσικό μαχητικό υψηλής τεχνολογίας δεν εμπλέκεται στον πόλεμο στην Ουκρανία», αναφέρει το αμερικανικό έντυπο Military Watch.
Το ρωσικό μαχητικό MiG-35 είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, καθώς χαρακτηρίζεται ως μαχητικό «4++» γενιάς ενώ αρκετοί θεωρούσαν ότι, «ξεπερνούσε τα αντίπαλα μαχητικά αεροσκάφη αντίστοιχης γενιάς», κάτι όμως που η πορεία της παραγωγής και της ανάπτυξης του δεν το έχει επιβεβαιώσει, ειδικά αν ληφθεί υπόψη και η αποτυχία εξαγωγής του.
Εφιστάται η προσοχή στο γεγονός ότι, μόνο 6 μονάδες MiG-35 βρίσκονται σε υπηρεσία με τις ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις. Ταυτόχρονα, τα σχέδια για την απόκτηση ενός στόλου 35 ή περισσότερων τέτοιων μαχητικών, γίνονται ολοένα και πιο ασαφή, κάτι που υποδηλώνει τις δυσκολίες επιβίωσης του προγράμματος RAC MiG JSC. Σε αυτό το πλαίσιο, οι παραγγελίες για την παραγωγή των ίδιων Su-34, Su-35 και Su-57 από την JSC Sukhoi Company, μοιάζουν με αντίθεση.
Αυτή τη στιγμή, μόνο η Πολεμική Αεροπορία της Ρωσίας διαθέτει στο «οπλοστάσιο» της το μαχητικό MiG-35, ενώ οι προσπάθειες της εταιρείας να προχωρήσει σε συμφωνία με άλλες χώρες, όπως με την Αίγυπτο, το Περού και την Ινδία, έπεσαν «στο κενό».
«Αν και το MiG-35 εισήχθη για πρώτη φορά το 2007, τέθηκε σε λειτουργία μόλις το 2019, καθώς η έλλειψη ενδιαφέροντος των Ρωσικών Αεροπορικών Δυνάμεων για κατηγορίες μαχητικών αυτής της κατηγορίας βάρους, ήταν σε μεγάλο βαθμό, ο λόγος της καθυστέρησης», αναφέρει το δημοσίευμα.
Το MiG-35 απαιτεί 80% λιγότερη συντήρηση από τον προκάτοχό του, το MiG-29, αλλά εξακολουθεί να είναι λιγότερο οικονομικό από τα Su-34, Su-35 και ακόμη και το Su-57, επειδή έχει μικρότερη εμβέλεια, φορτίο μάχης και ραντάρ, που περιορίζουν τη χρησιμότητά του σε έναν πιθανό πόλεμο με το ΝΑΤΟ.
Το σημαντικό στρατηγικό βάθος της Ρωσίας και η έλλειψη ανάγκης για μαχητικά, ικανά να επιχειρούν από αυτοσχέδιους αεροδιάδρομους κοντά στις γραμμές του μετώπου για τις οποίες είναι βελτιστοποιημένο το MiG-35, σημαίνει ότι μεγάλο μέρος της παραγωγής του αεροσκάφους θα αφιερωθεί σε παραγγελίες εξαγωγής, εάν το πρόγραμμα πετύχει ποτέ. Επιπλέον, οι προοπτικές για το MiG-35 έχουν επιδεινωθεί περαιτέρω, λόγω της έναρξης ανάπτυξης του ελαφρού μαχητικού Su-75 Checkmate επόμενης γενιάς, το οποίο παρουσιάστηκε το 2021.
Ωστόσο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, το MiG-35 είναι κατάλληλο για αποστολές στην Ουκρανία, αφού το σχετικά περιορισμένο βεληνεκές του δεν αποτελεί εμπόδιο σε αυτή την περίπτωση.
Επιπλέον, η έμφαση στις δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου, οι εξελιγμένοι αισθητήρες και τα όπλα υψηλής ακρίβειας καθιστούν το MiG-35 δυνητικά θανατηφόρο, ειδικά σε μεγάλες αποστάσεις, και παρά τη μείωση της απόδοσης του ραντάρ Zhuk-M (σε σύγκριση με το ραντάρ στο Su -57), που περιορίζει τη χρησιμότητα στην καταστολή της εχθρικής αεράμυνας. Αλλά το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, επιδεικνύει ειλικρινή δυσπιστία σε αυτόν τον μαχητή.
«Η απουσία του MiG-35 στην Ουκρανία, φαίνεται να οφείλεται πολύ περισσότερο στην παραμέληση των Ρωσικών Αεροπορικών Δυνάμεων για την κατηγορία τέτοιων αεροσκαφών και η έλλειψη ενδιαφέροντος για την εξέλιξή του. Αλλά αυτό το πρόγραμμα, μπορεί κάλλιστα να έχει εξαγωγικό μέλλον», αναφέρει το Military Watch.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του
Αυτό που υπογραμμίζουν οι πιλότοι (δοκιμαστές) είναι η μεγαλύτερη δύναμη πυρός του MiG-35, το οποίο διαθέτει εννέα «hardpoints» δηλαδή θέσεις εκτόξευσης πυραύλων, ενώ την ίδια στιγμή το μαχητικό αεροσκάφος είναι συμβατό με ένα πλήρες φάσμα κατευθυνόμενων βομβών, αλλά και με άλλων προηγμένων οπλικών και πυραυλικών συστημάτων.
Ωστόσο, αυτές οι αναβαθμίσεις στην δύναμη πυρός «κοστίζουν» στην δυνατότητα ευελιξίας του μαχητικού, ειδικά σε εμπλοκές και αερομαχίες κοντινών αποστάσεων, κάτι όμως για το οποίο έχουν προετοιμαστεί οι Ρώσοι, έχοντας την ικανότητα να διαμορφώσουν το ωφέλιμο φορτίο του MiG-35 με το κατάλληλο τρόπο, ανάλογα την φύση και το είδος της αποστολής που αναμένεται να εκτελέσει.
Ο χαρακτηρισμός «4 ++» γενιάς, φαίνεται πως χρησιμοποιείται από την κατασκευάστρια εταιρεία για να παρουσιάσει το MiG-35 ως μια «τεχνική και τεχνολογική υπέρβαση», σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, το μαχητικό αεροσκάφος MiG-29.
Δεδομένων των σημαντικών βελτιώσεων που κληρονόμησε από τις προηγούμενες παραλλαγές των MiG-29, είναι δύσκολο να ειπωθεί ότι το MiG-35 φέρνει την «επανάσταση» στις ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις, χωρίς αυτό να αναιρεί το γεγονός ότι, αποτελεί το πιο ικανό και ισχυρό επιχειρησιακό μαχητικό αεροσκάφος.
Είναι πλέον σαφές ότι, δεν μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα, πως το MiG-35 είναι ικανό να θεωρηθεί ως η «νέμεσις» των stealth μαχητικών αεροσκαφών πολλαπλών ρόλων πέμπτης γενιάς F-35 και F-22, κάτι το οποίο θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, αλλά και από το αντίστοιχο ρωσικό stealth μαχητικό αεροσκάφος Su-57 και την πορεία της σειριακής παραγωγής του.