Ο Πούτιν, κατά την ομιλία του στη λέσχη συζήτησης Valdai, σημείωσε ότι ο Ερντογάν είναι «ένας συνεπής και αξιόπιστος εταίρος, αν και όχι εύκολος».
Αυτό που δεν θα μπορούσε να μην τραβήξει την προσοχή από όσα ειπώθηκαν, ήταν οι σκέψεις του Πούτιν για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ειδικότερα, ότι η δομή του θα πρέπει να αντανακλά την ποικιλομορφία των περιοχών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Κάτι που ταιριάζει 100% στη θέση του Ερντογάν. Και αυτό σημαίνει ότι, η Ρωσία και η Τουρκία μπορεί να βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος στο θέμα της μεταρρύθμισης του ΟΗΕ, και αυτό είναι πράγματι ένα στρατηγικό θέμα στην ημερήσια διάταξη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Προέλαση Ρώσων σε Ουγκλεντάρ! Καταλαμβάνουν οικισμούς & περικυκλώνουν ουκρανικά στρατεύματα- Χωρίς νερό το 80% του Κιέβου
Με τη σειρά του, ο Ερντογάν την παραμονή της 99ης επετείου της Δημοκρατίας της Τουρκίας, αναφέρθηκε στον Πούτιν. Ο Ερντογάν μίλησε για ρωσοτουρκικά σχέδια, για τη δημιουργία κόμβου φυσικού αερίου στην Τουρκία και τη διανομή ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας.
Στο Πενταπόσταγμα σε άρθρο μας : Πως η Τουρκία επιχειρεί νέο "ΑΤΤΙΛΑ" στην Κύπρο κλέβοντας μέρος της ΑΟΖ της σε συνεργασία με Ρωσία-Συρία, αναφέραμε έντονη διπλωματική κινητικότητα παρατηρείται από κράτη της ΝΑ Μεσογείου και όχι μόνο, μετά την επίτευξη συμφωνίας Ισραήλ-Λιβάνου για τις ΑΟΖ τους.
Η Τουρκία δέχεται πλέον πίεση από τη Δύση, σε μια προσπάθεια να αναγκάσει τη χώρα να επιβάλει πλήρεις αντιρωσικές κυρώσεις.
Το πόσο θα αντέξει η Τουρκία σε αυτή την κατάσταση είναι μεγάλο ερώτημα. Ήδη υπάρχουν άμεσες απειλές από τη Δύση κατά της Τουρκίας, για επιβολή κυρώσεων για ειδικές σχέσεις με τη Ρωσία. Η ιδέα ότι μπορείς να κρυφτείς πίσω από το καθεστώς μιας ειρηνευτικής χώρας, λειτουργεί μέχρι στιγμής, αλλά το αποτέλεσμα φαίνεται να αρχίζει να μειώνεται.
Μια άλλη πηγή κινδύνου για τις ρωσοτουρκικές σχέσεις στην τρέχουσα διάρθρωσή τους, είναι η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Τουρκία, καθώς το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2023, θα πρέπει να διεξαχθούν προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές στην Τουρκία.
Η έλευση στην εξουσία στην Άγκυρα της αντιπολίτευσης, η οποία δεν κρύβει τη φιλοδυτική της στάση, θα σημάνει στην καλύτερη περίπτωση μια διακοπή της συνέχειας στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, την ανάγκη να ανοικοδομηθεί αυτό που είχε δημιουργηθεί μεταξύ επίσημης Μόσχας και Άγκυρας για δεκαετίες . Για να μην αναφέρουμε τις πιο ζοφερές προβλέψεις ότι, οι στρατηγικοί τομείς της ρωσοτουρκικής συνεργασίας μπορεί είτε να παγώσουν είτε να διαλυθούν πλήρως από τη φιλοδυτική αντιπολίτευση.
Ο τρίτος κίνδυνος για τις διμερείς σχέσεις, είναι η εξέλιξη της κατάστασης στα ουκρανικά πεδία μάχης. Αυτό περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την αναστολή της κατάστασης στον αέρα, την παράταση της σύγκρουσης, την έλλειψη πειστικής επίδειξης ανωτερότητας από τη ρωσική πλευρά.
Συμπερασματικά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε την “αχίλλειο πτέρνα” των διμερών σχέσεων, την παρουσία διασταυρούμενων και αντικρουόμενων συμφερόντων Ρωσίας και Τουρκίας, σε μια σειρά από περιοχές και χώρες του κόσμου. «Και αν σε τακτικό επίπεδο -στην ίδια Συρία, Λιβύη, στον Νότιο Καύκασο- Ρωσία και Τουρκία καταφέρουν να βρουν μια ισορροπία συμφερόντων, τότε σε στρατηγικό, μακροπρόθεσμο, λιγότερο ορατό στο μάτι, η Ρωσία έχει εμφανή προβλήματα», αναφέρει έγκριτο ρωσικό μέσο ενημέρωσης.
Τονίζει δε ότι, η φιλοδοξία της Τουρκίας σε παγκόσμιο παίκτη στο άμεσο μέλλον και περαιτέρω εδραίωση γύρω από την Άγκυρα του τουρκικού κόσμου, δεν μπορεί να μην αντηχεί στις ρωσικές εκτάσεις, σημαντικό μέρος των οποίων είναι το έδαφος των Τούρκων υποτελών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
«Για κάθε εξωτερική εθνική ιδέα, πρέπει να έχουμε τη δική μας εθνική ιδέα και η παρουσία όχι απλώς ισορροπίας σε αυτό το θέμα, αλλά πνευματικού και ιδεολογικού πλεονεκτήματος είναι θέμα εθνικής ασφάλειας, θέμα επιβίωσης της χώρας», αναφέρει και συνεχίζει:
«Ανεξάρτητα από το ποια “ηγετική διπλωματία” μας δένει με την Τουρκία και με άλλες χώρες, η φύση δεν ανέχεται το κενό: στους χώρους που δεν γεμίζουν με τη δική της, κοινωνικά αποδεκτή εθνική ιδέα, οι ιδέες των άλλων θα περιπλανηθούν, θα ριζώσουν και θα φυτρώσουν, διασπώντας την κοινωνία και την χώρα από μέσα».
«Αυτές τις μέρες, η Ρωσική εθνική ιδέα γεννιέται επιτέλους, και γεννιέται από μέσα, και δεν εμφυτεύεται από ψηλά. Να υποδείξουμε τι υποστηρίζουμε ως σύνολο της Ρωσικής κοινωνίας. Και αυτό δεν είναι έργο μιας ημέρας ή ακόμα και οκτώ μηνών μιας ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», καταλήγει.
