"Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι πόλεμος των drones. Τα UAV έχουν αλλάξει τα πάντα", είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου Διεθνούς ΜΜΕ σε αμυντικά θέματα, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
" Κατά τη διάρκεια της μάχης της Cerignola στις 28 Απριλίου 1503, οι ισπανικές δυνάμεις νίκησαν επιτυχώς έναν ανώτερου μεγέθους γαλλικό στρατό με τη χρήση όπλων πυρίτιδας, που σταμάτησαν τις επιθέσεις του γαλλικού ιππικού και των ελβετών πεζοπόρων. Λίγο περισσότερο από τέσσερις αιώνες αργότερα, το πολυβόλο άλλαξε πραγματικά τον πόλεμο και οδήγησε στις στατικές γραμμές των χαρακωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αργότερα χρειάστηκε η ανάπτυξη του τανκ για να σπάσει ουσιαστικά αυτές οι γραμμές, και στον αιώνα που ακολούθησε, τα μεγάλα τεθωρακισμένα οχήματα ήταν ο κύριος του πεδίου μάχης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ερντογάν: Συμφωνήσαμε με τον Πούτιν για μια γραμμή με τουρκικό αέριο που προέρχεται από τη Ρωσία
Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε και πάλι να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι πόλεμοι, καθώς τα τανκς της Ρωσίας καταστρέφονται όλο και περισσότερο από σχετικά χαμηλού κόστους φορητά όπλα, συμπεριλαμβανομένων των εκτοξευτών αντιαρματικών πυραύλων FGM-148 Javelin και AT4.
Αυτά τα όπλα έχουν πιστωθεί ότι κατέστρεψαν εκατοντάδες ρωσικά οχήματα, συμπεριλαμβανομένων αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού.
Και μετά τα drones
Αν και δεν είναι καινούργια, τα drones έχουν σίγουρα προχωρήσει πολύ από τότε που είχαν αρχικά αναπτυχθεί ως αεροσκάφη στόχου κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Τα ραδιοελεγχόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν στην εποχή του Μεσοπολέμου τόσο από τους στρατούς των ΗΠΑ όσο και από το Ηνωμένο Βασίλειο για εξάσκηση και εκπαίδευση στόχων.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα πρώτα οπλισμένα drones χρησιμοποιήθηκαν για την καταστροφή εχθρικών στόχων. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1944, οι Αεροπορικές Ομάδες Ειδικών Εργασιών (STAGs) του στρατού των ΗΠΑ ανέπτυξαν τέσσερα μη επανδρωμένα, ραδιοελεγχόμενα αεροσκάφη TDR-1 εναντίον μιας ιαπωνικής θέσης στο Bougainville στο Νότιο Ειρηνικό. Μπορεί να ήταν η πρώτη φορά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) χρησιμοποιήθηκαν με τέτοιο τρόπο, αλλά δεν ήταν η τελευταία.
Ο πόλεμος των drones
Ακόμη και πριν από τον Παγκόσμιο Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας (GWOT), τα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα (UAS) έδειχναν τις πραγματικές τους δυνατότητες, με το να παρέχουν πληροφορίες για τον εχθρό σε φίλιο στρατιωτικό προσωπικό, ενώ αργότερα χρησιμοποιήθηκαν drones για να χτυπήσουν αντιπάλους με θανατηφόρα ακρίβεια.
Στην Ουκρανία, τα νέα «περιφερόμενα πυρομαχικά», συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Switchblade, έχουν επίσης αποδειχθεί ότι αλλάζουν σοβαρά το παιχνίδι. Σε αντίθεση με τα μεγάλα drones, αυτά τα μικρά όπλα μπορούν να αναπτυχθούν κοντά στην πρώτη γραμμή και απαιτούν λίγη υποδομή για την εκτόξευση. Επιπλέον, σε αντίθεση με έναν πύραυλο, το μικρό εναέριο σκάφος μπορεί να παραμείνει στον αέρα για πάνω από 40 λεπτά και να βρει έναν στόχο ευκαιρίας. Παρέχει επίσης χρόνο για τον εντοπισμό ενός στόχου, την επίγνωση της κατάστασης και στη συνέχεια το χτύπημα με καταστροφική ακρίβεια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αποκωδικοποίηση: Γιατί η Ρωσία αγοράζει βαλλιστικούς πυραύλους από το Ιράν όταν η δική της τεχνολογία είναι δεκαετίες μπροστά από την Τεχεράνη
Το Switchblade έχει στοχεύσει επιτυχώς άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα, συνοδείες φορτηγών και θέσεις πυροβολικού. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο μοντέλα και το καθένα έχει διαφορετική αποστολή. Το «300» είναι μικρότερο και προορίζεται για επιθέσεις κατά προσωπικού, ενώ το «600» είναι λίγο βαρύτερο με μεγαλύτερες κεφαλές και είναι ικανό να καταστρέψει άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα.
Η Ουκρανία έχει επίσης αρχίσει να αναπτύσσει το μεγαλύτερο Phoenix Ghost, το οποίο έχει παρόμοιες δυνατότητες με το Switchblade. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, μπορεί να πετάξει πολύ περισσότερο, έως και έξι ώρες ,ενώ μπορεί να λειτουργεί τη νύχτα με αισθητήρες υπερύθρων.
Τα drones έχουν αποδειχθεί τόσο επιτυχημένα που η Ρωσία χρησιμοποιεί και τα δικά της. Ωστόσο, το κύριο μη επανδρωμένο αεροσκάφος του (UAV), το Orlan-10, είναι ένα μικρό UAV αναγνώρισης και επιτήρησης που κατασκευάστηκε στο Κέντρο Ειδικής Τεχνολογίας στην Αγία Πετρούπολη.
Δεν έχει τις επιθετικές δυνατότητες των ουκρανικών drones. Ως αποτέλεσμα, η Μόσχα έπρεπε να στραφεί στο de facto σύμμαχο Ιράν για να του προμηθεύσει drones, μια κατάσταση που λίγοι θα μπορούσαν να είχαν προβλέψει όταν ξεκίνησε ο πόλεμος πριν από οκτώ μήνες.
Η σύγκρουση μεταβαίνει τώρα από τον αναμενόμενο πόλεμο με τανκς σε έναν πόλεμο όπου μικρά αλλά θανατηφόρα drones δημιουργούν όλεθρο στο πεδίο της μάχης. Αν και τα τανκς θα παραμείνουν στα οπλοστάσια των περισσότερων στρατιωτικών, οι μελλοντικοί στρατιωτικοί ιστορικοί σίγουρα θα περιγράψουν αυτήν την τρέχουσα σύγκρουση ως τον πρώτο αληθινό πόλεμο με drone."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω επισημαίνεται ότι η χρήση των drones στον πόλεμο στην Ουκρανία, ότι έχει καταλυτική επίδραση στην έκβασή του.
Ωστόσο οι Τούρκοι ήταν εκείνοι οι οποίοι αρχικά στη Συρία δοκίμασαν πριν από 3 χρόνια περίπου το νέο δόγμα διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων, θέτοντας τη χρήση των UAV ως κυρίαρχη, με αποτέλεσμα να προξενήσουν βαριές απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και καταστροφή στρατιωτικού υλικού στον Συριακό Στρατό.
Η Ρωσία στο idlib ουσιαστικά είχε επιβάλλει non fly zone για την τουρκική πολεμική αεροπορία, βοηθώντας τα μέγιστα στην προχώρηση του Συριακού στρατού στην εν λόγω επαρχία της Συρίας. Η Τουρκία τότε αποφάσισε να εφαρμόσει ένα νέο Δόγμα προκειμένου να αντιμετωπίσει την συριακή προέλαση. Αυτό βασιζόταν στα εξής:
Α. Προώθηση συνεχώς Μονάδων μηχανοκίνητου πεζικού, τεθωρακισμένων, Ειδικών Δυνάμεων και Πυροβολικού εντός του idlib, δημιουργώντας έτσι έναν «εδαφικό υπερκορεσμό δυνάμεων».
Β. Προώθηση του Koral (Land based Radar Electronic Warfare System) πλησίον των τουρκοσυριακών συνόρων για διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου.
Γ. Προσβολή των συριακών δυνάμεων με πυρά πυροβολικού και πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους μεγάλου βεληνεκούς αλλά και με πυραύλους αέρος- εδάφους μεγάλου βεληνεκούς και πολύ μεγάλης ακρίβειας, τους οποίους εκτόξευαν τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη (F-16) τα οποία πετούσαν εντός τουρκικού εναέριου χώρου λόγω της non fly zone που είχαν επιβάλει τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη.
Δ. Μαζική χρήση UAV σε αποστολές αναγνώρισης, επιτήρησης αλλά και καταστροφής στόχων του συριακού στρατού.
Οι Τούρκοι τότε χρησιμοποίησαν μαζικά UAV κατά των συριακών δυνάμεων στο Idlib
Σημειωτέον ότι το ΑΝΚΑ-S έχει τη δυνατότητα συλλογής πληροφοριών επικοινωνιών και ηλεκτρονικών πληροφοριών (COMINT-ELINT), καλύπτοντας τουλάχιστον μπάντα συχνοτήτων από 30 MGHZ έως 3 GHZ.
Έτσι εντοπίζουν την ακριβή θέση μετάδοσης επικοινωνιών , οπότε παρακολουθώντας και αναλύοντας τες βρίσκουν και προσβάλλουν τη θέση των εχθρικών δυνάμεων με πυρά είτε από μαχητικά αεροσκάφη, πυροβολικό, UAV.
Ακολούθησε στη συνέχεια εκτεταμένη χρήση των UAV με επιτυχία από τους Τούρκους σε Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ και τελευταία με πώληση των UAV Bayraktar στην Ουκρανία.
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν συνεχώς με άρθρα μας την τελευταία διετία, εισηγούμενοι όπως χώρα μας αποκτήσει το ταχύτερο δυνατόν anti-drones συστήματα, UAV, USV καθώς και να προβεί στην αγορά ηλεκτρονικών συστημάτων, αντιμέτρων, αντιαντιμέτρων τακτικών αλλά και Στρατηγικών τα οποία και να εντάξει σε Μονάδες –Σχηματισμούς αλλά και σε μείζονες Σχηματισμούς.
Επισημάνθηκε επίσης η σημασία των UAV καμικάζι στο Αιγαίο στο πλαίσιο της παλαϊκής άμυνας.
Η Ελλάδα με το πλήθος των νήσων, ενδιάμεσων νήσων, μικρονήσων και βραχονησίδων που διαθέτει στο Αιγαίο έχει ανάγκη να διαθέτει στο οπλοστάσιό της πληθώρα οπλικών συστημάτων, μεγάλης ακρίβειας και φονικότητας προκειμένου να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα.
Τα UAV καμικάζι εκτός των παραπάνω χαρακτηριστικών, διαθέτουν ως επιπλέον πλεονεκτήματα το χαμηλό κόστος κατασκευής αλλά και τη δυνατότητα να ενταχθεί στα πλαίσια της παλλαϊκής άμυνας ως χειριστές τους ,μαχητές κατόπιν σύντομης εκπαίδευσης και ο άμαχος πληθυσμός μας στο Αιγαίο.
Δηλαδή UAV καμικάζι θα μπορεί μετά από εκπαίδευση να χειριστεί πλέον του ενεργού στρατού και των ΤΕΑ ακόμη και άνδρες και γυναίκες πολίτες.
Αλήθεια για παράδειγμα σε ποια άλλη περίπτωση ένας άνδρας ή γυναίκα 65 ή 15 ετών που ζεί σε ένα νησί μας στο Αιγαίο, εκτός από αυτήν του χειριστού UAV καμικάζι, θα δύναται να σκοτώσει ή τραυματίσει μία ομάδα επίλεκτων Τούρκων πεζοναυτών ή καταδρομέων, και μάλιστα με ένα και μόνο κτύπημα;
Επίσης κρίνεται επιτακτικό η Ελλάδα να εντάξει στο οπλοστάσιό της θαλάσσια USV.
Ας οραματιστούμε την εικόνα όπου κατά ταχύπλοων σκαφών γεμάτα με τούρκους πεζοναύτες τα οποία θα κινούνται προς τις ακτές ενός νησιού μας, εκτοξευθούν μαζικά UAV και USVs. Τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια τόσο σε απώλειες όσο και στο ηθικό των επιτιθέμενων τούρκων.
Θα πρέπει επίσης να αντιληφθούμε, ότι τα παραπάνω UAV – USVs μας δίνουν τη δυνατότητα προσβολής αναλόγως του βεληνεκούς τους, να προσβάλουμε στόχους στρατιωτικούς και μη, τόσο στα μικρασιατικά παράλια όσο και στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Κλείνοντας, επισημαίνουμε την αναγκαιότητα άμεσης απόκτησης UAV, USV drones από τη χώρα μας, προκειμένου να κλείσουμε την επικίνδυνη «ψαλίδα» σε σχέση με την Τουρκία που υπάρχει στον εν λόγω τομέα, ο οποίος έχει αποδείξει ότι έχει τη δυνατότητα να καθορίσει την έκβαση μιας πολεμικής αναμέτρησης σε πολύ μεγάλο βαθμό.
