Οι πρόσφατες επιδρομές πυραύλων-αέρος και πυραύλων-πυροβολικού των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων, στη διοικητική και επιτελική υποδομή και τις οχυρώσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε Konstantinovka (DPR), Merefa και Chuguev (στην περιοχή του Kharkov), έλαβαν ιδιαίτερη προσοχή από εμπειρογνώμονες και παρατηρητές.
Η ενσωμάτωση της εναέριας οπτικής/ηλεκτρονικής αναγνώρισης των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και των πλατφορμών επίθεσης πολλαπλών χρήσεων των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και του MFA, σε ένα ενιαίο «πεδίο πληροφοριών» απέδωσε καρπούς στο θέατρο επιχειρήσεων Donbass.
Προφανώς, για την καταστολή εχθρικών στόχων χρησιμοποιήθηκαν στρατηγικοί πύραυλοι κρουζ χαμηλής παρατήρησης Kh-101, με σωλήνα ενίσχυσης εικόνας όχι μεγαλύτερο από 0,04 τετραγωνικά μέτρα, τακτικοί πύραυλοι LMUR, καθώς και κατευθυνόμενοι πύραυλοι μεγάλης εμβέλειας 300 mm 9M544 / 549 από τα συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης Tornado-S.
Ωστόσο, πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές ενδιαφέρθηκαν για την αρχή της διανομής στόχων και την επιλογή των χρονικών «παραθύρων», που εξασφάλιζαν τόσο υψηλές απώλειες του εχθρού κατά τη διάρκεια αυτής της επίθεσης.
Η κατανομή στόχων μεταξύ των φορέων πυραύλων κρουζ Kh-101 (τους πυραύλους Tu-160M και Tu-95MS), των πυραύλων πολλαπλών χρήσεων LMUR (Su-30SM και Su-34) και των διμοιριών Tornado-S MLRS, θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσω ασφαλών ασύγχρονων καναλιών ανταλλαγής δεδομένων, που χρησιμοποιούνται από το αυτοματοποιημένο σύστημα ελέγχου για στρατιωτικές μονάδες σε τακτικό επίπεδο (ACS TK) "Constellation".
Παρόμοια κανάλια χρησιμοποιούνται από τα δικτυοκεντρικά τερματικά ανταλλαγής δεδομένων των στρατηγικών πυραύλων Tu-95MS και Tu-160M/2.
Το συμπέρασμα είναι το εξής: η διοίκηση των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων, καθώς και των Ρωσικών Δυνάμεων Πυραύλων και Πυροβολικού, έχει επικεντρωθεί στην ενσωμάτωση της δικτυοκεντρικής σύνδεσης μεταξύ επίγειων και εναέριων πλατφορμών τακτικής αναγνώρισης, καθώς και στον ευρύτερο κατάλογο υψηλών όπλων κρούσης ακριβείας.
Επίσης, καταγράφηκε η πολυαναμενόμενη απόκτηση από το προσωπικό των Δυνάμεων Αεράμυνας των Ρωσικών Χερσαίων Δυνάμεων, η ικανότητα αντιμετώπισης των κατευθυνόμενων βλημάτων υψηλής ακρίβειας M31A1 GMLRS που χρησιμοποιούν τα συστήματα HIMARS, MARS-II και M270B1 MLRS.
«Στην πράξη, το πλήρωμα μάχης ενός από τα συστήματα αεράμυνας πρώτης γραμμής Buk-M3 της ρωσικής στρατιωτικής αεράμυνας, κατάφερε να εξοικειωθεί με τις δυνατότητες αντιμετώπισης πυραύλων μικρού μεγέθους M31A1 κατά την απώθηση ενός άλλου πρόσφατου τεράστιου χτυπήματος από τα συστήματα HIMARS, στους πίσω κόμβους υλικοτεχνικής μας υποστήριξης στο θέατρο επιχειρήσεων της Νότιας Ουκρανίας», αναφέρει ρωσικό μέσο ενημέρωσης.
Σύμφωνα με το ρωσικό μέσο, ένας χειριστής του πληρώματος μάχης Buk-M3 και ένας αξιωματικός των δυνάμεων αεράμυνας των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων ανέφεραν:
«Πραγματοποιήσαμε τη δική μας σύντομη ανάλυση των δυνατοτήτων του Buk-M3 στην αντιμετώπιση των βλημάτων M31A1, ξεκινώντας από τις γνωστές παραμέτρους των ραντάρ και τα χαρακτηριστικά του συστήματος καθοδήγησης αντιαεροπορικών πυραύλων αυτού του συστήματος αεράμυνας, καθώς και από τις επιδόσεις πτήσης και τα ηλεκτροδυναμικά χαρακτηριστικά των κατευθυνόμενων βλημάτων M31A1 GMLRS, που πρόκειται να αναχαιτιστούν» και συνέχισαν:
«Οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι M31A1 με εξαιρετικά χαμηλό EPR, δεν σταμάτησαν το Buk-M3. Τα κατευθυνόμενα βλήματα 227 mm του συστήματος HIMARS, διακρίνονται από μια εξαιρετικά μικρή αποτελεσματική ανακλαστική επιφάνεια - περίπου 0,05-0,07 τετραγωνικά μέτρα (συγκρίσιμο με το EPR του 220 mm RS 9M27F των συστημάτων Uragan), το οποίο μειώνει την εμβέλεια ανίχνευσης από τα ραντάρ 9S36M των αυτοκινούμενων συστημάτων βολής Buk-M3 από τυπικά 130 σε 35 km.
Μετά την ανίχνευση βλημάτων σε απόσταση 30 km, οι υπολογιστικές εγκαταστάσεις του κέντρου ελέγχου μάχης των συγκροτημάτων Buk-M3 χρειάζονται άλλο ένα χρονικό διάστημα 12 δευτερολέπτων, για να σχεδιάσουν με ακρίβεια τις διαδρομές των επιτιθέμενων αντικειμένων με περαιτέρω προσδιορισμό στόχων για αντιαεροπορικούς πυραύλους 9M317MA . Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα βλήματα που πετούν με ταχύτητα 750 m / s καταφέρνουν να ξεπεράσουν άλλα 9 km προς την κατεύθυνση του στόχου, με αποτέλεσμα η εμβέλεια να μειωθεί σε περίπου 21 km».
Αυτή τη στιγμή εκτοξεύονται αντιαεροπορικοί πύραυλοι, οι οποίοι καταρρίπτουν επιτιθέμενα βλήματα HIMARS σε απόσταση 13-15 km, από τα συστήματα αντιαεροπορικών πυραύλων Buk-M3. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα των συμπλεγμάτων Buk-M3 σε σύγκριση με τα S-300PM κατά την απόκρουση χτυπημάτων με πυραύλους μικρού μεγέθους;
«Πρώτα απ 'όλα, αυτή είναι η ικανότητα ενός Buk-M3 να αναχαιτίζει ταυτόχρονα 36 σύνθετους εχθρικούς στόχους, που επιτίθενται από διάφορες κατευθύνσεις αέρα, η οποία επιτυγχάνεται με τον εξοπλισμό των αντιαεροπορικών πυραύλων 9M317MA με ενεργά ραντάρ κεφαλής της οικογένειας Slanets και την παρουσία ενός μεμονωμένου ραντάρ προσδιορισμού στόχου 6 καναλιών, σε καθεμία από 6 εγκαταστάσεις πυροδότησης του συστήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια μεραρχία S-300PM2 μπορεί ταυτόχρονα να αναχαιτίσει όχι περισσότερους από 6 εχθρικούς στόχους, γεγονός που οφείλεται στην παρουσία μόνο ενός ραντάρ φωτισμού στόχου 30N6E και στην ημιενεργή καθοδήγηση των αντιαεροπορικών βλημάτων 48N6E2, που απαιτεί συνεχή φωτισμό στο αντικείμενο που αναχαιτίστηκε μέχρι τη στιγμή που ενεργοποιείται η ασφάλεια του ραντάρ», αναφέρουν.
Εν τω μεταξύ, ο αριθμός των πιο σπάνιων συστημάτων αεράμυνας S-350 Vityaz, που παραδίδονται σε μονάδες μάχης (σε αντίθεση με τα μεγαλύτερης κλίμακας συστήματα αεράμυνας Buk-M3), σήμερα δεν τους επιτρέπει να διανεμηθούν ελεύθερα στο ουκρανικό θέατρο.
Όσον αφορά τα κιτ του συστήματος αεράμυνας C-400 Triumph, τα TPK με αναχαιτιστές 9M96DM ενσωματώθηκαν στα πυρομαχικά μόνο ενός περιορισμένου αριθμού μάχιμων συνταγμάτων και τμημάτων αυτών των συγκροτημάτων, ενώ τα περισσότερα από τα συγκροτήματα εξακολουθούν να διαθέτουν αντιαεροπορικά 48N6DM κατευθυνόμενους πυραύλους με ημιενεργό αναζητητή ραντάρ, περιορίζοντας το κανάλι της μεραρχίας σε έξι ταυτόχρονα αναχαιτισμένους εχθρικούς εναέριους στόχους.
