Η εκπληκτική επιτυχία της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική εισβολή, δείχνει ότι ο χαρακτήρας του πολέμου αλλάζει. Ενώ ο ρωσικός στρατός έχει αποδειχθεί απροσδόκητα ανίκανος, υπάρχουν και ευρύτερες τάσεις - τάσεις που θα εμπόδιζαν κάθε εισβολέα οπουδήποτε στον κόσμο.
Αυτά είναι άσχημα νέα για την Κίνα και άλλες χώρες, που μπορεί να επιδιώξουν να εξασφαλίσουν περισσότερο έδαφος μέσω της κατάκτησης. Είναι καλά νέα για τις δημοκρατίες, των οποίων οι στρατηγικοί στόχοι είναι συντριπτικά αμυντικοί, και ειδικά για τα μικρότερα έθνη που αντιμετωπίζουν μια φαινομενικά συντριπτική συμβατική δύναμη.
Τι αλλάζει και γιατί; Ο πόλεμος της Ουκρανίας υπογραμμίζει τις στρατιωτικές επιπτώσεις τριών παγκόσμιων τάσεων: ισχύς πυρός καθοδηγούμενη από ακρίβεια , εκτεταμένη αστικοποίηση και μαζική κινητοποίηση. Δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζονται. Οι ίδιες οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν μια παρόμοια κατάσταση στο Ιράκ. Αλλά η εισβολή της Ρωσίας, είναι το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα του πώς όλα αυτά παίζονται σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης, και όπως είπαν δημοσίως οι Ταϊβανοί αξιωματούχοι , οι Κινέζοι στρατηγοί θα πρέπει να σκεφτούν καλά τις συνέπειες για οποιαδήποτε βίαιη επανένωση με την Ταϊβάν.
Δύναμη πυρός
Υπάρχει μια συνεχώς μεταβαλλόμενη ισορροπία μεταξύ της δύναμης πυρός, της προστασίας και των ελιγμών που διαμορφώνουν και αναδιαμορφώνουν το πρόσωπο του πολέμου. Σε όλη την ιστορία, όταν η δύναμη των όπλων μεγάλης εμβέλειας ξεπερνά τη διαθέσιμη προστασία εναντίον τους, γίνεται πιο επικίνδυνο να ελίσσεσαι στο πεδίο της μάχης και πιο ασφαλές να μένει κρυφό. Αυτό εμποδίζει την επίθεση και ευνοεί την άμυνα.
Τα πιο δραματικά παραδείγματα, ήταν η καταστροφή ρωσικών αρμάτων μάχης από πυραύλους δυτικής κατασκευής όπως ο βρετανικός NLAW και ο αμερικανικός Javelin. Όμως, τα βαρέα τεθωρακισμένα οχήματα είναι οι πιο δύσκολοι στόχοι και οι πιο εύκολοι στην αναβάθμιση με προηγμένα αντίμετρα. Στην πραγματικότητα, μια ουκρανική μονάδα, η Aerorozvidka, ισχυρίζεται ότι σταμάτησε τις ρωσικές στήλες με drones που έριξαν βόμβες που σχεδίασε η ίδια. Και ακόμη και άοπλα, εμπορικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη μπορούν να αποτελέσουν σοβαρή απειλή, εντοπίζοντας στόχους για ουκρανικό πυροβολικό ή ενέδρες.
Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα, προσπάθησαν να δημιουργήσουν άμυνες «κατά της πρόσβασης/άρνησης περιοχής» που χρησιμοποιούν αντιαεροπορικούς και αντιπλοϊκούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, για να εμποδίσουν τις αμερικανικές δυνάμεις να επέμβουν στις περιοχές τους. Αντίθετα, δυτικοί εμπειρογνώμονες όπως ο Andrew Krepinevich, έχουν υποστηρίξει για παρόμοια συστήματα για την υπεράσπιση των Φιλιππίνων, της Ιαπωνίας και της Ταϊβάν από την Κίνα, μια προσέγγιση που η Ταϊπέι συλλογίστηκε δημόσια τα τελευταία χρόνια . Η ιδέα, και στις δύο περιπτώσεις, απαιτεί τη χρήση χερσαίων όπλων για τον αποδεκατισμό των επιτιθέμενων αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων καθώς πλησιάζουν, όπως μια πολύ κλιμακούμενη έκδοση πολυβόλων στο Somme.
Οποιαδήποτε κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν, θα έπρεπε να διασχίσει πάνω από 80 μίλια ανοιχτών υδάτων και στη συνέχεια να πολεμήσει στην ενδοχώρα, σε μερικά από τα πιο πυκνά αστικοποιημένα εδάφη στη γη. Το οποίο οδηγεί στο επόμενο θέμα:
Αστικοποίηση
Ιστορικά, η Ουκρανία ήταν ένας «αυτοκινητόδρομος» εισβολής. Γιατί λοιπόν οι ρωσικές δυνάμεις απέτυχαν να καταλάβουν το Κίεβο, του οποίου τα περίχωρα βρίσκονται λιγότερο από 60 μίλια από τις θέσεις τους στη Λευκορωσία, ή το Χάρκοβο, μόλις 13 μίλια από τα ρωσικά σύνορα;
Μέρος της απάντησης είναι η αστικοποίηση, η οποία αναδιαμορφώνει φυσικά το τοπίο με τρόπους που ευνοούν την άμυνα. Ενώ τα φυσικά χαρακτηριστικά της Ουκρανίας παραμένουν αμετάβλητα, η ανθρώπινη γεωγραφία είναι πολύ διαφορετική από ότι σε προηγούμενους πολέμους. Ο πληθυσμός της Ουκρανίας, στην πραγματικότητα δεν είναι πολύ μεγαλύτερος από ότι ήταν όταν εισέβαλε ο Χίτλερ - λίγο πάνω από 40 εκατομμύρια τότε, έναντι 45 εκατομμύρια σήμερα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία - αλλά το ποσοστό που ζει σε αστικές περιοχές έχει διπλασιαστεί, στο 69%. Ένας χάρτης πληθυσμιακής πυκνότητας της Ουκρανίας, είναι διάσπαρτος με πόλεις με καθεμία από αυτές να αποτελεί ένα πιθανό φρούριο.
Οι πόλεις του 21ου αιώνα είναι ακόμη πιο σκληρές: Μπορεί να μην έχουν πέτρινους τοίχους, αλλά διαθέτουν πολυώροφα κτίρια που επιτρέπουν ενέδρες από ψηλά, τσιμεντένιες κατασκευές που μετατρέπονται εύκολα σε αποθήκες και σήραγγες ή ακόμα και ολόκληρα συστήματα μετρό, που επιτρέπουν στους μαχητές να ελίσσονται υπόγεια. Η απόλυτη πολυπλοκότητα ενός αστικού περιβάλλοντος είναι ένας εφιάλτης για τα στρατεύματα που επιτίθενται, που δεν έχουν την εξοικείωση των υπερασπιστών με τις μυριάδες διαδρομές πίσω, κρυψώνες και πιθανές ζώνες ενέδρας. Ο βομβαρδισμός μιας πόλης σε ερείπια - όπως κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία- είναι αποτελεσματικός στη σφαγή αμάχων, αλλά από στρατιωτική άποψη γεμίζει τους δρόμους με ερείπια: περισσότερη κάλυψη για τους υπερασπιστές, περισσότερα εμπόδια για την προέλαση των επιτιθέμενων. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν.
Στην Ταϊβάν, τον κορυφαίο στόχο της Κίνας, σχεδόν το 80 τοις εκατό του πληθυσμού ζει σε αστικές περιοχές. Ενώ ο πληθυσμός του νησιού είναι πολύ μικρότερος από τον πληθυσμό της Ουκρανίας - λίγο λιγότερο από 24 εκατομμύρια σε αντίθεση με 45 εκατομμύρια - είναι επίσης συγκεντρωμένος σε μια πολύ μικρότερη χερσαία έκταση, επομένως η πυκνότητα του πληθυσμού είναι εννέα φορές μεγαλύτερη (1.709 ανά τετραγωνικό μίλι έναντι 185). Και αυτός ο πληθυσμός, είναι ιδιαίτερα συγκεντρωμένος στη δυτική πλευρά της χώρας, όπου πιθανότατα θα έπρεπε να αποβιβαστεί οποιαδήποτε κινεζική δύναμη εισβολής. (Η ανατολική ακτή δεν είναι μόνο πιο μακριά από την ηπειρωτική χώρα αλλά και απότομα ορεινή).
Τέτοιες πυκνές αστικές περιοχές, δεν δημιουργούν μόνο φυσικά εμπόδια στην εισβολή: δημιουργούν και ανθρώπινα εμπόδια. Οι άνθρωποι που βρίσκονται πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, μπορούν πιο εύκολα να σχηματίσουν κοινωνικά δίκτυα, μαζικές διαδηλώσεις, ταραχές ή ακόμα και εξεγέρσεις. Και η σύγχρονη τεχνολογία κάνει τη μαζική κινητοποίηση πιο εύκολη από ποτέ.
Κινητοποίηση
Η Ρωσία κυβέρνησε το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Ουκρανίας, για περισσότερα από 300 χρόνια. Αλλά η σημερινή Ουκρανία, είναι πολύ πιο δύσκολο να υποταχθεί. Ιστορικά, οι περισσότεροι Ουκρανοί ήταν γεωργοί επιβίωσης, που ζούσαν σε απομονωμένα χωριά, με μόνο μια αργή ροή ειδήσεων και ιδεών από το εξωτερικό. Σήμερα, οι περισσότεροι Ουκρανοί ζουν σε πόλεις και πάνω από το 60 τοις εκατό από αυτούς, έχουν smartphone. Για τους σύγχρονους χρήστες του Διαδικτύου, ο πόλεμος είναι διαδραστικός, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να τους προτρέπουν να αντισταθούν, να διαμαρτυρηθούν, να στρατευτούν, να φτιάξουν μολότοφ , να επιτεθούν σε νηοπομπές προμηθειών, κι άλλα.
Φυσικά, οι ιστότοποι μπορούν να παραβιαστούν, να μπλοκαριστούν οι μεταδόσεις, να κατασχεθούν τυπογραφεία. Αλλά ακόμα κι αν ένας εισβολέας μπορεί να κλείσει τις επικοινωνίες κατά τη διάρκεια του πολέμου - και η αποτυχία της Ρωσίας να το κάνει αυτό στην Ουκρανία είναι καταφατική - είναι σε μεγάλο βαθμό πολύ αργά, αν έχει ήδη διαμορφωθεί ισχυρή εθνική ταυτότητα.
Στην Ουκρανία σήμερα, είναι ξεκάθαρο ότι εκατομμύρια Ουκρανοί ταυτίζονται με την εθνική υπόθεση, αρκετά σθεναρά ώστε να αγωνιστούν γι' αυτήν.
Τι γίνεται με την Ταϊβάν;
Είναι μια από τις πιο ενσύρματες και κινητοποιημένες κοινωνίες στον κόσμο. Από το 2021, το 98 τοις εκατό του πληθυσμού είχε smartphone. Το 67 τοις εκατό από αυτούς προσέρχονται συνήθως στις εκλογές έως και 75 τοις εκατό το 2020.
Τώρα, ιστορικά, τόσο το Πεκίνο όσο και η Ταϊπέι συμφώνησαν ότι η Ταϊβάν ήταν αναπόσπαστα μέρος μιας ενωμένης Κίνας: Απλώς διαφώνησαν σχετικά με το ποιος θα έπρεπε να είναι επικεφαλής. Αλλά σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις , το 68 τοις εκατό του πληθυσμού της Ταϊβάν αυτοπροσδιορίστηκε ως Ταϊβανέζος, λιγότερο από το 2 τοις εκατό ως Κινέζοι και το 28 τοις εκατό ως και τα δύο. Το 64 τοις εκατό είπε ότι, θα πολεμούσαν «απολύτως» ή «πιθανώς» για να υπερασπιστούν την Ταϊβάν.
Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι, μια ουκρανικού τύπου εδαφική αμυντική πολιτοφυλακή θα βρει πολλούς νεοσύλλεκτους στην Ταϊβάν. Οπλισμένοι με σύγχρονους πυραύλους και drones, και υπερασπίζοντας το αστικό έδαφος, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τρομερό εμπόδιο σε οποιαδήποτε κινεζική εισβολή.
Η επιθετικότητα, δεν είναι σχεδόν ξεπερασμένη και η Κίνα είναι πολύ ισχυρότερη από τη Ρωσία. Αλλά η Ουκρανία προτείνει ότι, το σωστό είδος άμυνας είναι όλο και πιο αποτελεσματικό και οι δημοκρατίες σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να δουν το παράδειγμά της.
