Πυρά κατά των συμμάχων των ΗΠΑ εξαπέλυε στο παρελθόν ο Πιτ Χέγκσεθ, ο προτεινόμενος υπουργός Άμυνας στη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είχε βάλει στο στόχαστρο την Τουρκία και τον -όπως έγραφε- ισλαμιστικό της χαρακτήρα.
Όπως τονίζει ο Guardian, o Χέγκσεθ προχωρούσε και σε προτάσεις εκτός διεθνούς δικαίου, όπως το να μην δεσμεύονται οι Αμερικανοί στρατιώτες από τις συμβάσεις της Γενεύης που αφορούν αμάχους και αιχμαλώτους. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, έγραφε, πρέπει να γίνουν «ανηλεείς, ασυμβίβαστες, ολοκληρωτικά φονικές» ώστε να κερδίζουν τους πολέμους με τους δικούς του κανόνες.
Παράλληλα, όπως τονίζει η βρετανική εφημερίδα, ο Χέγκσεθ θέλει να δέσει ακόμη περισσότερο την αμερικανική πολιτική στο άρμα του Ισραήλ, γράφοντας ότι «αν αγαπάς την Αμερική, τότε αγαπάς και το Ισραήλ».
Στο παρελθόν, ο Χέγκσεθ ήταν «γεράκι» στα θέματα εξωτερικής πολιτικής με νεοσυντηρητικές τάσεις, αλλά αργότερα, όπως λέει και ο ίδιος «μεταστράφηκε» χάρη στον Τραμπ. Τώρα πλέον τάσσεται κατά των διεθνών και πολυμερών θεσμών.
Και για του λόγου το αληθές, το 2020 έγραφε: «Γιατί χρηματοδοτούμε τον αντιαμερικανικό ΟΗΕ;». Θυμόταν τη θητεία του στο Αφγανιστάν και ειρωνευόταν τη διεθνή δύναμη ISAF γιατί δεν πολεμούσαν όσο τουλάχιστον οι Αμερικανοί.
Ρωτούσε ακόμη «γιατί η ισλαμιστική Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ;»
Ο Χέσγκεθ θεωρεί ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, «ονειρεύεται ανοιχτά την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» και είναι «ισλαμιστής με ισλαμιστικά οράματα για τη Μέση Ανατολή».
Ακριβώς τον ίδιο χαρακτηρισμό, αυτό του «ισλαμιστή» χρησιμοποιεί για εξτρεμιστικούς «παίκτες» όπως ο ISIS.
Γενικότερα, όμως, για το NATO, ο προτεινόμενος υπουργός Άμυνας έλεγε ότι «δεν είναι συμμαχία, αλλά «αμυντική διευθέτηση για την Ευρώπη, που πληρώνουν και στηρίζουν οικονομικά οι ΗΠΑ».
Κατηγορεί ακόμη τους Ευρωπαίους γιατί «αφέθηκαν να κυριευτούν [ενν. από τους μετανάστες]», υιοθετώντας ο ίδιος μια «θεωρία» σαν τη «Μεγάλη Αντικατάσταση» που προωθούν ακροδεξιοί. Οι Ευρωπαίοι, γράφει ακόμη, «επέλεξαν να μην “χτίσουν” ξανά τους στρατούς τους, “αρμέγοντας” την προθυμία των ΗΠΑ να πολεμήσουν και να κερδίσουν πολέμους».
Το ΝΑΤΟ, έγραφε ακόμη, «είναι ένα κειμήλιο που πρέπει να ξηλωθεί και να στηθεί ξανά ώστε να υπερασπιστούμε πραγματικά την ελευθερία μας. Για αυτό πολεμά ο Τραμπ».
Από την άλλη πλευρά, έγραφε ότι τα Ηνωμένα Έθνη είναι ένας «εντελώς παγκοσμιοποιημένος οργανισμός που προωθεί με επιθετικό τρόπο μια ατζέντα κατά των ΗΠΑ, του Ισραήλ και κατά της ελευθερίας», για να προσθέσει ότι έχουν δύο μέτρα και σταθμά, «ένα για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και ένα για όλους τους άλλους».
Παραλληλίζει τη συμμαχία με το Ισραήλ και τη σχέση των ΗΠΑ μαζί του με τις Σταυροφορίες: «Εμείς οι Χριστιανοί μαζί με τους Εβραίους φίλους μας πρέπει να σηκώσουμε το σπαθί του αμετανόητου Αμερικανισμού και να υπερασπίσουμε τους εαυτούς μας». Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, αναφέρεται στο Brexit και την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά ως «πηγές» στις οποίες μπορούν να προστρέξουν οι (πραγματικοί) Αμερικανοί.
Αναφέρεται τέλος σε μια τετράδα αξιών: «Πίστη, οικογένεια, ελευθερία και ελεύθερες επιχειρήσεις: αν τα αγαπάτε αυτά, μάθετε να αγαπάτε και το Κράτος του Ισραήλ. Μετά θα βρούμε μια αρένα για να πολεμήσουμε για αυτό».
Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι ο προτεινόμενος υπουργός έχει ένα αρκετά μεγάλο τατουάζ με τη λατινική φράση: «Deus vult», δηλαδή «Θέλημα Θεού», την οποία χρησιμοποιούσαν οι Σταυροφόροι.
