Να αξιοποιηθεί η κρίση της Ουκρανίας για να προωθηθεί η τουρκική ατζέντα στο ΝΑΤΟ και να μην υπάρχουν φωνές μέσα στη συμμαχία που φέρουν αντιρρήσεις στην αναθεωρητική της πολιτική επιχειρεί από την πρώτη στιγμή του πολέμου η Άγκυρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τουρκικό παραλήρημα για το Αιγαίο! Πρώην Υπουργός: ''Τα πλοία μας να στηθούν γύρω από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου” (Βίντεο)
Αυτό είναι λίγο έως πολύ γνωστό στην Αθήνα αλλά σίγουρα λαμβάνει ξεχωριστή αξία όταν το βλέπει κανείς μπροστά του σε γραπτό κείμενο από αναλυτές της γείτονος.
Αυτή ακριβώς την ευκαιρία δίνει η ανάλυση του καθηγητή Μουράτ Γιεσίλτας, διευθυντή Ερευνών Ασφαλείας στη SETA, το μεγαλύτερο think tank, της Τουρκίας.
Γράφει συγκεκριμένα: «Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι μια από τις πιο εκτεταμένες προκλήσεις που έχει αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ από τον Ψυχρό Πόλεμο. Το ΝΑΤΟ, το οποίο ιδρύθηκε ως αμυντικός οργανισμός για να διασφαλίσει την ασφάλεια της Ευρώπης απέναντι στην απειλή της Σοβιετικής Ένωσης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, αναγκάστηκε να επανεξετάσει τη μακροπρόθεσμη στρατηγική του λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Υπάρχουν ερωτήσεις για το αν αυτή η στρατηγική θα είναι αμυντική ή επιθετική.
Ο πρώτος στόχος των ηγετών των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, που συναντήθηκαν σε έκτακτη συνάντηση στις Βρυξέλλες στις 24 Μαρτίου, είναι να αποτρέψουν την επέκταση του πολέμου στην Ουκρανία σε ένα από τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Στο σημείο αυτό γίνεται αντιληπτό ότι η Πολωνία αντιμετωπίζει ιδιαίτερα την απειλή της Ρωσίας επειδή πολλές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ παρέχουν στρατιωτική βοήθεια μέσω της Πολωνίας για να υποστηρίξουν την αντίσταση της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας. Αυτή η κατάσταση έχει καταστήσει την Πολωνία ανοιχτό στόχο για τη Ρωσία.
Υπάρχει παρόμοια ανησυχία σε άλλες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ που γειτνιάζουν με τον πόλεμο. Ένα άλλο θέμα στην ατζέντα των ηγετών είναι ποιοι θα είναι οι στρατηγικοί στόχοι του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ, το οποίο σχεδιάζει να ακολουθήσει μια πολιτική εμπλοκής με τη Ρωσία στο πλαίσιο του εγγράφου του οράματος του 2030, θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτήν την πολιτική μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Υπάρχει αβεβαιότητα για το πού θα σταθεί η επεκτατική πολιτική της Ρωσίας. Η επιμονή της Ρωσίας να σταματήσει η επέκταση του ΝΑΤΟ ή ακόμα και να αποσυρθεί μετά τον Ψυχρό Πόλεμο είναι αρκετή για να δει το ΝΑΤΟ τη Ρωσία ως απειλή.
Είναι δύσκολο να πούμε ότι οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ βρίσκονται στην ίδια γραμμή σε αυτό το θέμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών είναι τόσο σημαντική. Όλα τα κράτη μέλη ύψωσαν τις φωνές τους μπροστά στην άδικη επίθεση της Ρωσίας αλλά δεν ελήφθη καμία πρωτοβουλία για συγκεκριμένα βήματα. Μία από τις πολιτικές του ΝΑΤΟ είναι η προσπάθεια αύξησης των αμυντικών ικανοτήτων των κρατών μελών. Υπάρχει η πολιτική για το θέμα αυτό εδώ και πολύ καιρό αλλά η εισβολή στη Ρωσία φαίνεται να έχει επιταχύνει αυτή την πολιτική.
Το γεγονός ότι ακόμη και η Γερμανία, μια από τις χώρες που επένδυσαν τα λιγότερα σε εξοπλισμό, ξεκίνησε ένα στρατιωτικό πρόγραμμα 100 δισ. ευρώ, δημιούργησε μια δυναμική που θα επιταχύνει τον εξοπλισμό στην Ευρώπη το επόμενο διάστημα. Το ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να αυξήσει τον αριθμό των κοινών προγραμμάτων που θα αυξήσουν τις αμυντικές δυνατότητες όλων των μελών του. Ο συνεχιζόμενος ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών μελών του ΝΑΤΟ μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε αυτό το σημείο. Για παράδειγμα το εμπάργκο που επέβαλαν οι ΗΠΑ στην Τουρκία είναι ενάντια στο πνεύμα του ΝΑΤΟ και οι συμπεριφορές άλλων χωρών μελών του ΝΑΤΟ απέναντι στην Τουρκία βλάπτουν την ενότητα της συμμαχίας.
Η ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, που συνεχίζεται εδώ και καιρό, πρέπει να μην αποτελεί θέμα διαφωνίας ανάμεσα στις δύο χώρες. Για το λόγο αυτό, η εισβολή στη Ρωσία θεωρείται επίσης μια ευκαιρία για εγκατάλειψη τέτοιων πολιτικών.
Η κατοχική πολιτική της Ρωσίας όχι μόνο επηρέασε την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας αλλά παρήγαγε και ένα αποτέλεσμα που θα επηρέαζε βαθιά την παγκόσμια πολιτική. Ο τερματισμός αυτού του πολέμου το συντομότερο δυνατό μπορεί να αποτρέψει την εμβάθυνση αυτού του αποτελέσματος. Αντιθέτως, σηματοδοτεί την έναρξη ενός ευρύτερου πολέμου.»
