Πριν από τον πόλεμο πλήρους κλίμακας της Ρωσίας, πολλοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες περίμεναν ότι η ρωσική αεροπορία θα συντρίψει γρήγορα την ουκρανική αεροπορία και θα επιτύχει αεροπορική υπεροχή σε όλους τους ουρανούς της Ουκρανίας. Ένα μήνα μετά τον πόλεμο πλήρους κλίμακας, αυτό δεν έχει συμβεί.
Αντίθετα, η ουκρανική αεροπορία παραμένει στον αγώνα χάρη στη δημιουργικότητα, τα κότσια και το ταλέντο των πιλότων και του προσωπικού εδάφους. Η Ρωσία έχει επιτύχει πραγματική αεροπορική υπεροχή, έναντι περιορισμένων μόνο θυλάκων εναέριου χώρου στη νότια και ανατολική Ουκρανία. Στη συντριπτική πλειονότητα της χώρας, οι ουρανοί παραμένουν αμφισβητούμενοι και οι Ουκρανοί πιλότοι μαχητικών, συνεχίζουν να πετούν καθημερινές μάχιμες αποστολές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτές είναι οι επιλογές για τη συμφωνία τερματισμού του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας
Ένας Ουκρανός πιλότος MiG-29 που χρησιμοποιεί το διακριτικό κλήσης «Juice», δίνει συνεντεύξεις σε μέσα ενημέρωσης για το πώς τα ουκρανικά αεροσκάφη και τα συστήματα αεράμυνας κατάφεραν να κρατήσουν τους Ρώσους σε αναστολή, για περισσότερο από ένα μήνα τώρα. Η ουκρανική Πολεμική Αεροπορία το κατάφερε με μαχητικά MiG-29 και Su-27.
Στο Πενταπόσταγμα σε άρθρο μας με τίτλο : Πάρτυ...φαντασμάτων! Δεν είναι ένα αλλά πολλά τα «φαντάσματα του Κιέβου», αναφέραμε πώς είναι να πετάς ενάντια σε πιλότους μαχητικών της Ουκρανίας.
Ενώ τα MiG χρησιμοποιούνται για αποστολές αέρος-εδάφους και αεράμυνας, τα Su-27 διατηρούνται κυρίως για αποστολές αέρος-αέρος. Το Su-27 είναι ένα πιο ισχυρό πλεονέκτημα αεράμυνας, ωστόσο, η πρόωρη απώλεια μονάδων αεροσκαφών έχει συρρικνώσει το μέγεθος του στόλου, ο οποίος ήταν πάντα μικρότερος από τον στόλο του MiG-29.
Μια τυπική αποστολή αεράμυνας ενός MIG-29 περιλαμβάνει την περιπολία μιας περιοχής σε αναζήτηση εναέριας απειλής, «ελεύθερο κυνήγι» ή μερικές φορές απλώς, ώθηση του εχθρικού αεροσκάφους έξω από την περιοχή.
Εκτός από τα ρωσικά επανδρωμένα αεροσκάφη, τα MiG είναι επίσης επιφορτισμένα με την εξουδετέρωση drones και πυραύλων κρουζ που είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Ωστόσο, ο Juice πιστεύει ότι οι επίγειες αεράμυνες (GBAD) είναι πιο αποτελεσματικές εναντίον τους.
«Νομίζω ότι η επίγεια αεράμυνα είναι πολύ πιο ικανή εναντίον τους. Έχουν πολλές “δολοφονίες” πυραύλων κρουζ κάθε μέρα. Τα drones είναι επίσης ένα μεγάλο πρόβλημα για εμάς, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα για αυτούς, τα Bayraktar μας είναι πολύ πιο ικανά από τα UAV τους», λέει ο Juice.
Πολυεπίπεδο Δίκτυο Αεράμυνας
Τα επανδρωμένα μαχητικά όπως τα MiG συνεργάζονται στενά με μονάδες GBAD, για να σχηματίσουν ένα πολυεπίπεδο δίκτυο αεράμυνας που περιλαμβάνει τομείς χωρισμένους σε διαφορετικές ζώνες εμπλοκής για τα μαχητικά και τα GBAD, για την αποφυγή φιλικών πυρών και επίσης τα επανδρωμένα μαχητικά μπορούν να προσπαθήσουν να σπρώξουν ρωσικά αεροσκάφη σε ζώνες θανάτου GBAD, όπου μπορούν να ξεχωρίσουν «οι πιο ανόητοι», εξήγησε ο Juice.
Αυτή είναι η πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, όπου ο κόσμος γίνεται μάρτυρας ενός συμβατικού πολέμου μεγάλης κλίμακας που περιλαμβάνει επίσης, τον εναέριο τομέα και πολλοί νέοι πιλότοι που δεν έχουν εμπειρία μάχης.
Οι παλαιότεροι πιλότοι που είχαν λάβει μέρος σε μάχες κατά τη διάρκεια της μάχης το 2014 στις ανατολικές περιοχές του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, πριν από την υπογραφή των συμφωνιών του Μινσκ, μοιράστηκαν από τότε τις γνώσεις τους με νέους πτυχιούχους που εντάχθηκαν στην αεροπορία.
Η εκπαίδευση από το 2014 έχει δώσει έμφαση στις ευέλικτες τακτικές και στη διατήρηση των αεροσκαφών σε κίνηση, από το ένα αεροδρόμιο στο άλλο και στο να πετούν δύσκολα «μονοπάτια» πτήσης για να μειωθεί η πιθανότητα ο εχθρός να τα πιάσει στο έδαφος, ως μέρος των προσπαθειών εναέριας απαγόρευσης.
«Είχαν πολύ ενδιαφέρουσες εμπειρίες. Φυσικά, το χρησιμοποιούμε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής μας: πτήσεις σε χαμηλό υψόμετρο, χρήση εναλλακτικών αεροδρομίων κ.λπ.», είπε ο Juice.
Πώς βοήθησαν την Ουκρανία οι ασκήσεις «Clear Sky».
Επίσης, οι Ουκρανοί πιλότοι είχαν κάποια εμπειρία με σενάρια συγκρούσεων μεγάλης κλίμακας υψηλής έντασης από διδάγματα από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της σειράς ασκήσεων « Clear Sky » το 2018, η οποία ήταν η πρώτη κοινή πολυεθνική άσκηση που φιλοξενήθηκε από την Ουκρανία.
Κατά τη διάρκεια του Clear Sky, τα MiG-29 και τα Su-27 συμμάχησαν με τα F-15C της 144ης Πτέρυγας Μάχης της Εθνικής Φρουράς της Καλιφόρνια, όπου τα F-15 αναπαρήγαγαν τις τακτικές και τις επιδόσεις των ρωσικών μαχητικών Su-30 και Su-35S Flanker.
Τα F-15 που συμμετείχαν σε αυτούς τους ελιγμούς ήταν παλαιότερα από τα ουκρανικά MiG, είχαν εκσυγχρονιστεί ιδιαίτερα και θεωρούνταν πολύ πιο ικανά από τα ουκρανικά MiG-29 και Su-27, που έχουν υποστεί μόνο μέτριες και αποσπασματικές αναβαθμίσεις.
Ακόμα κι έτσι, οι Ουκρανοί πιλότοι ήταν «μερικές φορές αρκετά επιτυχημένοι, χρησιμοποιώντας απλώς την ευελιξία μας και τη δημιουργία μη τυπικών αποφάσεων», υπενθύμισε ο Juice.
«Κάναμε αρκετούς (βασικούς ελιγμούς μαχητικών) με τα F-15C μας εναντίον των MiG-29 και Su-27 τους και για να είμαστε ειλικρινείς, μπορούσαμε να πούμε αμέσως ότι οι πιλότοι τους ήταν πολύ καλοί. Είναι πολύ εφευρετικοί στην τακτική, γνωρίζουν τα αεροσκάφη τους και επίσης καταλαβαίνουν τι τους λείπει. Εννοώ, πετούν παλιά τζετ. Τα F-15 μας, για παράδειγμα, είναι παλιά αεροσκάφη, αλλά έχουν αναβαθμιστεί συνεχώς με νέα αεροηλεκτρονικά», δήλωσε στο The War Zone ο συνταξιούχος Jonathan 'Jersey' Burd, επικεφαλής σχεδιαστής για την άσκηση Clear Sky 2018.
Πάνω από όλα, οι Ουκρανοί πιλότοι κατανόησαν πολύ καλύτερα τη νοοτροπία των πιλότων μαχητικών του ΝΑΤΟ μέσω της ανταλλαγής μεθόδων, για να νικήσουν τις ρωσικές τακτικές που έχουν κάνει τεράστια διαφορά καθώς ακόμη και μετά από ένα μήνα, οι ρωσικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να κυριαρχήσουν στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας.
Οι διάφορες τακτικές και τεχνικές που χρησιμοποίησε η ουκρανική Πολεμική Αεροπορία σε αυτόν τον πόλεμο, παραμένουν ταξινομημένες για προφανείς λόγους, αλλά σίγουρα ο πόλεμος έχει επαναφέρει τον πήχη σε ένα ευρύ φάσμα καθιερωμένων δόγματος και δόγματος αεροπορικής μάχης.
«Οι Ουκρανοί ορίζουν τον σύγχρονο πόλεμο», είπε ο Jersey στο Coffee or Die.
«Οποιεσδήποτε ιδέες, παραδοχές και τακτικές πιστεύαμε ότι είχαν παγιωθεί, έγιναν από ένα έθνος που δεν έχει αντιμετωπίσει απειλή από ομότιμους για πολύ καιρό», πρόσθεσε ο Τζέρσεϊ. «Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής, εκπαιδεύσαμε τους Ουκρανούς πιλότους ως ειδικούς, αλλά δεν υπάρχει υποκατάστατο της εναέριας μάχης. Είναι οι ειδικοί πλέον».
Εν τω μεταξύ, η ρωσική Πολεμική Αεροπορία έχει χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής αεροσκάφη Su-30 και Su-35S για σχεδόν όλες τις αποστολές αέρος-αέρος.
Από αυτά, ο Juice θεωρεί τα Su-35 ως τα πιο επικίνδυνα λόγω του ισχυρού ραντάρ και των πυραύλων αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς R-77-1, με ενεργό αναζητητή ραντάρ που επιτρέπει την ικανότητα «φωτιάς και λήθης», η οποία απουσιάζει στο ουκρανικό οπλοστάσιο.
«Είναι πολύ ικανό, δυστυχώς για εμάς», είπε ο Juice για το R-77-1. «Η έλλειψη πυραύλων, και να ξεχάσουμε τους πυραύλους είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για εμάς. Ακόμα κι αν τα είχαμε, τα ραντάρ μας δεν θα μπορούσαν να παρέχουν τις ίδιες αποστάσεις (με τα ρωσικά μαχητικά)».
Επίσης, η διαφορά μεταξύ του αριθμού των ρωσικών και ουκρανικών αεροσκαφών είναι μεγάλο πρόβλημα για την Ουκρανία.
«Μερικές φορές απλώς προσπαθούν να μας εξουθενώσουν», είπε ο Τζους, «πετώντας κοντά στα σύνορα για να μας κάνουν να παλέψουμε, απλώς για να εξαντλήσουν το ανθρώπινο δυναμικό μας με αυτές τις ανόητες νυχτερινές πτήσεις». Με τεράστιο πλεονέκτημα σε τεράστιους αριθμούς, αυτή η τακτική έχει νόημα για τη Ρωσία, καθώς τα ουκρανικά αεροσκάφη μπορούν να βρίσκονται μόνο σε ένα μέρος ανά πάσα στιγμή.
Επιπλέον, η ρωσική πλευρά έχει ένα πλεονέκτημα και στις αποστολές αέρος-αέρος, «επειδή μερικές φορές είναι ένα έναντι 12 ή δύο έναντι 12», εξήγησε ο Juice. «Έχουν το πλεονέκτημα της επίγνωσης της κατάστασης, του βεληνεκούς ραντάρ, της εμβέλειας των πυραύλων, των αρχών (καθοδήγησης) πυραύλων και του ηλεκτρονικού πολέμου, και εξακολουθούν να στέλνουν τόσα πολλά τζετ εναντίον ενός MiG».
